آمپول فلوانکسول یا فلوپنتیکسول که بر اساس طبقه بندی درمانی در رده داروهای مؤثر بر سیستم اعصاب مرکزی، داروهای روان درمانی، داروهای ضد جنون و تیوگزانتین ها قرار دارد برای درمان سایکوزها و مبتلایان به روان پریشی، شیزوفرنی، افسردگی و توهمات استفاده می شود. متخصص اعصا و روان (روانپزشک) با توجه به شدت علائم و سن فرد این دارو را تأیید و تجویز می کند و مصرف خودسرانه آن می توان عوارض جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. این دارو به دو شکل قرص خوراکی 3 میلی گرم و 0/5 میلی گرم و تزریقی 20 میلی گرم وجود دارد.
میزان مصرف داروی فلوپنتیکسول
- قبل از شروع درمان با داروی Flupentixol long-acting injection بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
- دوز و مقدار داروی فلوپنتیکسول تزریقی طولانی اثر از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید. و از کم یا زیاد کردن خودسرانه مقدار و مدت زمان مصرف اجتناب نمایید.
- چنانچه قبلاً تزریقی مانند فلوپنتیکسول دریافت نکرده اید، یک دوز کوچک معمولاً یک هفته قبل از دوز اصلی، برای آزمایش به شما تزریق می شود تا مشخص شود چه اندازه تزریق را تحمل می کنید.
- ممکن است پزشکتان از شما بخواهد تا مدت کوتاهی پس از اولین تزریق، مصرف قرص های خود را ادامه دهید. زیرا ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثر کامل تزریق این دارو را احساس کنید.
مکانیزم اثر داروی فلوپنتیکسول
آمپول فلوپنتیکسول یا فلوانکسول از دسته داروهای خواب آور، آرامبخش و ضد سایکوز ها (ضد جنون ها) است این دارو حتما باید با نظر و تایید دکتر متخصص اعصاب و روان (روانپزشک) تجویز و نسخه شود زیرا مصرف خودسرانه آن می تواند عوارض زیادی داشته باشد. فلوپنتیکسول یک داروی ضد سایکوز و شیزوفرنی است . این دارو یک تیوگزانتن است و بنابراین ارتباط نزدیکی با فنوتیازین ها دارد. فلوپنتیکسول اثر آنتی سایکوتیک یا ضد شیزوفرنی خود را با مسدود کردن گیرنده دوپامین پس سیناپسی در سیستم لیمبیک (سیستم پیچیده ای از شبکه های اعصاب در نزدیکی قشر مغزی مربوط به خلق و خو و غریزه) اعمال می کند. این دارو یک مهار کننده قوی گیرنده های D1 و D2 می باشد. فلوپنتیکسول یک مهار کننده گیرنده آلفا آدرنرژیک نیز است و بسیاری از هورمون های هیپوفیز و هیپوتالاموس را کاهش می دهد. این دارو همچنین فاکتور مهار کننده پرولاکتین را مهار می کند و بنابراین موجب هایپر پرولاکتینمی (افزایش پرولاکتین خون) می شود.
اثر فارماکوکنتیک داروی فلوپنتیکسول
- جذب: فلوپنتیکسول در مصرف خوراکی دارای جذب آهسته و ناقص می باشد. فراهمی زیستی این دارو به دلیل اینکه تحت تأثیر عبور اول کبدی قرار می گیرد تنها 50 درصد می باشد. شروع اثر دارو در فرآورده های تزریقی طولانی اثر 24 تا 72 ساعت پس از تزریق و طول اثر آن 2 تا 4 هفته است. زمان ایجاد اوج غلظت پلاسمایی دارو در مورد فرآورده های خوراکی 3 تا 8 ساعت و برای فرم تزریق عضلانی طولانی اثر 4 تا 7 روز است.
- توزیع: این دارو به طور وسیع و به فرم متصل به پروتئین های پلاسما در بدن توزیع می شود.
- متابولیسم: متابولیسم دارو کبدی است و در کبد به متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود.
- دفع: دفع دارو عمدتاٌ از طریق مدفوع است و مقدار کمی از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر دارو 19 تا 39 ساعت می باشد.
سخن آخر
اگر شما تجربه علائمی مانند سفتی عضلات، تب، احساس گیجی، ضربان قلب سریع و عرق کردن داشتید، با دکتر خود تماس بگیرید. این علائم می توانند نشانه بیماری نادر جدی به نام سندرم نورولپتیک بدخیم باشد. اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می کنید به خاطر استفاده از داروی فلوپنتیکسول می باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر داروی تروپیکامید
