میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر میلناسیپران

مکانیسم اثر میلناسیپران

توانایی دوگانه میلناسپران برای مهار بازجذب سروتونین (5HT) و نوراپی نفرین (NE)، درمان فیبرومیالژیا و اختلال افسردگی ماژور (MDD) را تسهیل می کند.به طور خاص، اعتقاد عمومی بر این است که 5HT و NE در مدولاسیون مکانیسم های درد درونزاد از طریق مسیرهای درد مهاری پایین رونده در مغز و نخاع شرکت می کنند. برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که سطح پایین سروتونین ممکن است با افزایش حساسیت به درد همراه باشد - که وضعیتی است که می تواند به وسیله میلناسیپران با افزایش حضور سروتونین در شکاف سیناپسی با مهار بازجذب از طریق حمل کننده های سروتونین بهبود یابد. علاوه بر این، در CNS نوراپی نفرین از راه های پایین رونده می تواند احساس درد را از طریق ایجاد اثرات مهار کننده بر روی آلفا-2A-آدرنورسپتورها در پایانه های مرکزی گیرنده های درد آوران اولیه، با اثر مستقیم بر آلفا 2 -آدرنرژیک در نورون های درد و فعال سازی اینترنورون های مهاری با آلفا 1-آدرنرژیک کاهش دهد.

فارماکودینامیک میلناسیپران

داروی میلناسیپران می تواند ضربان قلب و فشارخون را افزایش دهد.

فارماکوکینتیک میلناسیپران

• فراهمی زیستی: 85-90٪
• زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 2-4 ساعت
• اتصال به پروتئین: 13٪
• حجم توزیع: 400 لیتر
• متابولیسم: متابولیزه شده به متابولیت های مختلف
• نیمه عمر: ایزومر L 6-8 ساعت، ایزومر D 8-10 ساعت
• دفع: ادرار (55٪)

موارد مصرف میلناسیپران

میلناسیپران برای درمان درد ناشی از نوعی بیماری به نام فیبرومیالژیا استفاده می شود که بر روی عضلات، تاندون ها، رباط ها و بافت های پشتیبانی کننده تأثیر می گذارد. این دارو نوعی مهار کننده باز جذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRI) است که با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی خاص مغز (انتقال دهنده های عصبی) فعالیت می کند.

ساختار و خواص میلناسیپران

میلناسیپران (سی₁₅H₂₂N₂O ، M_r = 246.4 گرم در مول) در دارو به عنوان میلناسیپران هیدروکلراید، یک بلور سفید وجود دارد پودر که به راحتی در آن حل می شود آب. این یک نژاد معطر است. لانومیلناسیپران انانتیومر فعال 1S ، 2R نیز به صورت تجاری موجود است ، اما به عنوان ضد افسردگی (فتزیما).

زمان و نحوه مصرف میلناسیپران

1. پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
2. این دارو را طبق دستور پزشک معمولاً 2 بار در روز بصورت خواکی با غذا یا بلافاصله بعد از غذا استفاده کنید. اگر حالت تهوع دارید، ممکن است مصرف این دارو همراه با غذا باعث کاهش حالت تهوع شود.
3. دوز مصرفی دارو براساس شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می­شود.
4. پزشک ممکن است دوز مصرفی را کنترل کند تا دوز مناسب را برای شما پیدا کند. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. دوز مصرفی دارو را خودسرانه افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از زمان تجویز مصرف نکنید. زیرا این کار نه تنها باعث افزایش بهبودی وضعیت نخواهد شد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
5. در صورت توقف ناگهانی مصرف، ممکن است علائم ترک کردن (مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب، احساسات کوتاه مدت مانند شوک الکتریکی) داشته باشید. بنابراین پزشک ممکن است دوز را به آرامی کاهش دهد تا علائم ترک دارو کمتر شوند. در صورت استفاده طولانی مدت میلناسیپران یا در دوزهای بالا احتمال ترک دارو بیشتر است. در صورت قطع مصرف، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
6. در صورت عدم بهبودی یا تشدید شرایط به پزشک خود اطلاع دهید.

سوءمصرف میلناسیپران

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن، تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف ممکن است شامل: گیجی، خواب آلودگی شدید / سرگیجه باشند.

دوز فراموش شده میلناسیپران

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به زمان دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری میلناسیپران

• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
• دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی میلناسیپران