میزان و نحوه مصرف دفریپرون

دفریپرون (Deferiprone) در درمان تجمع آهن ناشی از تزریق خونهای مکرر در مبتلایان به تالاسمی استفاده می شود. مصرف دفریپرون برای بیمارانی تجویز می گردد که دفراکسامین در آن ها منع مصرف دارد یا درمان با دفراکسامین به تنهایی نا کافی می باشد.

تالاسمی از بیماری های ژنتیکی است که در اثر آن هموگلوبین ساختار طبیعی خود را از دست می دهد وبنابراین پدیده تولید هموگلوبین غیر مؤثر در بدن ایجاد می شود.در بیماری تالاسمی هموگلوبین معیوب قادر به اکسیژن رسانی مطلوب به اعضا بدن نیست. بنابراین در این بیماری کمبود کلی هموگلوبین وجود ندارد، بلکه هموگلوبین غیرطبیعی افزایش یافته است.

هموگلوبین جزء انتقال دهنده اکسیژن در سلول های قرمز خونی است که شامل دو پروتئین به نام های آلفا و بتا است. اگر بدن توانایی تولید کافی از هر نوع پروتئین را نداشته باشد، سلول های خونی به طور کامل شکل نمی گیرند و توانایی انتقال اکسیژن کافی را ندارند.در نتیجه تالاسمی یک نوع کم خونی است که در طفولیت آغاز می شود و تا پایان عمر به طول می انجامد. هر چند تالاسمی یک اختلال منفرد نیست، اما یک گروه اختلالات از طرق مشابه بدن انسان را درگیر می کند.

شایعترین درمان برای تمامی اشکال تالاسمی تزریق سلول های قرمز خونی است. این تزریق خون برای فراهم آوردن مقادیری از سلول های قرمز خونی سالم و هموگلوبین طبیعی که قادر به انتقال اکسیژن باشد، ضروری است. در صورتی که بیمار تالاسمیک در گذشته به اندازه کافی خون دریافت نکرده باشد، لازم است جهت بهبود کیفیت زندگی وی، دفعات تزریق خون افزایش یابد.

در بدن راه طبیعی جهت حذف آهن وجود ندارد، بنابراین آهن موجود در خون تزریق شده در بدن انباشته و وضعیتی را به نام "افزایش غیرطبیعی آهن" (Iron Overload) ایجاد می کند. آهن مازاد برای بافت ها و ارگان های بدن به ویژه قلب و کبد سمی است و منجر به مرگ زودرس و یا نارسایی ارگان ها در فرد بیمار می شود. اضافه بار آهن به ویژه در قلب، مهم ترین علت مرگ و میر بیماران تالاسمی ماژور می باشد. مصرف دفریپرون در این بیماران باعث دفع آهن اضافی در بدن شده و مانع از مرگ و میر ناشی از سمیت آهن می شود.

نکاتی که قبل از مصرف دفریپرون باید در نظر گرفته شود

بعضی داروها را نمی توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد. بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی دفریپرون ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
• تمام داروها در کنار تأثیرات مثبتشان، می توانند مسبب عوارض ناخواسته در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می دهید.
• در صورتی که مشکلات کبدی و یا کلیوی دارید.
• در صورتی که تعداد گلبول های سفیدتان کمتر از حد نرمال است.
• اگر از سایر داروها استفاده می کنید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدن تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
• اگر نسبت به دارویی آلرژی و حساسیت داشته اید.

موارد مصرف دفریپرون

آهن اضافی در تزریق خون در بیماران تالاسمی , آهن اضافی در بیماران تالاسمی که به سایر داروها پاسخ کافی نداشته است.

مقدار مصرف دفریپرون

• آهن اضافی در تالاسمی و آهن اضافی ناشی از تزریق خون در بیماران تالاسمی:

ابتدا 25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 3 بار در روز ( 75 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) مصرف شده و بسته به پاسخ دهی بیمار تا حداکثر دوز 33 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 3 بار در روز افزایش می یابد (99 میلی گرم بر کیلوگرم در روز).

• در صورت افت سرم فرتین خون به کمتر از 500 میکروگرم در لیتر موقتا دارو را قطع کنید.

دارو های مشابه دفریپرون

دفراسیروکس , دفروکسامین , سوکسیمر

نکات قابل توصیه

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:

سابقه آلرژی به دارو یا ترکیبات آن و آلرژی به سایر داروها و مواد غذایی و علائمی که ایجاد شده است (راش پوستی, کهیر, خارش, اشکال در تنفس, سرفه, ادم صورت و زبان)

بیماری های کبدی

ضعف سیستم ایمنی

در صورتی که باردار هستید نباید از این دارو استفاده کنید چراکه ممکن است برای جنین مضر باشد.

بلافاصله بعد از بروز علائم عفونت مانند تب, لرز, درد بدن, علائم آنفولانزا, زخم های دهان و گلو مصرف دارو قطع شود و به پزشک مراجعه شود.

طی درمان با این دارو شیردهی نباید صورت گیرد.

دارو معمولا باید 3 بار در روز مصرف شود که اولین دوز در شروع روز, دومی در میانه روز و سومی شب هنگام است.

مصرف دارو بدون توجه به غذا صورت گیرد و در صورت تحریک معده با غذا مصرف شود.

در صورت تغییرات وزن با پزشک مشورت شود چراکه دوز دارو بر اساس وزن تنظیم می شود.

دفریپرون ممکن است باعث تغییر رنگ ادرار به قهوه ای مایل به قرمز شود که ضرری برای بدن ندارد.

در صورت درد در ناحیه بالایی شکم , تغییر رنگ مدفوع به رنگ رس, یا یرقان (زردی پوست و سفیدی چشم ها) با پزشک مشورت شود.

دفریپرون ممکن است باعث کاهش تعداد گلبول های سفید خون و در نتیجه افزایش احتمال بروز عفونت شود. بنابراین بایستی آزمایشات دوره ای که توسط پزشکتان درخواست می شود را انجام دهید.

دارو باید در دمای اتاق نگهداری شده و از گرما و رطوبت دور باشد.

مصرف دارو باید حداقل 4 ساعت با سایر داروها و مکمل های حاوی کاتیون های پلی والان (مانند آلومینیوم, آهن و زینک) فاصله داشته باشد.

میزان و نحوه مصرف قرص اپروسارتان