اینفلکسی مب (infliximab) با نام تجاری رمیکید باعث کاهش اثرات موادی در بدن می شود که می توانند باعث التهاب در بدن شوند. از این دارو برای درمان بیماری های آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریازیس، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، بیماری کرون و اسپوندیلیت انکولیوز استفاده می شود.
همچنین از داروی اینفلکسی مب برای درمان پلاک پسوریازیسی سخت یا غیرفعال استفاده می شود.
اشکال دارو
- رمیکید سوئیس ویال 100 اینفلیکسی ماب
- رمیکید ترک ویال 100 اینفلیکسی ماب
موارد مهم قبل از استفاده از داروی اینفلکسی مب
اگر تاکنون مبتلابه بیماری سل بوده اید،، یا اگر اخیراً به ناحیه ای سفر کرده اید که عفونت های خاصی در آنجا شایع است، در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما خطری ندارد، در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- نارسایی شدید قلبی، یا سایر مشکلات قلبی؛
- عفونت فعالی که اخیرا به آن مبتلا شده باشید، تب، سرفه، علائم آنفلوانزا،
- زخم های باز یا زخم های پوستی؛
- بیماری دیابت
- بیماری کبدی (به ویژه هپاتیت B)؛
- سابقه تشنج (صرع)
- بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
- سابقه سرطان؛
- دارا بودن یک سیستم ایمنی ضعیف (به طور موقت سرکوب شده)
- بی خوابی یا سوزش در هر جایی در بدن شما
- ابتلا به یک بیماری که بر عصب یا عضلات تاثیر می گذارد، مانند مولتیپل اسکلروزیس یا سندرم گیلن باره (syndrome Guillain-Barre )
- اگر اخیرا با واکسن BCG (سل) واکسینه شده اید (Bacille Calmette-Guerin)
- اگر شما به طور برنامه ریزی شده در حال دریافت واکسن هستید.
- قبل از شروع درمان با اینفلکسی مب اطمینان حاصل کنید که فرزند شما تمام واکسن ها مورد نیاز را دریافت کرده باشد.
موارد مصرف اینفلیکسی ماب
آرتریت روماتوئید1 , بیماری کرون , اسپوندیلیت آنکیلوزان , پلاک پسوریازیس , کولیت اولسراتیو
مقدار مصرف اینفلیکسی ماب
اسپوندیلیت آنکیلوزان :
بزرگسالان:
5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 6 هفته ادامه یابد.
بیماری کرون :
بزرگسالان: 5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته، برای بیمارانی که به درمان پاسخ داده اندوبعد آن را از دست داده اند 10mg/kg در نظر گرفته شود .
بیمارانی که بعد از گذشت 14 هفته پاسخ مناسبی نگرفته اند مصرفاینفلیکسی مابقطع شود.
کودکان بالای 6 سال:5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8 هفته ادامه یابد.
برای آرتریت پسوریاتیک ، پلاک پسوریازیس:
بزرگسالان:
5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8 هفته ادامه یابد.( در درمان آرتریت پسوریاتیک میتواند همراه متوتروکسات استفاده شود.)
برای آرتریت روماتوئید: بزرگسالان:
3 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته ادامه یابد بهمراه متوتروکسات برای بیمارانی که پاسخ به درمان کامل نیست ، یا به 10 mg/kg افزایش می یابد یا درمان هر 4 هفته تکرار شود.
برای کولیت اولسراتیو:
بزرگسالان:5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته ادامه یابد
نحوه مصرف
Remicade به داخل ورید تزریق می شود. یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی (اعم از پزشک، پرستار یا مراقب سلامت) برای شما این تزریق را انجام می دهد. پس از دریافت دوز، دقت کنید تا مطمئن شوید که دارو عوارض جانبی جدی را برای شما به دنبال نداشته باشد.
قبل از شروع درمان با دارو، پزشک شما ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد تا اطمینان حاصل کنید که شما سل (TB) یا سایر عفونت را ندارید. بعضی از عفونت ها در مناطق خاصی از جهان رخ می دهد. اگر شما در آن مناطق زندگی می کنید و یا اگر اخیراً به آنجا مسافرت کرده اید یا قصد سفر به آن رادارید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید به جراح خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
اگر شما تا کنون بیماری هپاتیت B داشته اید، مصرف این دارو می تواند این باعث عود این وضعیت یا بدتر شدن آن شود. برای اطمینان از سلامت کبد، شما در طول درمان و برای چند ماه پس از اینکه شما مصرف این دارو را ترک کردید، نیاز به آزمایش های خون مکرری دارید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
اگر یک دوز از این دارو را از دست دادید، برای کسب راهنمایی به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است خطر آسیب ناشی از خونریزی را در شما افزایش دهند.
در حین استفاده از این دارو، یک واکسن “زنده” دریافت نکنید، در شما ممکن است یک عفونت جدی ایجاد شود. واکسن های زنده شامل واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، فلج اطفال،روتاویروس، تیفوئید (حصبه)، تب زرد، واریسلا (آبله مرغان)، زوستر (زونا) و واکسن آنفلوانزای پرندگان هستند.
نکات قابل توصیه
1-این دارو تنها برای انفوزیون وریدی می باشد وبرای تزریق داخل پوستی، زیر جلدی ،عضلانی ، داخل سرخرگی نمی باشد.
2-هر ویال را با 10 ml آب مقطرتزریقی با سرنگ دارای سرسوزن 21 یا کوچکتر ترکیب کرده و برای انحلال پودر لیوفیلیزه به آرامی و بصورت دورانی حرکت دهید.از حرکت دادن شدید و طولانی بپرهیزید.از تکان دادن بپرهیزید.کف روی محلول غیرطبیعی نیست ، 5 دقیقه محلول را بحال خود بگذارید.
3-برای رقیق سازی محلول آماده شده با 250 ml سدیم کلراید 0.9% ترکیب کنید.غلظت محلول انفوزیون باید بین 0.4 تا 4 mg/ml باشد.
4-انفوزیون وریدی در عرض حداقل 2 ساعت از طریق ست انفوزیون استریل،غیر پیروژن با فیلتر اتصال پروتئینی پایین با روزنه 1.2 میکرومتر یا کمترانجام شود.
5-هرگز اینفلیکسی ماب را با داروی دیگر از یک خط وریدی انفوزیون نکنید.
6-برای کاهش عوارض ممکن است بیمار قبل از درمان داروهایی شامل آنتی هیستامین ها ، استامینوفن ، کورتیکواستروئیدها دریافت کند.
7- بمنظور تخفیف واکنشهای انفوزیون ، سرعت انفوزیون کاهش یابد.اگر پس از این تمهیدات ، بیماری نتوانست انفوزیون را تحمل کند اینفلیکسی مب را قطع کنید.
8-در صورت بروز واکنش های ازدیاد حساسیت شدید مصرف اینفلیکسی ماب را متوقف کنید.
میزان و نحوه مصرف اینفلیکسیماب
