آبشار زیراه 30 کیلومتر با شهرستان دشتستان فاصله دارد و در استان بوشهر واقع شده است. این آبشار با ارتفاع 2 متر در غرب برازجان و در مسیر سعدآباد قرار دارد. آبشار و چشمه زیر راه که در شمال روستای زیراه در مرکز شهر باستانی توز واقع شده چشم‌‌اندازی بسیار زیبا و مناظر طبیعی با صفا دارد. قدمت روستای زیرراه به دوران ساسانی باز می‌گردد که در شهر قدیمی توز بنا شده است.
غار گوریک در روستای نی‌نیزک در 13 کیلومتری شرق برازجان استان بوشهر در دامنه رشته کوه زاگرس و یک کیلومتری شاهزاده ابراهیم واقع شده است. ساختمان این غار آهکی بوده و در برخی نقاط این غار از سنگ‌های لایه‌ای با شکل‌های مختلف و رنگ‌های خاکستری و قرمز تشکیل شده است. پس از عبور از سنگ‌های بزرگ دهانه غار، تالار به ابعاد 20×60 متر وجود دارد که هرچه به انتهای تالار می‌رویم، از ارتفاع آن کاسته می‌شود. در انتهای تالار یک دهلیز وجود دارد که راه اصلی ورود به تونل غار است. قبل از خروج از تونل یک سه‌راهی وجود دارد که مسیر سمت چپ به تالار خروجی غار می‌رسد.
این چشمه در 18 کیلومترى شهر برازجان به سمت کازرون، بین روستاى دالکى و شهر برازجان قرار دارد. آب چشمه که خواص درمانی هم دارد در دامنه کوه از نقاط مختلف زمین و از شکاف سنگ‌هایى خارج مى‌شود و در موقع خروج سطح زیادى را مى‌پوشاند و نهر نسبتاً بزرگى را به وجود می‌آورد. قسمتى از آب تبخیر شده و بقیه آن به رودخانه مى‌ریزد. آبگرم دالکى در کنار جاده قرار دارد.
گور دختر بوشهر را ابتدا باستان‌شناس بلژیکی، لویی واندنبرگ، در سال 1339 کشف کرد. واندنبرگ معتقد بود گوردختر قبر چیش‌پیش یا کوروش یکم است؛ اما علیرضا شاپور شهبازی، آن را آرامگاه کوروش کوچک دانسته است. حدس و گمان درباره این بنا فراوان است. آرامگاه ماندانا، مادر کوروش یا آتوسا، دختر کوروش، و شهبانوی هخامنشی برخی دیگر از گمانه‌ها درباره این بناست. در سال‌های 1380 و 1382 علی‌اکبر سرفراز بنای گور دختر و جلگه بزپر را بررسی و شناسایی کرد. او بنای گور دختر را متعلق به شاهان اولیه هخامنشی و کوروش اول پسر چیش‌پش و مقبره بالای آن را مربوط به مادر کوروش کبیر می‌داند.
در مقابل میدان اصلی شهر برازجان، مرکز شهرستان دشتستان واقع در استان بوشهر بنای با ابهتی به نام «دژ» چشم‌ها را به خود خیره می‌کند. این بنای شکوهمند با مساحت 700 متر مربع و زیر بنایی معادل 4200 متر مربع مربوط به دوره قاجاریه است که سال 1250 هجری شمسی بنا به دستور یکی از نیکوکاران به نام «حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی با هزینه‌ای معادل چهل هزار تومان به پول وقت و با معماری مرحوم «حاج محمد رحیم شیرازی» ساخته شده است. مصالح به‌کار رفته در این کاروانسرا از سنگ وساروج و دیوارها و کف ساختمان از تخته سنگ‌های بزرگ و کوچک پوشیده شده و دارای چهار برج مرتفع با کوشک‌های متعدد است. بنای معتبر و مستحکم دژ برازجان هم یکی از جاهای دیدنی این شهر است که به کاروانسرای مشیرالملک برازجان هم معروف شده است و در مقابل میدان اصلی شهر برازجان قرار دارد.
