آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی شایعترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری‌های خود ایمنی مزمن محسوب می‌شود. شیوع جهانی آن حدود یک درصد گزارش شده‌است. زنان، سیگاری‌ها و افراد دارای سابقه خانوادگی مثبت بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. ناتوانی دراین بیماری شایع و قابل توجه است. بگونه ای که در یک مطالعه همگروهی در آمریکا 35٪ افراد مبتلا به آرتریت روماتویید بعد از 10 سال دچار ناتوانی در انجام کار شده بودند. معیارهای تشخیصی آن درگیری حداقل یک مفصل همراه با تورم و درد است. احتمال تشخیص آرتریت روماتویید با افزایش تعداد مفاصل کوچک درگیر افزایش می‌یابد.
حساسیت به داروی آمینوفنازون
ورنا کالانت
برمفناک
فنوباربیتال
فنی توئین
لورازپام
متوترکسات
وارفارین
کاربامازپین
واکسن آنفلوانزا
بلونانسرین
آمینوفنازون نخستین بار توسط فردریش اشتولتز و لودویگ نور در اواخر سده نوزدهم سنتز شد و از سال 1897 به عنوان داروی ضد تب معروف به پیرامیدون توسط هوکست تا جایگزینی نهایی آن توسط پروپیلکول بی‌خطرتر فروخته شد.
