داکلاتاسویر یک دارو ضد ویروس است که از تکثیر ویروس هپاتیت C در بدن جلوگیری می‌کند. این دارو باید در ترکیب با داروهای ضد ویروسی دیگر برای درمان هپاتیت C مزمن در بزرگسالان استفاده شود. داکلاتاسویر فقط ژنوتیپ‌های خاص هپاتیت C را درمان می‌کند. داکلاتاسویر معمولا با سوفوسبوویر، با یا بدون ریباویرین استفاده می‌شود. این دارو گاهی اوقات در افراد دارای HIV نیز استفاده می‌شود. همراه کافه پزشکی باشید. هپاتیت سی نوعی عفونت است که عمدتاً کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ویروس هپاتیت سی (HCV)علت این بیماری است. هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد می‌شود، و پس از چند سال به سیروز کبد می‌انجامد.
در صورت حساسیت به این دارو یا سایر آنتی ویروس‌ها
احتیاط در صورتی که بیمار ناقل HBV باشد یا همزمان ابتلا به HBV علاوه بر HCV در بیمار مشاهده شود.
احتیاط در افراد با نقص ایمنی
در مادران شیرده در صورت ترک یا خونریزی نوک سینه، شیردهی مجاز نیست.
تداخلات رده X (پرهیز): آمیودارون، آسوناپرویر، کانیواپتان، القاکننده های قوی CYP3A4، الاگولیکس، الاگولیکس/ استرادیول/ نور‌اتیندرون، فوسیدیک اسید (سیتمیک)، گرازوپرویر، ایدلالیسیب، اوزانیمود، پازوپانیب، روفناسین، گیاه علف چای، توپوتکان، وین کریستین (لیپوزومال)، وکسیلاپرویر
کاهش اثرات داروها توسط داکلاتاسویر: تاکرولیموس (سیستمیک)، آنتاگونیست های ویتامین کا
کاهش اثرات داکلاتاسویر توسط داروها: القاکننده های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، دگزامتازون (سیستمیک)، اردافیتینیب، ایووسیدنیب، نویراپین، ریفاپنتین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، توسیلیزومب
افزایش اثرات داروها توسط داکلاتاسویر: آفاتینیب، آلیسکایرن، آلپلسیب، آمیودارون، داروهای ضد دیابت، آسوناپرویر، بتریکسابان، بیلاستین، بوپرنورفین، سلیپرولول، کلادریبین، کلشی سین، دابیگاتران اتکسیلات، دیگوکسین، دوکسوروبیسین (متداول)، ادوکسابان، الاگولیکس، الاگولیکس/ استرادیول/ نور‌اتیندرون، اورولیموس، گرازوپرویر، مهارکننده‌های HMG-CoA ردوکتاز (استاتین ها)، لاروترکتینیب، لفامولین، نالدمدین، نالوکسگل، اوزانیمود، پازوپانیب، سوبسترای P-gp/ABCB1، پروکالوپراید، رانولازین، روفناسین، ریمگپنت، سیلودوسین، تاکرولیموس (سیستمیک)، تالازوپاریب، تگاسرود، توپوتکان، آبروگپنت، ونتوکلاکس، وین کریستین (لیپوزومال)، وکسیلاپرویر
افزایش اثرات داکلاتاسویر توسط داروها: اپرپیتانت، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دولیسیب، اردافیتینیب، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، میفپریستون، نتوپیتانت، پالبوسیکلیب، استریپنتول
تداخل با غذا: ملاحظات تغذیه‌ای ضرورتی ندارد.
داکلاتاسویر به‌همراه سایر داروها می‌بایست براساس زمان تعیین شده از سوی پزشک مصرف شود حتی اگر علائم بیماری برای کوتاه‌مدت از بین برود.
این دارو زمانی بهتر عمل می‌کند که مقدار آن در بدن در حد ثابت نگه داشته شود بنابراین باید نسبت به مصرف داکلاتاسویر در زمان مشخص در هر روز توجه ویژه داشت.
