کمخونی فقر آهن شایعترین گونه کمخونی بوده و ناشی از کمبود آهن در تغذیه، دفع بیش از حد خون در بلندمدت (مانند خونریزی گوارشی) ویا سوءجذب آهن رخ میدهد. شایعترین مشکل علائم عمومی مانند احساس سستی، خستگی همیشگی یا هنگام فعالیت و احساس کسالت عمومی است. سایر علائم سرگیجه کاذب، ابتلای مکرر به بیماریهای ویروسی مانند سرماخوردگی، ناخنهای قاشقی شکل (گود شدن روی ناخن)، هرزهخواری و خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها است. کمبود آهن گاهی سبب رنگ پریدگی و زخم غیرطبیعی گوشه لب میشود.
حساسیت مفرط
نارسائى کلیوی
نارسائى احتقانى قلب (شدید)
ازدست دادن مقدار زیادى مایعات
افلوکساسین
تتراسیکلین
جمی فلوکساسین
داکسی سیکلین
لووفلوکساسین
لیزینوپریل
الترومبوپگ
فلروکساسین
بالوکساویر ماربوکسیل
پریندوپریل
تراندولاپریل
رامیپریل
فوزینوپریل
کیناپریل
موکسی پریل
مینوسایکلین
مایکوفنولات موفتیل
موکسی فلوکساسین
کاپتوپریل
دمکلوسیکلین
اکسی تتراسیکلین
دیمرکاپرول
بنازپریل
دکس لانسوپرازول
تریکلابندازول
راموسیروماب
بلونانسرین
با مصرف دکستران واکنش های آنافیلاکسی، گاها کشنده، با استفاده از تزریق پرنترال این محصول رخ داده است. برای استفاده فقط در بیمارانی که فقرآهن تأیید شده دارند و قادر به استفاده از آهن خوراکی نیستند، اختصاص می یابد.
