سِرُم‌ها محلول‌های مایع نگهدارنده یا کریستالوئیدی حاوی الکترولیت، آب و نیازهای سلولی هستند که از طریق سیاهرگ‌ها تجویز می‌شوند. سرم‌ها اصولاً به چهار گروه کلی تقسیم‌بندی می‌شوند:
محلول‌های کریستالوئید جهت جبران کاهش مایعات یا الکترولیتها مانند سرم رینگر، رینگرلاکتات، سرم نرمال سالین، سرم قندی نمکی و سرم قندی
محلول‌های کلوئید جایگزین پلاسما جهت جبران کاهش حجم داخل عروقی مانند دکستران و هماکسل
محلول‌های غذایی (جایگزینی تغذیه وریدی) مانند سرم آمینو اسیدی و سرم اینترالیپیدی
محلول‌های با کاربرد درمانی خاص مانند سرم مانیتول
محلول‌های کریستالوئید ممکن است جهت جانشین کردن الکترولیتها و آب از دست رفته از طریق اسهال و استفراغ بکار روند. مصرف بیش از حد آنها سبب تجمع سدیم و حجم آب اضافی در بدن، اِدِم ریوی و نارسایی قلب میشود. محلول‌های هیپرتونیک در درمان مسمومیت با آب و افزایش حجم آب خالص بکار می‌روند.
نارسایی کلیه
اسیدوز متابولیک و آلکالوز
خیز
نارسایی احتقانی قلب
تداخلات رده X (پرهیز): هیچ‌گونه تداخل شناخته‌شده‌ای که منجر به منع مصرف همزمان شود وجود ندارد.
کاهش اثرات داروها توسط رینگر لاکتات: هیچ‌گونه تداخل شناخته‌شده‌ای که منجر به اثر کاهشی شود وجود ندارد.
کاهش اثرات رینگر لاکتات توسط داروها: هیچ‌گونه تداخل شناخته‌شده‌ای که منجر به اثر کاهشی شود وجود ندارد.
افزایش اثرات داروها توسط رینگر لاکتات: سفتریاکسون
افزایش اثرات رینگر لاکتات توسط داروها: ذکر نشده است.
تداخل با غذا: ذکر نشده است.
گروه درمانی این سرم الکترولیت و جانشین شونده پلاسما است. این سرم چند الکترولیتی است و شامل سدیم، پتاسیم، کلسیم، کلر و لاکتات می‌باشد. رینگر لاکتات یک محلول یونی است که حجم خون را افزایش داده و تعادل آب و الکترولیتها را برقرار می‌سازد.
