نکات لازم و موارد احتیاط برای مصرف متفوربایوکس
پزشک معالج باید در ملاقات های منظمی که با او دارید، روند بهبودتان را به ویژه در هفته های نخست بررسی کند. آزمایش ادرار و خون می توانند اثرات ناخواسته و نامطلوب این دارو را بر بدن نشان بدهند. احتمال دارد میان این دارو و رنگی که برای عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن (CT scan) استفاده می شود، کمی تداخل وجود داشته باشد و روی یکدیگر اثر بگذارند.
قبل از انجام بعضی از آزمایش ها یا معاینات پزشکی باید مصرف متفوربایوکس را متوقف کنید تا نتیجه آزمایش هایتان تحت تأثیر قرار نگیرد. برای مثال، مصرف این دارو می تواند موجب کاهش ادرار نسبت به مواقع عادی شود.
۴۸ ساعت بعد از انجام آزمایش ها و معاینات، در صورتی که عملکرد کلیه ها به حالت عادی بازگشته باشد، مشکلی برای از سرگرفتن مصرف متفوربایوکس وجود نخواهد داشت. اگر می خواهید آزمایش، جراحی یا معاینه ای پزشکی برای قسمتی دیگر از بدن انجام بدهید، باید پزشک یا دندانپزشک از مصرف این دارو از سوی شما مطلع باشند.
حتما به نکاتی که تیم پزشکی درباره موضوعات زیر مطرح می کنند، نهایت توجه و دقت را به کار بگیرید:
مصرف الکل می تواند میزان قند خون را به طرز قابل ملاحظه ای کاهش دهد. پس اگر قرار است متفورمین هم مصرف کنید حتما باید درباره استفاده از الکل با پزشکتان صحبتی داشته باشید.
هنگام مصرف از قرص متفورمین یا شکل های دیگر آن مثلا به صورت محلول، هرگز بدون مشورت و اجازه پزشک از داروهای دیگر استفاده نکنید. به ویژه داروهایی که بدون نسخه تحویز می شوند مانند آسپرین یا داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، عطسه، تب یونجه یا مشکلاتی در سینوس ها.
اعضای دیگر خانواده هم باید از عوارض جانبی مصرف دارو خبر داشته باشند تا در صورت نیاز، به فرد کمک و به او رسیدگی کنند. بیماران مبتلا به انواع دیابت هم باید درباره تغییرات دوز مصرف دارو بنا به تغییرات در سبک زندگی شان مثلا تغییر در رژیم و ورزش با پزشک صحبت کنند و نکاتی را آموزش ببینند. لازم است تا درباره بارداری و روش های پیش گیری از آن هم با پزشک صحبت شود زیرا در این موارد، خطراتی بیماران مبتلا به دیابت را تهدید می کنند.
در سفر هم همیشه نسخه داروهای خود و سوابق و مدارک پزشکی تان را به همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی خود را آماده کنید و با در نظر داشتن تفاوت های زمانی در سفر، ساعت مصرف وعده های غذایی و دارو را تنظیم کنید. بهتر است، وعده های غذایی را در سفر، نزدیک به زمانی میل کنید که در خانه بودید.
در بعضی شرایط خاص، مصرف بیش از حد متفوربایوکس باعث وقوع اسیدوز لاکتیک می شود. علائم این بیماری شدید هستند و سریع نمود پیدا می کنند. این علائم معمولا زمانی ظاهر می شوند که مشکلات سلامتی غیرمرتبط با متفورمین در بدن به وجود می آید. مثلا حملات قلبی یا نارسایی های کلیوی از جمله این مشکلات هستند.
از نشانه های اسیدوز لاکتیک می توان به درد و ناراحتی در ناحیه شکم و معده، کاهش اشتها، اسهال، تنفس سطحی و سریع، احساس ناخوشی عمومی، درد شدید در ماهیچه ها یا انقباض عضلانی، بی خوابی غیرعادی، خستگی یا ضعف اشاره کرد. اگر نشانه های اسیدوز لاکتیک در شما به وجود آمد، باید سریعا به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
مصرف متفوربایوکس به ویژه همراه با مصرف بعضی از انواع داروها می تواند موجب بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) شود. افت قند خون باید قبل از بیهوشی و از حال رفتن رفع شود. افت قند خون در هر کس به شکلی نمود پیدا می کند. بهتر است، علائم این افت را در خود بشناسید و از پزشک برای رفع آنها کمک و مشورت بگیرید.
بالا رفتن قند خون(هایپرگلیسمی) هم زمانی رخ می دهد که داروهای خود را به موقع نخورید یا نوبت مصرف آن را در روز رعایت نکنید. پرخوری، رعایت نکردن رژیم غذایی مناسب، تب و عفونت یا ورزش نکردن به اندازه همیشگی و کافی باعث بروز این مشکل می شود. افزایش قند خون مشکلی جدی است و باید سریعا پیگیری شود. برای درمان هایپرگلیسومی باید علائم خود را بشناسید و درباره آنها با پزشک صحبت کنید.
تداخلات دارویی متفوربایوکس
سایمتیدین، آمیلوراید، بلوک کننده های کانال کلسیم، دیگوکسین، مرفین، پروکائین آمید، کینین، رانیتیدین، تریامترن، تری متوپریم و وانکومایسین که توسط انتقال توبولار کلیوی دفع می شوند، غلظت پلاسمایی مت فورمین را افزایش داده و با کلیرانس کلیوی آن تداخل می کنند.
هشدار ها در رابطه با متفوربایوکس
در افراد مسن به دلیل احتمال وجود بیماری های عروق محیطی و یا اختلال عملکردکلیوی، دارو باید با احتیاط مصرف شود.
در شرایطی مانند اسهال، استفراغ، فلج معده، انسداد روده و دیگر شرایطی که جذب غذا را به تأخیر می اندازد، ممکن است تغییر مقدار مصرف دارو لازم بوده و یا انسولین جایگزین آن شود.
در پرکاری یا کم کاری تیروئید تنظیم مقدار مصرف دارو لازم است.
میزان و نحوه مصرف متفوربایوکس
