موارد منع مصرف تالیدومید
- حساسیت شدید به تالیدومید یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
- بیمارانی که نمی توانند برنامه STEPS®) System for Thalidomide Education and Prescribing Safety) را اجرا نمایند.
- زنانی که پتانسیل باردار شدن دارند مگر آنکه درمان های جایگزین مناسب نبوده و احتیاطات لازم جهت جلوگیری از بارداری رعایت شود.
- بارداری
تداخلات دارویی تالیدومید
آمیکاسین , آمی تریپتیلین , اتوسوکسیمید , اتینیل استرادیول+ دروسپیرنون , اسرادیول والرات , استروژن کونژوگه , تراستوزوماب , نسیتومومب , پرالاترکسات , کلوفارابین , نلارابین , پورفیمر , بینیمتینیب , ملفالان , ناتالیزومب , کلرامبوسیل , کلوزاپین , دی سولفیرام , مرکاپتوپورین , داکاربازین , دفراسیروکس , رالوکسیفن , ستوکسی ماب , فلوتیکازون پروپیونات , مجسترول , جنتامایسین , فنوباربیتال
هشدارها در رابطه با تالیدومید
- داروی خطرناکی بوده و باید حین حمل و نقل و از بین بردن با احتیاط رفتار کرد.
- تالیدومید صرفا باید برای زنان و مردانی تجویز شود که برنامه STEPS® را درک و قبول می کنند. پزشکان، داروسازان و بیماران بایستی در این برنامه ثبت نام کنند. تالیدومید یک داروی تراتوژن شناخته شده است، لذا روش جلوگیری از بارداری موثری باید حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان آغاز شده و در حین درمان و تا 4 هفته بعد از خاتمه درمان ادامه یابد.
- با داروهای کاهنده اثر داروهای ضد بارداری، احتیاط لازم رعایت شود.
- وقایع ترومبوتیک گزارش شده است بخصوص در بیماران با عوامل خطر ترومبوز ( بیماری نئوپلاستیک، بیماری های التهابی، مصرف همزمان با داروهای شیمی درمانی ترکیبی )
- در ترکیب با دگزامتازون خطر ترومبوز ورید عمقی (DVT) و آمبولی ریوی (PE) افزایش می یابد. بیماران با ریسک بالا بهتر است از ضد انعقاد بعنوان پیشگیری کننده و یا آسپرین استفاده کنند.
- خواب آلودگی ایجاد می شود.
- در بیماران مبتلا به اختلالات عصبی یا یبوست با احتیاط مصرف شود.
- تالیدومید ممکن است نوروپاتی حسی ایجاد کند که برگشت ناپذیر است ( بخصوص به دنبال استفاده چند ماهه از این دارو )
- می تواند باعث بروز تشنج شود.
- می تواند نوتروپنی ایجاد کند. لذا در افراد مبتلا به ایدز با احتیاط مصرف شود. زیرا بار ویروسی را افزایش می دهد.
- می تواند افت فشار وضعیتی و یا برادی کاردی ایجاد کند.
- در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی با احتیاط مصرف شود.
- ازدیاد حساسیت، سندروم استیون جانسون و نکروز سمی اپیدرم گزارش شده است.
مصرف تالیدومید در دوران بارداری و شیردهی
مصرف در بارداری: دارو روی جنین اثرات سوء دارد، حداقل دو روش مطمئن پیشگیری از بارداری از یک ماه قبل از شروع دارو تا یک ماه بعد از قطع آن استفاده شود.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیردهی مشخص نیست. بهتر است یا شیردهی یا مصرف دارو در این دوران قطع شود.
اثر تالیدومید بر آزمایشهای تشخیصی
دارو باعث افزایش سطح ALT، AST، LDH و لیپیدهای خون می شود. میزان هموگلوبین، نوتروفیل و WBC کاهش می یابد.
ملاحظات اختصاصی تالیدومید
١- دارو باید با احتیاط و آموزش کامل به بیمار تجویز شود.
٢- با توجه به تراتوژن بودن دارو، آموزش به بیماران جهت پیشگیری از بارداری باید صورت گیرد.
٣- خانمهایی که تحت عمل هیسترکتومی (برداشت رحم) قرار نگرفته و تا ٢ سال آینده نیز منوپوز نمی شوند، حتی با وجود سابقه ای از نازایی، قابلیت
بارداری را دارند. در این موارد انجام تست حاملگی، ٢۴ قبل از شروع دارو الزامی است. این تست باید هفتگی در ماه اول درمان و سپس ماهانه انجام شود.
اگر دوره های قاعدگی نامنظم است، تست هر دو هفته یک بار باید انجام گیرد. هرگونه تغییر در دوره های قاعدگی باید تست حاملگی انجام گیرد.
۴- در موارد نوریت های شدید ناشی از ENL، کورتیکواستروئیدها همزمان تجویز می شوند که با بهبودی یا برطرف شدن نوریت می توان آن را قطع کرد.
۵- بیمارانی که جهت درمان یا پیشگیری از عود ENL به درمان طولانی مدت احتیاج دارند یا ضمن درمان بیماری آنها شعله ور می شود، باید از حداقل دوز
مؤثر دارو استفاده کنند. قطع دارو باید به آهستگی طی ۶-٣ ماه صورت گیرد. به نحوی که هر ۴-٢ هفته، ۵۰ میلی گرم دوز دارو کاهش یابد.
۶- CBC باید به طور مرتب قبل و حین درمان مانیتور شود. در صورت افت تعداد نوتروفیل ها به کمتر از mm٣ /٧۵۰ دارو قطع شود.
٧- بیمار را از نظر علائم نوروپاتی مانند بی حسی، احساس کرختی، سوزش، درد در دست و پا، ماهانه طی ٣ ماه اول درمان و سپس به طور منظم بعد از آن پیگیری کنید.
