آمیودارون (به انگلیسی: Amiodarone) یکی از داروهای تخصصی قلب است که ریتمهای خطرناک قلبی را کنترل و مهار می کند. در اورژانس برای دیس ریتمی های بطنی و فوق بطنی تحدید کننده حیات مانند فیبریلاسیون بطنی (VF) و تاکیکاردی بطنی بدون نبض (VT بدون نبض) پس از شوک سوم استفاده می شود. همچنین آمیودارون، برای VT با نبض همودینامیک پایدار کاربرد دارد.
- رده درمانی: ضد آریتمی قلبی(بطنی و فوق بطنی). آنتی تیروئید
- طبقه درمانی: مشتق بنزوفوران
- نام تجاری: پاسرون (Pacerone) / کوردارون (Cordarone)
- اشکال دارویی: آمپول(۱۵۰ میلی گرم در ۳ میلی لیتر)، قرص(۲۰۰ میلی گرم)
- راه مصرف: دهانی، انفوزیون، داخل تراشه، وریدی.
موارد مصرف آمیودارون
آميودارون از راه خوراكي فقط در درمان تا كي كاردي بطني گهگير و غير پايدار از نظر هموديناميكي و فيبريلاسيون بطني گهگير زماني كه ساير داروها مؤثر نمي باشند، مصرف مي شود. اين دارو از راه تزريقي جهت تخفيف و پيشگيري از آريتمي فوق بطني گهگير كه به ساير داروها پاسخ نمي دهد، به ويژه هنگامي كه همراه سندرم ولف پاركينسون-وايت (W-P-W) باشد، از جمله فيبریلاسيون دهليزي، فلوتر دهليزي، تاكي كاردي دهليزي نابجا و تاكي كاردي فوق بطني مصرف مي شود.
در هنگام مصرف آمیودارون باید چه نکاتی را رعایت کنیم؟
- در همه ی نوبت های دوره ای معاینه توسط پزشکتان و داروخانه حاضر شوید، تا بتوانند پاسخ بدنتان را به این دارو ها بررسی کنند. آزمایشات خون، الکتروکاردیوگرام ها و تصویربرداری از قفسه سینه ممکن است به صورت دوره ای انجام شود. ممکن است نیاز به تغییر در میزان داروی مصرفی، با توجه به پاسخ بدنتان باشد.
- از مشاوره های پزشکتان در مورد استعمال دخانیات و رژیم غذایی، پیروی کنید.
- استعمال سیگار و مصرف نوشیدنی های حاوی کافئین ممکن است وضعیت قلبتان را وخیم تر کند و با فعالیت آمیودارون ها تداخل داشته باشد.
- همواره داروی کافی در نزدتان داشته باشید. ذخایر دارویی تان را پیش از رفتن به سفر، تعطیلات و سایر اوقاتی که ممکن است امکان تهیه دارو را نداشته باشید، مورد بررسی قرار دهید.
موارد منع مصرف آمیودارون
- به تاریخ انقضای داروی آمیودارون (Amiodarone) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز داروی آمیودارون را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
- حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد (مانند حساسیت به ید)
- بارداری یا قصد بارداری
- شیردهی
- مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی)
- مشکلات بینایی
- آسم یا دیگر اختلالات ریوی
- اختلالات تیروئید
- فشار خون بالا یا پایین
- عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون شما)
- بیماری کبدی
چنانچه جراحی در پیش دارید (از جمله جراحی لیزر چشم)، زودتر به جراح اطلاع دهید که از داروی آمیودارون استفاده می کنید.
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی آمیودارون
- ممکن است در حین مصرف داروی آمیودارون و تا چند ماه پس از آخرین دوز، به آزمایشات مکرر نیاز داشته باشید، لذا مطابق تجویز پزشک آزمایشات را انجام دهید.
- داروی آمیودارون می تواند بر نتایج برخی آزمایشات آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند تست های عملکرد تیروئید یا کبد، الکتروکاردیوگرام، نوار قلب) تأثیر بگذارد، لذا پزشکان معالج خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.
- این دارو ممکن است باعث آفتاب سوختگی شود؛ لذا از نور خورشید یا سولاریوم خودداری کرده و زمانی که از خارج از منزل هستید، لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF30 یا بالاتر) استفاده کنید.
- در مدت درمان با این دارو از مصرف گریپ فروت و فرآورده های آن خودداری نمایید.
- این دارو ممکن است واکنش های شما را مختل کند، لذا قبل از انجام کارهایی مانند رانندگی و کار با ماشین آلات از هوشیاری خود مطمئن شوید.
تداخلات دارویی آمیودارون
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آنها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. چنانچه در طول درمان با داروی آمیودارون، باید دارویی را مصرف کنید، پزشکتان را در جریان مصرف این دارو قرار داده یا با داروساز مشورت نمایید.
از جمله داروهایی که با آمیودارون، تداخل دارند، عبارتند از:
- برخی داروهای درمان هپاتیت C (مانند لدیپاسویر، سوفوسبوویر)
- مهار کننده های پروتئاز (مانند فوسامپرناویر، ایندیناویر)
- آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)
- ضد قارچ های آزولی (مانند ایتراکونازول)
- ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)
- مسدود کننده های بتا (مانند پروپرانولول)
- مسدود کننده های کانال کلسیم (مانند دیلتیازم، وراپامیل)
- برخی از داروهای “استاتین” (مانند آتورواستاتین، لواستاتین)
- فینگولیمود
- پرپافنون
- دوفتیلید
- پیموزاید
- پروکائین آمید
- کینیدین
- سوتالول
- سایمتیدین
- کوبیسیستات
- مخمر سنت جان
- سیکلوسپورین
- کلوپیدوگرل
- دیگوکسین
- فنی توئین
- ترازودون
- وارفارین
عوارض جانبی آمیودارون چیست؟
- حالت تهوع، استفراغ، یبوست، از دست دادن اشتها، کرامپ شکمی ( در حدود ۲۵% بیماران). آمیودارون را به همراه غذا مصرف کنید.
- لرزش ها، نبود هماهنگی در حرکات یا دشواری در راه رفتن، سرگیجه، ضعف یا خستگی، سردرد، اختلالات جنسی، کاهش وزن، بو یا طعم غیر عادی، اختلالات بینایی مانند تاری دید، مشاهده هاله در اطراف اجسام، حساسیت به نور، خشکی چشم و ترشحات قرنیه، سرخ شدن، تورم پاها، مچ پا یا نواحی تحتانی پا، تغییرات پوستی به رنگ آبی-خاکستری (خصوصاً در صورت و دست ها) و حساسیت پوست در مقابل نور آفتاب. با پزشکتان تماس بگیرید، خصوصاً اگر این علائم، دائمی یا شدید هستند.
- سرفه، تنگی نفس یا تنفس دردناک، تورّم شکم؛ ضربان قلب نامنظم یا سریع. سریعاً با پزشکتان تماس بگیرید.( این علائم ممکن است حتّی بعد از قطع مصرف دارو نیز رخ دهند.)
- اگر عوارض جانبی دیگری را نیز مشاهده کردید که گمان می کنید به علت مصرف دارو بوجود آمده اند، به پزشکتان مراجعه کنید.
میزان و نحوه مصرف داروی آمیلوراید
