ریتم شبانه روزی یا چرخه سیرکادین به عنوان یک الگوی تناوبی شناخته می‌شود که حدود 24 ساعت طول می‌کشد. چرخه‌های روشنایی-تاریکی عملکردهای بیولوژیکی را با محیط همگام می‌کنند. ریتم شبانه روزی، فیزیولوژی و رفتارها را نسبت به محیط به گونه‌ای هماهنگ می‌کند تا بدن مانند یک ساعت عمل کند. هسته سوپراکیاسماتیک (SCN) در هیپوتالاموس به عنوان تنظیم‌‌کننده ساعت عمل می‌کند و ریتم‌های 24 ساعته را در رفتار فیزیولوژیکی بدن، از جمله سایر مناطق مغز و بافت‌های محیطی، هماهنگ می‌کند. نوسانگرهای ساعت SCN در بافت‌های محیطی مانند دستگاه گوارش، کبد، ماهیچه، بافت چربی و بافت قلبی‌عروقی وجود دارند. خواب و سایر عملکردهای آنابولیک مرتبط با آن در شب القا می‌شود. فعالیت‌هایی مانند عملکرد ایمنی و ترشح هورمون، بیداری و عملکردهای کاتابولیک مرتبط با آن در متابولیسم و فعالیت بدنی در روز القاء می‌شود.
قبل از شروع درمان با داروی Agomelatine بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
دوز و مقدار داروی آگوملاتین از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نموده و از کم یا زیاد کردن خودسرانه مقدار و مدت زمان مصرف اجتناب نمایید.
پزشک ممکن است بعد از چند هفته مقدار دارو را افزایش دهد.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات درمانی این دارو را مشاهده کنید، لذا اگر پس از چند روز مصرف دارو تغییر در شرایطتتان احساس نکردید، از قطع دارو خودداری نمایید.
مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک توصیه می‌کند ادامه دهید.
در صورت فراموش کردن یک دوز این دارو، نگران نباشید، بر طبق برنامه مشخص به مصرف دارو ادامه دهید و دوز دارو را در نوبت بعدی دو برابر نکنید.
این قرص را می‌توانید همراه با غذا یا بدون آن مصرف نمایید.
چنانچه فکر می‌کنید این دارو برای شما مناسب نیست، به پزشک خود اطلاع دهید.
آگوملاتین یک آگونیست ملاتونرژیک است که بر روی گیرنده‌های MT1 و MT2 که در فاز پیشرفته‌ی ریتم شبانه‌روزی بدن(سیرکادین) نقش دارند، اثر می‌گذارد. خصوصیت بارز آگوملاتین، توانایی آن در تعدیل یا هماهنگی مجدد این ریتم شبانه روزی است. همچنین با اثر آنتاگونیستی بر گیرنده‌های سروتونین 5-HT2C، باعث افزایش ترشح نورآدرنالین و دوپامین در قشر فرونتال(پیشانی) مغز بدون تاثیر بر سطح سروتونین خارج سلولی یا جذب مونوآمین می‌شود.
متابولیسم: کبدی از طریق CYP1A2 و به مقدار کمتری CYP2C9 و 2C19 به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌شود.
جذب: سریع و بالایی دارد(80درصد)
اتصال به پروتئین: 95درصد
نیمه‌عمر: 1تا2ساعت
زمان برای رسیدن به پیک اثر: 1تا2ساعت
دفع: از طریق ادرار (80درصد، به صورت متابولیت‌های غیرفعال)
بدن ما تعدادی فرایند فیزیکی و شیمیایی دارد که با چرخش روز و شب کنترل می‌شود. به این فرایندها سیکل‌های شبانه روزی گفته می‌شود که در صورت به هم خوردن ممکن است فرد دچار افسردگی شود. آگوملاتین سبب به تعادل رساندن این ریتم‌های شبانه روزی می‌شود.
