هپاتیت C به نوعی عفونت ویروسی می‌گویند که باعث التهاب کبد می‌شود و گاهی آسیب جدی به کبد می‌رساند. ویروس هپاتیت سی یا HCV (اچ سی وی) از طریق خون آلوده منتقل می‌شود. تقریباً تا همین اواخر، بیماران مبتلا به هپاتیت c باید به صورت هفتگی آمپول و داروی خوراکی مصرف می‌کردند که به خاطر سایر بیماری‌های زمینه‌ای در این افراد یا عوارض ناخواسته این داروها، بیشتر مبتلایان به اچ سی وی امکان مصرف نداشتند، اما خوشبختانه اوضاع تغییر کرده است. امروزه اچ سی وی مزمن معمولاً با مصرف روزانه داروهای خوراکی به مدت دو تا شش ماه درمان می‌شود.
زنوتیپ 1: عدم وجود سیروز یا وجود سیروز اصلاح شده ی(Child-Pugh کلاس A) ،60 mg یک بار در روز به همراه سوفوسبوویر بمدت 12 هفته
زنوتیپ 3: عدم وجود سیروز60 mg یک بار در روز به همراه سوفوسبوویر به مدت 12 هفته
با مهار پروتئینهای غیر ساختاری 5A، تکثیر ویروس‌ها را محدود می‌کند و در واقع یک ضد ویروس مستقیم است.
داکلاتاسویر به ترمینال N در دومین 1 پروتئین (5A (NS5A ویروس هپاتیت C متصل شده و تکثیر RNA ویروسی و مونتاژ ویریون را مهار می‌کند.
داروی داکلاتاسویر بنظر نمی‌رسد فاصله QT را افزایش دهد حتی اگر 3 برابر حداکثر مقدار توصیه شده مصرف شود.
حداکثر غلظت پلاسمایی داکلاتاسویر طی دو ساعت پس از مصرف خوراکی بدست می‌آید.
داکلاتاسویر حدود 99% به پروتئینهای پلاسما متصل می‌شود. داکلاتاسویر دارای متابولیسم کبدی است که بواسطه CYP3A صورت می‌گیرد.
دفع داروی داکلاتاسویر 88% از طریق مدفوع(53% بصورت تغییر نیافته) و 6.6% از طریق ادرار(عمدتا بصورت تغییر نیافته) صورت می‌پذیرد.
نیمه عمر حذفی داکلاتاسویر 12 تا 15 ساعت است.
این دارو ممکن است در ترکیب با ریباویرین استفاده شود. ریباویرین می‌تواند باعث آسیب به جنین و ایجاد نقص در تولد شود. هنگام استفاده از این دارو توسط زن یا مرد و حداقل تا 6 ماه پس از قطع ریباویرین از روش‌های موثر پیشگیری از بارداری استفاده کنید. به محض بارداری در طی درمان به پزشک خود اطلاع دهید.
