میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر داروی دکستران 

میزان مصرف داروی دکستران

• شوک در بالغین: انفوزیون وریدى 500mL در طى 30-15 دقیقه، دوز کلى در 24 ساعت نباید بیش از 20mL/kg شود، سپس دوزهاى بعدى به ‌آهستگى داده می‌شود، اگر به‌مدت بیش از 24 ساعت داده می‌شود باید دوز دارو حداکثر 1ml/kg/day بشود و بیش از 5 روز مصرف نشود.

• ترومبوز و آمبولی در بالغین: انفوزیون وریدى 1000-500 میلی‌لیتر در روز جراحی، سپس 500ml/day به‌مدت 3 روز، سپس 500ml از دارو هر 3-2 روز به‌مدت 2 هفته درصورت نیاز داده می‌شود.

مکانیزم اثر داروی دکستران

جایگزینی ذخایر آهن موجود در هموگلوبین، میوگلوبین و آنزیم‌ها. برای انتقال اکسیژن از طریق هموگلوبین عمل می‌کند. آهن دکستران مایعی استریل، قهوه ای تیره، کمی ویسکوز کمپلکسی از هیدروکسید فریک و دکستران برای استفاده داخل وریدی یا عضلانی است و برای معالجه بیماران مبتلا به کمبود آهن است که در آنها تجویز خوراکی رضایت بخش نبوده یا غیرممکن است. آهن برای تشکیل هموگلوبین و عملکرد و تشکیل سایر ترکیبات هم و غیرهم ضروری است. کاهش بی رویه ذخایر آهن منجر به اریتروپویزیس مرتبط با کمبود آهن و به نوبه خود به کم خونی فقر آهن منجر می‌شود.

اثر فارماکوکینتیک داروی دکستران

• بعد از انفوزیون داخل وریدی، دکستران با وزن مولکولی بیشتر از 000/50 به آرامی به گلوکز متابولیزه می‌شود.

• مقادیر کم دکستران از طریق مسیر گوارشی و در مدفوع دفع می‌شود.

• حدود 50% از دکستران 70 به صورت تغییر نکرده در طی 24 ساعت در ادرار دفع می‌شود.