حدود 50 درصد از بزرگسالان هر از چند گاهی با مشکل خواب مواجه می‌شوند و حدودا برای 30 درصد این افراد بی خوابی به یک مشکل مزمن تبدیل شده است. براساس مطالعات انجام شده، نوجوانان بیشتر دچار بی خوابی هستند. نتایج یک پژوهش 2015 نشان می دهد از هر 10 دانش آموز راهنمایی، 6 نفر و از هر 10 دانش آموز دبیرستانی، 7 نفر کمتر از میزان توصیه شده می‌خوابند. روانپزشک در برخی موارد، داروهایی را برای درمان بی‌خوابی تجویز می‌کنند. تمام داروهای بی‌خوابی باید کمی قبل از (بین نیم تا 2 ساعت) خواب مصرف شوند. پس از مصرف داروی بی‌خوابی، از رانندگی کردن یا انجام فعالیت‌های نیازمند تمرکز، خودداری کنید، چون باعث خواب آلودگی شده و می‌تواند خطر تصادف را افزایش دهد. مصرف داروها باید با عادات مناسب خوابیدن همراه شوند.
پیش از شروع دوره‌ی مصرفی داروی دیازپام و قبل از هر بار مصرف مجدد راهنمای ارائه شده توسط دکتر داروخانه را مطالعه کنید. اگر در مورد طریقه‌ی مصرف به مشکلی برخوردید از پزشک خود یا دکتر داروخانه سوال کنید. اگر از نوع شربت دیازپام استفاده می‌کنید دوز دارو را با پیمانه‌ی مخصوص اندازه‌گیری کنید. دوز مصرف داروی دیازپام به سن، وضعیت بیماری و پاسخ‌گویی بدن شما به درمان بستگی دارد. به طور خودسرانه اقدام به قطع مصرف دارو نکنید، دوز مصرفی را افزایش ندهید و بیشتر از مقدار تجویزی پزشک مصرف نکنید. در صورت انجام چنین رفتارهایی وضعیت شما بهبود نمیابد و خطر بروز عوارض جانبی بیشتر می‌شود. در زمان مقرر مصرف دارو را متوقف کنید. در صورتی که مصرف داروی دیازپام را متوقف کردید به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید. پزشک شما ممکن است دوز مصرفی‌تان را به آرامی کاهش دهد. این امکان در صورتی که برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا از این دارو استفاده می‌کردید بیشتر وجود دارد. در صورتی که دیازپام برای مدت طولانی استفاده شود ممکن است به خوبی قبل عمل نکند. اگر این دارو کارایی خود را از دست داد با پزشک‌تان در این باره صحبت کنید. در صورت تجویز پزشک داروی دیازپام را به طور منظم مصرف کنید تا تاثیرگذاری آن بیشتر شود. به یاد داشته باشید که هر روز در زمان مقرر دارو را استفاده کنید.
مانند سایر بنزودیازپین‌ها آگونیست گیرنده‌های بنزودیازپینی بوده که با اثر بر روی گیرنده‌های گاما آمینوبوتیریک اسید و در نهایت ورود یون کلر به نورون‌ها اثرات خود را اعمال می‌کند. این دارو می‌تواند از طریق دهان گرفته شود، داخل روده وارد شود، به عضله تزریق شود، به داخل ورید تزریق شود یا به عنوان اسپری بینی استفاده شود. هنگامی که به رگ وارد شود، اثرات در یک تا پنج دقیقه شروع می‌شود و تا یک ساعت ادامه می‌یابد. از طریق دهان، اثرات پس از 15 دقیقه تا یک و نیم ساعت بعد از مصرف شروع می‌شود. مکانیسم آرام بخشی آن به‌طور دقیق مشخص نیست و به نظر می‌رسد بر روی GABA در مغز تأثیر دارد. فعالیت تشنجی را با تأثیر بر قشر حرکتی مخ سرکوب می‌کند.
جذب: تزریق عضلانی دارو موجب جذب نامنظم می شود و زمان شروع اثر آن طی 30- 15 دقیقه است. بعد از تزریق وریدی، زمان شروع اثر دارو طی 5-1 دقیقه است.
پخش: بطور گسترده در سرتاسر بافت‌های بدن انتشار می یابد. حدود 95-85 درصد از یک داروی جذب شده به پروتئین پلاسما پیوند می یابد.
متابولیسم: در کبد به متابولیت فعال دزمتیل دیازپام متابولیزه می شود.
دفع: اکثر متابولیت‌های دیازپام از طریق ادرار و فقط مقادیر کمی از طریق مدفوع دفع می شود.طول اثر دارو 3 ساعت است، ولی ممکن است در بیماران سالخورده یا مبتلا به اختلال عملکرد کبد به 90 ساعت برسد.اثر ضد تشنجی 30 الی 60 دقیقه است. نیمه عمر دزمتیل دیازپام 30 الی 200 ساعت است.
اینکه دیازپام چند روز در بدن می‌ماند به موضوعات متفاوتی بستگی دارد. با این حال اثر والیوم در بدن برای حدود 48 ساعت باقی می ماند. البته به مدت زمانی که این دارو را مصرف می کنید، آثار آن می توانند در بدنتان باقی بمانند.
