باربیتورات ها نوعی داروی ضد تشنج یا آرام بخش محسوب می شوند. آنها یک دسته قدیمی از داروها هستند که برای درمان تشنج، آرامش بخشیدن به بدن و کمک به خوابیدن در فرد استفاده می شوند. این داروها اولین بار در اواخر قرن نوزدهم تولید شدند. سپس استفاده از باربیتورات ها به عنوان یک داروی تفریحی در دهه 1960 و 1970 رواج پیدا کرد و در برخی موارد منجر به سو مصرف شد. مصرف و سوء مصرف باربیتورات ها در سال های اخیر بسیار کاهش یافته است. این کاهش عمدتا به دلیل ایجاد گزینه های دارویی جدیدتر و مطمئن تر است. باربیتورات ها خطر وابستگی روانی و جسمی را دارند. خطر مصرف بیش از حد دوز کشنده با باربیتورات ها نسبت به سایر داروها بیشتر است زیرا تفاوت بین دوز مطمئن و کشنده بسیار ناچیز است.
دوز و مقدار داروی پنتوباربیتال از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نموده و از کم یا زیاد کردن خودسرانه مقدار و مدت زمان مصرف اجتناب نمایید. همچنین پزشک دوز مناسب دارو را برای قبل از جراحی تشخیص می‌دهد.
اگر به طور منظم از داروی پنتوباربیتال استفاده می‌کنید، در صورت فراموش کردن یک دوز این دارو، به محض یادآوری، نوبت فراموش شده را مصرف کرده و چنانچه نزدیک به زمان مصرف دوز بعدی به یاد آوردید، از مصرف نوبت فراموش شده اجتناب کنید و بر طبق برنامۀ مشخص به مصرف دارو ادامه دهید. هیچ‌گاه دوز دارو را دو برابر نکنید.
چنانچه به مدت طولانی از داروی پنتوباربیتال استفاده می‌کنید، از قطع ناگهانی و خودسرانه این دارو خودداری کرده و در مورد نحوه صحیح قطع دارو با پزشک مشورت نمایید.
داروی پنتوباربیتال به صورت تزریق وریدی و عضلانی تجویز می‌شود.
پنتوباربیتال به وسیله طولانی کردن زمان عملکرد کانال های کلر در رسپتورهای گابا باعث طولانی شدن اثرات مهاری پس سیناپسی گابا در تالاموس و کاهش تحریک پذیری بوسیله کاهش هدایت غشایی می شود. پنتوباربیتال یک باربیتورات است. این دارو یک تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی بسیار کوتاه اثر است که خواب آوری و بی هوشی ایجاد می‌کند ولی اثر ضد دردی ندارد. اثر خواب آوری پنتوباربیتال پس از 30 تا 40 ثانیه از زمان تجویز وریدی شروع می شود. ریکاوری پس از مصرف یک دوز کوچک از دارو سریع است و همراه با مقدار کمی خواب آلودگی می باشد. تکرار تجویز وریدی دارو سبب طولانی شدن بی هوشی می شود چرا که بافت چربی برای این دارو به عنوان یک منبع ذخیره عمل می‌کند و غلظت دارو در آن به 6 تا 12 برابر غلظت پلاسمایی دارو می رسد و سپس به آهستگی از آن آزاد شده و بی هوشی طولانی ایجاد می‌کند.
جذب: سریعا جذب می‌شود.
حجم توزیع: اطلاعاتی در دسترس نیست.
اتصال به پروتئین: تقریبا 80 درصد دارو در خون به پروتئین های پلاسما متصل می‌شود.
متابولیسم: متابولیسم دارو عمدتا کبدی است و مقدار کمی از آن نیز در سایر بافت‌ها به ویژه کلیه و مغز متابولیزه می‌شود و محصولات حاصل از متابولیسم از نظر فارماکولوژیکی غیر فعال هستند.
نیمه عمر: 3 تا 8 ساعت
حذف: متابولیت‌ها اکثرا در ادرار دفع می شوند.
اگر تزریق پنتوباربیتال در بیمارستان برایتان انجام شود؛ تنفس، فشار خون، سطح اکسیژن، عملکرد کلیه و سایر علائم حیاتی شما پس از دریافت این دارو چک می‌شود.
اگر داروی پنتوباربیتال را در خانه تزریق می‌کنید، نحوه صحیح تزریق را از روانپزشک و یا متخصص مغز و اعصاب بیاموزید.
