اطلاعاتی درباره میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر پروپافنون 

داروی پروپافنون به منظور درمان آریتمی های بطنی و فوق بطنی و یا فلاتر دهیلیزی حمله ای مورد مصرف قرار می گیرد. این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب شده و در کبد متابولیزه شده و از راه کلیه دفع می شود. نیمه عمر دارو ۲ تا ۱۰ ساعت است و پیوند دارو به پروتئین زیاد است و در نهایت از راه ادرار و مدفوع نیز دفع می شود.

نحوه مصرف پروپافنون

این دارو را دقیقا همانطور که پزشک تان دستور داده، مصرف کنید. بیشتر یا کمتر از این دارو و طولانی تر از مدتی که پزشک تعیین کرده مصرف نکنید.
این دارو با یک برگه اطلاعاتی بیمار همراه است. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید در صورتی که سوالی دارید از پزشک خود بپرسید.
برای بیماران مصرف کپسول های دیر رهش مصرف می کنند:

• کل کپسول ها را ببلعید و از خراشیدن، شکستن یا جویدن آن ها خودداری کنید.
• این دارو را می توان همراه با غذا یا بدون آن مصرف کرد.

این دارو هنگامی بهتر عمل می کند که یک مقدار ثابتی از آن در خون وجود داشته باشد. برای کمک به حفظ این مقدار ثابت، سعی کنید هیچ دوزی را فراموش نکنید. همچنین بهتر است هر دوز را در طول روز فاصله بیاندازید. برای مثال، اگر 3 بار در روز آن را مصرف می کنید، بین هر وعده 8 ساعت فاصله بیاندازید. برای برنامه ریزی دقیق تر از پزشک تان کمک بگیرید.ممکن است پزشک به شما یک کارت یا دستبند بدهد که بیانگر مصرف این دارو در شماست.

میزان مصرف پروپافنون

• میزان مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت میباشد. در این خصوص دستورالعمل پزشک یا دستورات مندرج در برچسب این دارو را دنبال نمایید. اطلاعات زیر بر اساس متوسط میزان مصرف این دارو در نظر گرفته شده است. چنانچه میزان مصرفی شما متفاوت میباشد، آنرا تغییر ندهید، مگر در مواردی که پزشک دستور دهد.
• میزان مصرف این دارو بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین تعداد دفعات مصرف روزانه، فواصل بین آن و مدت مصرف، به بیماری شما بستگی دارد.
• تعداد کپسول های دیر رهشی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد.

مکانیسم اثر پروپافنون

• پروپافنون ورود یون سدیم را به سلول های میوکارد و رشته های پورکنژ کاهش می دهد و در نتیجه کانال های سدیمی فعال مهار و موجب کاهش خودکاری قلب شده و هدایت و تحریک پذیری را مهار می کند, همچنین طول دوره تحریک پذیری را طولانی می کند .
• این دارو دارای اثرات ضعیف مسدود کننده ی گیرنده بتا آدرنرژیک و کانال کلسیم نیز می باشد.

فارماکودینامیک پروپافنون

• پروپافنون ورود یون سدیم را به سلول های میوکارد و رشته های پورکنژ کاهش می دهد. از طرفی اثرات ضعیف مسدود گیرنده بتا آدرنرژیک هم داراست.
• این دارو با کند کردن شیب صعودی پتانسیل عمل مرحله صفر دپلاریزاسیون , سرعت انتقال را در گره دهلیزی بطنی , سیستم پورکنژ و سیستم هدایتی داخل بطنی کند کرده و دوره تحریک پذیری گره دهلیزی بطنی را طولانی می کند.

فارماکوکینتیک پروپافنون

• پروپافنون به صورت خوراکی مصرف شده و تقریبا به طور کامل جذب می شود.
• حدود 3.5 ساعت طول می کشد تا به حداکثر غلظت پلاسمایی برسد .
• اتصال پروتئینی دارو بسیار زیاد است. این دارو تحت متابولیسم گسترده عبور اول کبدی قرار می گیرد.
• پروپافنون در کبد به سرعت توسط آنزیم های سیتوکروم متابولیزه شده و نیمه عمر حذفی حدود 10-2 ساعت دارد.
• دفع آن اساسا از طریق صفرا به مدفوع به صورت متابولیت است و کمتر از 1 درصد آن هم به صورت تغییر نیافته از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود.

هشدار ها در مورد پروپافنون

• اين دارو در موارد زير با احتياط فراوان تجويز شود: نارسايي قلب، نارسايي كبدي يا كليوي،سالمندان و بيماراني كه داراي ضربان ساز الكتريكي هستند، بيماري هاي انسدادي راه هاي هوايي.
• از آنجايي كه پروپافنون داراي اثر مسدد گيرنده هاي بتاآدرنرژيك مي باشد، در بيماري انسدادي راه هاي هوايي، بايد با احتياط بسيار زياد تجويز شود و در صورتي كه انسداد راه هاي هوايي شديد باشد، نبايد مصرف شود.
• بررسي نوار قلبي در طول درمان با دارو در فواصل منظم ضروري است.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی پرازوسین