یکی از عمده ترین دلایل مرگ و میر، سکته های ناشی از لخته شدن خون در رگ های ناحیه قلب و مغز است. احتمال بروز این عارضه در افرادی که در معرض جراحی های خاص قرار گرفته اند، بیشتر می شود. برای پیشگیری از لخته شدن خون در رگ ها می توان از داروهای تجویزی در این زمینه استفاده کرد. اکنون قصد داریم با یکی دیگر از انواع این داروها تحت عنوان دی پیریدامول آشنا شویم.
موارد مصرف داروی دی پیریدامول
کاربرد اصلی این دارو مهار تشکیل ترومبوز است در بیماران در معرض خطر آمبولی و سکته . این داروی ضد تجمع پلاکت در بیمارانی که به خاطر دریچه قلب جراحی شده اند تجویز می شود. این عمل احتمال ایجاد لخته در جریان خون را کاهش می دهد. همچنین در تست های تصویربرداری بیماران قلبی استفاده می شود.
مقدار و روش مصرف داروی دی پیریدامول
- قبل از شروع درمان با داروی دی پیریدامول (Dipyridamole) بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
- دوز و مقدار داروی دی پیریدامول از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک متخصص قلب و عروق برایتان تجویز کرده است، استفاده نموده و از کم یا زیاد کردن خودسرانه مقدار و مدت زمان مصرف اجتناب نمایید.
- در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف این دارو، اگر تا نوبت بعدی بیش از ۴ ساعت باقی مانده باشد، در صورت یادآوری، بلافاصله آن را مصرف کنید. در غیر اینصورت، طبق رژیم درمانی معمول، دارو را مصرف کرده و از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی خودداری کنید.
- داروی دی پیریدامول را به طور منظم و در ساعات مشخصی از روز مصرف کنید.
- از قطع این دارو بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.
- به منظور افزایش جذب داروی دی پیریدامول، بهتر است آن را همراه با آب، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف کنید اما در صورت بروز تحریک گوارشی، آن را همراه با شیر یا غذا میل کنید.
مکانیسم اثر دی پیریدامول
دیپیریدامول با مهار تجمع پلاکت در پاسخ به عوامل محرک مختلف از جمله فاکتور فعال کننده پلاکت ، کلاژن و آدنوزین دی فسفات موجب طولانی شدن وابسته به دوز زمان بقائ پلاکت ( که بطور غیر طبیعی کوتاه شده است) می شود. دیپیریدامول با افزایش تحریک فعالیت آدنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفودی استراز باعث بالا رفتن غلظت آدنوزین درون زاد و AMP حلقوی درون پلاکتی می شود که این امر منجر به مهار تجمع پلاکت ها و گشادی عروق کرونر می شود.
فارماکودینامیک دی پیریدامول
دیپیریدامول یک گشادکننده عروق کرونری غیر نیتراتی است که تجمع پلاکت ها را هم مهار می کند. دیپیریدامول همراه با دیگر داروهای ضد انعقاد خوراکی مانند وارفارین برای پیشگیری از ترومبوز در بیماران با اختلالات دریچه ای یا عروقی بکار می رود. دیپیریدامول بعنوان عامل ضد پلاکت همراه با آسپیرین در پیشگیری از سکته بکار می رود.
فارماکوکینتیک دی پیریدامول
دو دقیقه بعد از انفوزیون وریدی دیپیریدامول در عرض 4 دقیقه ، میانگین سطح سرمی 4.6 mcg/mL می باشد.پیوند دیپیریدامول به پروتئین بسیار زیاد است (99%).حجم ظاهری توزیع دیپیریدامول 2.5 L/kg می باشد.متابولیسم دیپیریدامول ،کبدی است.دفع دیپیریدامول عمدتا از طریق صفرا است.نیمه عمر دیپیریدامول ، 40 دقیقه است.میانگین کلیرانس نهایی آن 2.3 تا 3.5 mL/min/kg می باشد.
چه کسانی می توانند و چه کسانی نمی توانند دی پیریدامول مصرف کنند؟
بزرگسالان می توانند از دی پیریدامول برای پیشگیری از سکته و بعد از عمل جراحی تعویض دریچه قلب استفاده کنند.گاهی اوقات هم برای کودکان و برای درمان بیماری نادری به نام بیماری کاوازاکی یا پیشگیری از ایجاد لخته خون بعد از جراحی قلب تجویز می شود.دی پیریدامول برای برخی افراد مناسب نیست. برای اینکه مطمئن شوید دارو برایتان مناسب است، موارد زیر را با پزشک در میان بگذارید:
- سابقه واکنش آلرژیک به دی پیریدامول یا سایر داروها
- ابتلا به آنژین یا سایر مشکلات قلبی یا سابقه حمله قلبی در زمان های اخیر
- ابتلا به بیماری ضعف ماهیچه ها به نام میاستنی گراویس
- ابتلا به اختلال های خونریزی از جمله هموفیلی یا بیمای فون ویلبراند
- داشتن فشار خون پایین
- ابتلا به میگرن
- تلاش برای باردار شدن، باردار بودن یا شیردهی
اطلاعاتی درباره موارد منع مصرف و تداخل دارویی دی پیریدامول
