به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، خانواده بیشترین تاثیر را بر شکل گیری رفتار و شخصیت کودک می گذارد. به طوری که اگر از همان ابتدای کودکی تربیت درست کودک انجام نپذیرد ، کودک در نوجوانی دچار ناهنجاری هایی خواهد شد. یکی از مهم ترین اصول تربیتی تنبیه کردن کودک است وقتی که او کار نادرستی انجام میدهد . اما اینکه چگونه کودک را تنبیه کنیم بسیار مهم است.
خانواده اولین نهادی است که کودک در آن رفتارهای خود را شکل می دهد و ارزش گذاری می کند. در آن می آموزد که چه کاری مثبت و چه کاری منفی است. علاوه بر این بسیاری از مهارت های بین فردی، سازگاری، حل مشکل و … نیز اولین بار در خانواده به فرد آموزش داده می شود. اما این تنها نهادی نیست که در فرد تاثیرگذار است. پس از سنین 4 یا 5 سالگی که کودک به جمع همسالان وارد می شود و در گروه های اجتماعی قرار می گیرد عوامل دیگری غیر از خانواده در او موثر واقع می شوند. دیگر تنها پدر و مادر نیستند که مستقیماً نوع رفتارهای فرزند خود را مشخص کنند بلکه کودک ممکن است رفتارهایی مثبت یا منفی را از دیگر همسالان خود بیاموزد. در این میان شکایت بسیاری از پدرها و مادرها این است که از زمانی که کودکمان به مدرسه رفته رفتارهای نامطلوبی را آموخته که ما در خانه هیچ وقت چنین عمل نکرده ایم. در قبال این رفتارها چه باید کرد؟ بسیاری از والدین در قبال این رفتارها بی اعتنایی می کنند، عده ای به سرزنش و تهدید می پردازند، گروهی صرفاً با نهی های مکرر او را منع می کنند.
در ارتباط با کودکان تازه به راه افتاده ، سه مجازات منطقی و مناسب به نظر می رسد . نخستین آن سرزنش است . سرزنش مجازات منطقی است که به کودک می گوید : « اگر با دیگران خوش رفتاری نکنی ، عصبانی می شوی . » برای تاثیر سرزنش ، تکرار پشت سر هم آن درست نیست . با تکرار تاثیر سرزنش از دست می رود . اما هنگام سرزنش باید به قدر کافی جدی باشید تا کودک بداند که با او شوخی نمی کنید .
مثلا اگر کودک تازه به راه افتاده ی شما کسی را کتک می زند می توانید حالت عصبانی بگیرید و بگویید : « نه حق نداری این کار را بکنی . » مسلما به نتیجه می رسید .
در روش جریمه کودک در هنگام رفتار نامطلوب با کاهش مقدار تقویت دریافتی مواجه می سازیم. فرض کنید کودک می داند که پس از انجام تکالیف روزمره حق دارد دو ساعت با دیگر کودکان به فعالیت های دلخواه بپردازد. در این مورد می توانید به کودک آگاهی دهید در صورتی که طول زمان انجام تکلیف بیش از مقداری معین باشد و یا تکلیف خود را با اشتباه های مکرر انجام دهد از زمان تفریح پس از انجام تکلیف کاهش می یابد. دقت کنید که جریمه باید با میزان عدم مطلوبیت رفتار، همخوانی و توازن داشته باشد و کودک با تلاش بتواند آن را جبران کند.
انواع جریمه برای بد رفتاری کودک و مجازات او
نوع دیگر مجازات و جریمه برای بد رفتاری کودک ، محروم کردن است . مثلا اگر کودک شما با عروسکش به کسی ضربه ای وارد کرد ، می توانید به عنوان مجازات عروسک را از دستش بگیرید و مدتی او را از عروسکش محروم کنید .
از میان جمع بیرون بردن کودک هم ، گاه مجازات موثری است . اگر کودک ، علیرغم سرزنش کلامی همچنان به زدن پدر و مادر و سایر بچه ها ادامه دهد ، می توانید او را ۵ تا ۱۰ دقیقع در اتاقش تنها نگهدارید . مجازاتی منطقی است . زدن دیگران درست نیست و مجازات آن هم می تواند چند دقیقه تنهایی کشیدن باشد . به کودک می گویید اگر می خواهی تنها نمانی باید به دیگران محبت کنی .
از کتک زدن بپرهیزید
احتمالا شما هم مثل بسیاری از والدین ، وقتی عصبانی می شوید ضربه ای به کپل کودک خود می زنید . البته آن قدرها هم اقدام وحشتناکی نیست .
در ادامه ی مطالب به تفصیل راحع به تنبیه و حدو حدودی که باید رعایت شود صحبت خواهیم کرد ؛ اما به اعتقاد ما این اقدام تادیبی مناسب برای کودکان یک تا دوساله نیست . اشکال بزرگی دارد . زدن عادت می شود و ضمن آنکه تاثیرش را از دست می دهد ، روی رابطه شما با فرزندتان تاثیر نامساعد گذاشته و به احتمال زیاد به رشد اخلاقی او لطمه می زند . چه بهتر که برای تربیت فرزند از روش های دیگری استفاده کنید .
در راهکارهایی که ملاحظه می فرمایید ، برای تربیت کودکان تازه به راه افتاده ، هفت روش توصیه شده است . به کمک این هفت روش به هر صورت باید بتوانید رفتار کودک یک تا دوساله خود را کنترل کنید ؛ هرچند مطمعنا کنترل کودک و تربیت او به هیچ وجه کار ساده ای نیست . ازین رو از این سن و جهت تربیت صحیح کودک مشاوره می تواند مفید واقع شود .
روش های پیشنهاد شده با احترام به استقلال طلبی کودک ، به رشد اخلاقی او توجه دارند . با بکار بردن این روش ها ضمن توجه به آن چه برای تربیت فرزند خود در نظر گرفته اید ، او را در راستای رشد اخلاقی حرکت می دهید و این دراصل مفهوم و جان کلام رشد اخلاقی است .
هفت توصیه برای تربیت کودکان تازه به راه افتاده
۱-کنجکاوی سالم او را تشویق کنید .
۲- کودک را با محدودیت ها آشنا کنید تا از مقررات و دلایل زیر بنایی آن مطلع گردد.
۳- با منع رفتار های ناپسند ، کار های دیگری را به او پیشنهاد کنید .
۴- با پرت کردن حواس کودک ، از لجاجت بی مورد جلوگیری نمایید .
۵- رفتار های خوب را تشویق و تقویت کنید تا ضمن کمک به تربیت کودک ، روابط بهتری میان او و شما بوجود آید .
۶- در صورت امکان بدخلقی کودک را ندیده بگیرید ، تا بداند با بداخلاقی و غرولند به جایی نمی رسد .
۷- می توانید اگر خواستید ، برای رفتار های ناپسند کودک مجازات منطقی در نظر بگیرید تا بفهمد پاداش بد رفتاری واکنش ناخوشایند است .