پرورش گل پامچال
پامچال (نام علمی: Primula vulgaris)، از گیاهان علفی و ماندنی تیره پامچالیان (Primulaceae) است که بیشتر گونه های آن توسط بشر با انجام عمل لقاح به وجود آمده اند. دمای معمولی اتاق را یعنی دمای متوسط در حد ۲۰ درجه سانتی گراد را دوست دارد. ارتفاع گیاه بین ۲۵ تا ۶۰ سانتی متر متفاوت است و باید در فواصلی بین ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر کاشته شوند. محل آفتابی و سایه آفتاب را دوست دارد و خاک آن باید غنی و زه کشی شده باشد.هم چنین این گل به رنگ های گوناگون دیده میشود. مدت گل دهی پامچال تقریباً در تمام مدت سال می باشد. اگر چه تمامی گونه های پامچال از طریق تقسیم پاجوش ها و انتقال آنها به محل جدید می توان تکثیر نمود با این حال گلکاران علاقه دارند آنها را توسط بذر تکثیر نمایند. شاید علت آن به دست آوردن گونه های جدیدی از گیاه باشد. به هر حال برای تکثیر گیاه از طریق بذر باید از اواخر فروردین اقدام نمود و پس از بزرگ شدن بوته ها، آنها را به صورت نهال در محل مناسب نشا کرد. برای گل دهی آن در فصل زمستان، باید درفصل پائیز بوته های آن را با ارتفاعی در حدود بیست و پنج سانتی متر به گلدان منتقل نمود و در گلخانه نگهداری نمود. خاک نرم حاوی خاکبرگ و شن برای آن کفایت می کند ولی کود باید دو هفته ای یک بار داده شود.
معرفی و نگهداری گل پامچال :
یکی از زیباترین گیاهان آپارتمانی که بیشتر در فصل بهار به فروش میرسه گل پامچال هست، این گیاه عمر کوتاهی داره (البته گونه هایی الان تو بازار هست) خیلی ها میگن که نباید گیاهانی که خیلی زود گلهاشونو از دست میدن رو خرید و نگهداری کرد ولی اگر شما این گیاهان رو هم خوب پرورش بدین و شرایط ایده آل اونهارو فراهم کنید میشه زیادتر زنده نگهشون داشت. پس در ادامه با من همراه باشید تا تمامی نکاتی که برای نگهداری این گیاه زیبا نیاز دارید رو بهتون بگم.
معرفی گیاه پامچال
گیاه پامچال یک نوع گیاه هلفی هست که با استفاده از لقاح حدود 400 الی 500 گونه مختلف از آن در کل دنیا وجود دارد. این گیاه از خانواده Primulaceae می باشد که نام علمی آن primula vulgaris است پامچال بومی منطقه معتدل نیمکره شمالی, از جنوب به کوه های گرمسیری در اتیوپی, اندونزی و گینه نو و مناطق معتدل در جنوب آمریکا می باشد. این گیاه از راسته خلنگ سانان، سرده پامچال ها و تیره پامچالیان به حساب می آید. به علت گلدهی این گیاه در فصل بهار آن را به عنوان گل نورز هم میشناسند.
گل پامچال گیاهی زود رس است که در انواع گونه های بهاره و چند ساله میتوان پیدا کرد ولی اکثر گونه هایی که در بازار فروخته میشوند گیاهان یک ساله هستند، ولی در طبیعت و باغچه ها میتوان آن را به صورت گیته چند ساله نگهداری کرد. گل های این گیاه منفرد، فشرده، درشت و در وسط برگ ها می باشد که در رنگهای زرد، صورتی، سفید، آبی، قرمز، ارغوانی، قرمز مسی، زرد با لکه نارنجی است و در برخی گونه ها گل ها معطر در بازار یافت میشود.
نیاز ها:
دما:
پامچال به سرما مقاوم است ولی دمای مناسب برای رشد آن به طور متوسط ۱۵-۱۲ است. آنها را تا زمانی که ۳ تا ۴ جوانه گل دیده شود در دمای ۵ تا ۷ درجه پرورش می دهند و زمانی که جوانه های گل دیده شدند (دی- اسفند)، می توان در دمای ۱۳درجه پیش رس کرد. مدت پیش رس کردن به طور معمول بین ۲ تا ۴ هفته است. اگر این عمل پیش از نمایان شدن جوانه های گل انجام شود به تشکیل گل های ضعیف و برگ های زیاد می انجامد. پیش رس کردن در دمای بالاتر از ۱۳ درجه باعث بلند و ضعیف شدن ساقه گل می شود.
نور:
در زمستان باید از نور کامل برخوردار باشد و در مواقع دیگر فقط جهت کاهش دما باید سایه ایجاد شود وگرنه گیاه به نور کامل نیازمند است.
رطوبت:
نیاز آبی این گیاه بالاست و هرگز نباید خاک گلدان خشک شود. از نظر رطوبت نسبی، گیاه به رطوبت بالا (۹۰-۷- درصد) نیاز دارد.
خاک و کود:
بهترین خاک برای پامچال آمیخته ای از خاک باغچه (لوم)، خاکبرگ پوسیده و پیت به نسبت مساوی است. PH خاک اگر حدود ۶ باشد رشد و نمو این گیاه رضایت بخش است. به آمیخته خاکی، سوپرفسفات به معمولی افزوده می شود. همچنین پامچال نیاز به نیتروژن و پتاسیم دارد. این گیاه در آمیخته های معمولی که از پیت استفاده نمی شود، به شدت به کمبود آهن دچار می شود. استفاده از کودهای آهن دار همواره توصیه می شود.
افزایش:
پامچال با کاشت بذر در مرداد و تقسیم بوته در پاییز افزایش می یابد. ولی روش اصلی افزایش آن بذر است. بذر پامچال به سرعت زیوایی خود را از دست می دهد بنابراین باید بذر تازه کشت شود. بذرهای یکساله پامچال تا ۵۰ درصد زیوایی خود را از دست می دهند. گفته شده که بذر آن برای تندش به نور احتیاج دارد، بنابراین بذرها وقتی در سطح کاشته می شوند و بدون پوشش گذارده شوند به به خوبی می تندند. در اصفهان بذر این گیاه از اواسط تا اواخر بهار کشت می شود. ۱ تا ۲ گرم بذر آن در یک مترمربع بستر آماده، کشت می شود. بذر پامچال در محیط مرطوب و در ۱۵ درجه ظرف ۲ تا ۳ هفته می تندد. در دمای بالاتر از ۲۱درجه تندش صورت نمی گیرد و اگر تابستان کاشته شود موجب بروز مشکلاتی می شود. بنابراین با توجه به دمای محیط در زمان کاشت و نیاز این گیاه به هوای خنک، فراهم کردن این شرایط به طور مصنوعی ضروری است. پس از ۴هفته ، گیاهانی که تا ۳ سانتیمتر رشد کرده اند به گلدان های استکانی منتقل و وقتی که گیاهان بزرگ شدند به گلدان نشایی منتقل می شوند. در این انتقال جوانه انتهایی آنها باید سالم بماند. در پاییز در دمای ۱۰ درجه جوانه های گل تشکیل شده، و در شاسی سرد گیاهان به تدریج در زمستان به گل می نشیند.
گلدهی:
به طور کلی، گلدان های پامجال در یک شاسی سرد به تدریج در زمستان به گل می روند. برای تحریک گلدهی، گونه های مختلف پامچال نیازهایویژه ای دارند. به عنوان مثال P. malacoides در شرایط روز کوتاه و دمای خنک به گل می رود ولی روزهای بلند، مانع گلدهی آن می شود. P. obconica نیاز به تیمازر سرمایی و یا دوره نوری خاصی ندارد.
تکثیر گل پامچال
برای تکثیر گل پامچال دو روش انجام میشود که اولی کاشت بذر در مرداد ماه و یا اوایل پاییز و دومی تقیسم بوته در پاییز می باشد.
روش کاشت بذر پامچال
شما برای کاشت میتوانید از اوایل پاییز بذر ها را در عمق حدودا 12 الی 15 سانتی متری خاک کاشته و یا از جعبه های مخصوص کاشت بذر استفاده کنید، که در اواخر اسفند و اوایل بهار بوته ها را از خزانه به گلدان های جدا انتقال دهید و به فضای باز و خارج از گلخانه انتقال دهید.
تکثیر به روش تقسیم بوته :
برای تکثیر گل پامچال با این روش کار ابتدا باید گیاه را کاملا آبیاری کنیم تا در هنگام جدا کردن ریشه به ریشه ها آسیبی نرسد حال ریشه ها را از هم جدا کنید و در یک گلدان جدا اما کوچک قرار دهید و از خاک سبک برای این گلدان جدید استفاده کنید.
مشکلات نگهداری گیاه پامچال:
عمده مشکلات این گیاه میتواند زردی ، سوختگی حاشیه و خود برگ ها در اثر آبیاری بیش از حد و قلیایی بودن خاک گلدان باشد ولی علاوه بر این موارد تمامی نشانه ها میتواند از کمبودن منیزیم در خاک هم باشد.
بالا بودن نیتروژن و آمونیاک بالا منجر به آسیب دیدگی ریشه و نیز مشکلات برگی شود. برگ های بزرگتر از حد، در اثر نیتروژن زیادی یا دمای بالا خواهند بود.
نحوه پرورش و نگهداری هل
نحوه پرورش و نگهداری آلسترومریا
