به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، نوجوانی درحقیقت دوره ای از رشد پرفشار فیزیکی، عاطفی و فکری است. تربیت نوجوانان در این دوران همیشه نگرانی هایی را برای والدین به همراه داشته و گاهی اوقات آنها را با مشکل مواجه می کند. حتما دورانی را به یاد می آورید که کودک نوپای شما تلاش می کرد با دقت و البته اعتمادبه نفس قدم بردارد. احتمالا پس از هر بار زمین خوردن کودک، می خواستید به سمت او بروید؛، اما لبخند او اجازه ی این کار را نمی داد. کودک همچنان برای راه رفتن تلاش می کند و با این کار به شما یادآوری می کند که عقب بایستید و فضایی را که به آن نیاز دارد، در اختیارش قرار دهید تا بتواند رشد کند. حالا کودک تان بزرگ شده و شما همچنان باید همان رویکرد را پیش بگیرید.
هنگامی که فرزندتان به نوجوانی می رسد شما با تغییراتی در آن ها روبه رو می شوید که ممکن است برایتان خوشایند نباشند. برای مثال کودکی که تا دیروز مطیع دستورات شما بوده، امروز خواهان استقلال بیشتری است و تمایل دارد تا بیشتر وقت خود را با دوستانش بگذراند و کمتر از شما مشورت بگیرد. این رفتارها ممکن است باعث ایجاد نوعی مقاومت در شما شده و تقابل ناسازگارانه ای را ایجاد کند. ما در ادامه به نکاتی در مورد تربیت نوجوان اشاره کرده ایم که به شما کمک می کنند ارتباط مؤثرتری با فرزندتان برقرار کنید و تأثیرگذاری بالاتری روی نوجوان خود بگذارید.
رفتارهای عادی یک نوجوان:
نوجوانان دوست دارند در هر موقعیتی محدوده استقلال خود را بررسی کنند. بنابراین، اگر فرزندتان با شنیدن نه شروع به بحث کردن با شما یا حتی نافرمانی کرد تعجب نکنید.
در این سنین، جنگی پنهان بین والدین و نوجوان وجود دارد. فرزندتان یک دقیقه به شما نیاز دارد، و دقیقه ای بعد اعلام استقلال می کند و دخالت شما را نمی خواهد.
نوجوانی دوره سختی برای افراد است که در آن با تغییرات عاطفی، جسمی و اجتماعی زیادی رو به رو می شوند. مستقل رفتار کردن برای نوجوانان طبیعی است.
از آنجا که دوستان و روابط عاشقانه اهمیت بیشتری پیدا می کنند، نوجوان شما زمان بیشتری را با همسالان خود خواهد گذراند. این بدین معنی است که در این سن تمایل کمتری به جمع های خانواده دارد.
نوجوان شما به حریم شخصی بیشتری نیاز دارد. مایل است که مکالمات خود در شبکه های اجتماعی را پنهان نگه دارد و دوست دارد ساعات بیشتری را پشت درهای بسته در اتاق بماند. این بخشی از رشد طبیعی اوست. اما لازم است که شما به سلامت روان او در این دوره توجه ویژه داشته باشید.
چالش های رایج در تربیت نوجوانان:
حالا دیگر چند سالی بیشتر برای آماده کردن فرزندتان برای دنیای واقعی باقی نمانده است. این زمان حساسی برای ایجاد تعادل بین آزادی دادن به فرزندتان و راهنمایی او است.
بسیاری از نوجوانان خواستار آزادی بیشتری نسبت به سن خود هستند. برای ماندن بیرون از خانه تا دیر وقت بحث می کنند و وقتی برای مهمانی رفتن نه بشنوند بحث می کنند.
جر و بحث کردن در این سن طبیعی است چون فرزندتان وارد دوره ای شده که فکر می کند همه چیز را می داند و شما هیچ چیز در مورد نوجوان بودن نمی دانید.
فرزندتان با اصرار به انجام دادن کارها در زمانی که خودش می خواهد اعلام استقلال می کند. پس وقتی به او می گویید در شستن ظرف ها به شما کمک کند، غر می زند یا می گوید که بعدا این کار را انجام می دهد.
خلق و خویش عصبی تر شده و دچار اشکال در رابطه با افراد، دوستان و تکالیف مدرسه خود شده است.
دروغ گویی برای خلاصی از مشکل در این دوره طبیعی است. فرزندتان شکستن قانون ها را نمی پذیرد و ادعا می کند که خبر ندارد صندوق عقب خودرو چرا دچار فرورفتگی و خش شده است.
در این دوره، نوجوان شخصیت های مختلفی را آزمایش می کند. پس یک هفته به موسیقی کلاسیک علاقه دارد و هفته بعد سراغ هیپ هاپ می رود. یک هفته لباس های تیپ اسپرت می پوشد و هفته بعد سنتی را امتحان می کند.
مجازات های موثر برای تربیت نوجوانان:
در این سن دیگر نمی توانید برای تربیت نوجوانان از تکنیک ماندن در اتاق استفاده کنید. در واقع او از ماندن در اتاقش خیلی هم خوشحال می شود. پس باید به فکر مجازات هایی باشید که به او درس زندگی بدهد.
برخی از مجازات های موثر برای نوجوانان عبارتند از:
حذف لوازم الکترونیک:
هر نوع دستگاه الکترونیک، از لپ تاپ، تلفن همراه تا تلویزیون برای نوجوانان مهم است. محدود کردن استفاده نوجوان از این وسایل می تواند مجازات مناسبی باشد. معمولا ۲۴ ساعت مدت خوبی برای دادن پیام واضح به نوجوان است.
ممنوعیت ملاقات با دوستان:
اگر رفتارهای بد فرزندتان تمامی ندارد، لغو کردن قرارهای آخر هفته و محدود کردن دیدار با دوستان برای چند روز به او یادآوری می کند که دفعه بعد انتخاب بهتری داشته باشد.
تشدید قوانین:
اگر فرزندتان قوانین را زیر پا گذاشته است، نشان داده است که نمی تواند به طور موثر از آزادی هایی که در اختیارش گذاشته اید استفاده کند. پس تا زمانی که به قوانین احترام بگذارد، آنها را تشدید کنید.
جبران کردن:
اگر رفتار فرزندتان به کسی آسیب رسانده است، برنامه جبران تهیه کنید. تعمیر کردن چیزی که شکسته است یا انجام کاری برای ترمیم یک رابطه خدشه دار شده به او مسئولیت پذیری در برابر رفتارهایش را می آموزد.
رو به رو شدن با عواقب تصمیمات:
در برخی موقعیت ها، چشیدن عواقب طبیعی یک تصمیم بهترین درس عبرت برای فرزندتان است. کنار بروید و اجازه دهید فرزندتان خود با عواقب رفتارش رو به رو شود.
مجازات باید مرتبط با رفتار اشتباه باشد:
برای تربیت نوجوانان از مجازات های مرتبط با رفتار استفاده کنید. اگر فرزندتان چیزی را شکسته است، باید پول آن را پرداخت کند یا آن را تعمیر کند. اگر به ماشین خسارت زده، تا مدتی باید پیاده رفت و آمد کند یا دوچرخه خود را در اختیار شما قرار دهد تا ماشین تعمیر شود.
پیشگیری از مشکلات آینده در تربیت نوجوانان:
اگر جز والدین هلکوپتری هستید، فرزندتان تصمیم گیری سالم را یاد نمی گیرد. اگر والدینی هستید که به فرزندتان آزادی های بی حد و مرز داده اید، فرزندتان مسئولیت پذیری در بزرگسالی را نمی آمورد.
برای تربیت نوجوانان از اصول زیر استفاده کنید:
از جنگ قدرت بپرهیزید:
از بحث های وحشتناک بپرهیزید. وقتی قانونی را تعیین می کنید بر سر آن بمانید و مجازات ها را به همان شکل که گفته بودید انجام دهید.
انتظارات خود را شفاف بیان کنید:
پیش از آنکه فرزندتان از خانه خارج شود، انتظارات خود را شفاف بیان کنید. به او بگویید اگر دچار مشکل شد چه باید بکند و چه ساعتی باید خانه باشد.
اجازه دهید فرزندتان برای رسیدن به خواسته هایش تلاش کند:
اگر دلش یک جفت کفش گران قیمت می خواهد یا می خواهد آخر هفته ساعتی دیرتر به رخت خواب برود، برای او روشن کنید که باید برای رسیدن به خواسته اش امتیاز کسب کند. اگر رفتارهایش تضمین کننده کسب چنین امتیازی نیست، پس نباید فعلا به خواسته اش برسد.
الگوی رفتاری خوبی باشید:
فرزندتان با مشاهده رفتار شما رفتار خوب را می آموزد. حرف زدن و نصیحت کردن فایده ای ندارد. خودتان در زندگی الگوی خوبی برای او باشید.
زمانی را برای صمیمیت بیشتر با او اختصاص دهید:
تربیت نوجوانان به توجه و صمیمیت نیاز دارد. زمانی را برای انجام فعالیت های مورد علاقه او اختصاص دهید و با یکدیگر به تفریح های مورد علاقه او بپردازید.
نکات ارتباطی برای تربیت نوجوانان:
شاید متوجه شده اید که فرزندتان نمی تواند از حرف زدن با دوستش دست بکشد، اما اگر شما بپرسید روزش چطور بوده است، حرفی برای گفتن ندارد.
ارتباط با نوجوانان گاهی خیلی سخت می شود. از روش های زیر برای صحبت کردن با فرزندتان استفاده کنید:
به طور منظم ارتباط برقرار کنید:
لازم است هر روز در مورد همه چیز از فشار گروه های دوستی تا اهدافش برای آینده خرف بزنید. زمانی که فرزندتان بداند می تواند با شما حرف بزند، بهتر حاضر به پذیرش حرف های شماست.
در طول انجام یک فعالیت حرف بزنید:
نوجوانان دوست ندارند بنشینند و چشم در چشم حرف بزنند. در عوض در حال انجام یک فعالیت مانند رانندگی حرف بزنید.
اصرار نکنید:
فرزندتان به استقلال نیاز دارد. اگر مایل نیست با شما حرف بزند به او در شناسایی چند بزرگسال عاقل مانند عمه، خاله، مادربزرگ یا مربی کمک کنید.
با یکدیگر مشکل را حل کنید:
به جای اینکه به فرزندتان بگویید چه کار کند، از او بپرسید چه راه حلی پیشنهاد می دهد. با همفکری می توانید مشارکت او را جلب کنید.
