ترتیب فرزندان می تواند بر روی شخصیتی که دارند تاثیراتی بگذارد. فرزندان اول معمولا خودشان از پس تمامی کار های خود بر می آیند و می توانند گلیم خود را از آب بکشند در صورتی که این موضوع در مورد فرزندان آخر صدق نمی کند. روانشناسی فرزندان آخر را در ادامه برای شما بررسی می کنیم.
فرزندان آخر خانواده توجه و محبت بیشتری نسبت به سایر کودکان دریافت می‌کنند. پدر و مادر نیز چون می‌دانند فرزند دیگری در کار نیست، از حضور او در خانه نهایت لذت را می‌برند. از سوی دیگر خواهر و برادرهای بزرگتر، فرزند آخر را بچه ای لوس و ننر می‌بینند. واکنش آنها معمولا نادیده گرفتن یا اذیت و آزار کوچکترین عضو خانواده است.
در سال 1927 میلادی آلفرد آدلر، روانشناس، برای اولین بار در مورد ترتیب تولد و تاثیر آن بر روی ویژگی های شخصیتی افراد نوشت. در طول این سال ها، روانشناسان و متخصصان زیادی در این رابطه تحقیق و پژوهش کردند. آنها همچنین نظریه ها و تعاریفی را ارائه دادند. به طور کلی، مهم ترین ویژگی های فرزند آخر از نظر روانشناسی عبارتند از:
شاید یکی از مهم ترین دلایل اجتماعی بودن فرزند آخر این است که آنها خواهر و یا برادرهای بزرگتری دارند. که از بدو تولد در کنار آنها بوده اند. یکی از خصوصیات فرزند آخر این است که باتوجه به گسترده بودن دامنه روابطشان و داشتن خواهر و برادر های دیگر، آنها اصلا خجالتی و گوشه گیر نخواهند بود.
بچه آخر خانواده، از خواهر و برادر بزرگتر خود و یا از والدینش یاد خواهد گرفت که چگونه اعتماد دیگران را به خود جلب کند. این افراد به دلیل اینکه فرزند آخر هستند. دوست دارند که والدین به آنها نیز مانند خواهر و برادر بزرگترشان مسئولیتی بدهد. یا کارهایی را به او بسپارند. به همین دلیل سعی می کنند تمام کارها را به نحو احسن انجام دهند. این رفتار باعث می شود تا آنها به افرادی مطمئن و قابل اعتماد تبدیل شوند.
اغلب فرزندان آخر، افرادی خلاق و کوشا هستند. زوجین وقتی برای اولین بار حس پدر و مادری را تجربه می کنند. افرادی به شدت محتاط و محافظه کار هستند. شاید آنها تا مدت زمانی حتی هنگامی که فرزندشان 9 سال دارد، اجازه ندهند به تنهایی جایی برود. اما وقتی فرزند آخر متولد می شود. والدین این تجربه را کسب کرده اند که کودکان انعطاف پذیری بالایی دارند و نیاز به آن حجم از نگرانی و محافظت را ندارند. فرزندان آخر محدودیت های کمتری دارند. آنها خودشان اکثر کارها را انجام می دهند. به همین دلیل آنها افرادی خلاق و کوشا هستند.
به دلیل مشغله ها و درگیری های زیاد والدین و فرزندان بزرگتر، در اکثر اوقات فرزند آخر باید خودش از پس همه کارهای مربوط به خود برآید. او باید بتواند به تنهایی غذا بخورد. یا تکالیفش را در زمان مقرر شده انجام دهد. در اکثر مواقع که والدین آنها هر دو شاغل هستند. آنها باید بتوانند به تنهایی و یا با کمک خواهر و برادر خود مشکلات را حل کنند. به همین دلیل این افراد بسیار قدرت حل مسئله بالایی دارند.
همه فرزندان، چه فرزند اول و چه فرزند آخر، برای پدر و مادر عزیز هستند. اما همانطور که همه می دانیم فرزندان آخر می توانند افرادی به شدت لوس باشند که همیشه مورد حمایت والدین و خواهر و برادر های خود قرار می گیرند. آنها مهارت بالایی در به کرسی نشاندن حرف خود دارند و می توانند به راحتی پدر و مادر را به هر چه که می خواهند راضی کنند. آنها می دانند که بامزه بودن و شایان ستایش بودن آنها را به آنچه می خواهند می رساند.
افراد بامزه و سرگرم کننده
برونگرا
جست و جو کننده و کنجکاو
خود محور
سیاست مدار
آرام و بدون جنجال
جلب توجه کننده
آنها معمولا نظم و انضباط پایینی دارند.
فرزندان آخر کمترین مسئولیت ها و بزرگترین غنائم را دریافت خواهند کرد.
فرزندان آخر مانند هر فرزند دیگری ویژگی‌هایی را متناسب جایگاه خود در خانه پیدا می‌کنند. فرزندان آخر ممکن است به دلیل حمایت زیادی که از سوی اعضای خانواده دریافت می‌کنند به انسان‌های وابسته‌ای تبدیل شوند که نمی‌توانند از عهده کارهای خود به تنهایی بر بیایند. همچنین ممکن است به دلیل توجه زیادی که از خانواده دریافت کرده‌اند به هیچ وجه تحمل بی توجهی را نداشته باشند. اگر این کودکان با بی توجهی مواجه شوند (به عنوان مثال در مدرسه) احساس سرافکندگی می‌کنند
کودکان آخر به دلیل سن کم به توجه و حمایت دیگران نیاز دارند و لازم است والدین وقت کافی برای این کودکان بگذارند. اما بهتر است به این نکته که توجه افراطی به آنها در آینده برایشان مشکلاتی پیش می‌آورد نیز توجه داشته باشید.
فرزندان آخر باید مانند بقیه فرزندان از یک سری قوانین پیروی کنند. مقرراتی که در خانه وضع شده شامل حال تمام اعضای خانواده می‌شود. باید به این نکته دقت کنید چراکه فرزندان آخر معمولا به نظم و مقررات خانه بها نمی‌دهند. بهتر است هنگام بحث و مشاجره بین فرزندان، طرف فرزند کوچک‌تر را نگیرید و اجازه دهید خودشان با هم به نتیجه برسند. هنگام بحث‌ها بی طرف باشید. همچنین اگر فرزندتان توقع بیجایی از شما داشت پاسخ منفی به خواسته او دهید. همچنین می‌توانید برای تربیت بهتر فرزندتان از مشاوره کودک کمک بگیرید.
