پارک ملی نایبند نقطه اتصال کوههای عسلویه به دریای خلیج فارس است و از جاهای دیدنی عسلویه به شمار میآید. با داشتن پوشش گیاهی مناسب و حیات وحش متنوع و جلوهای زیبا از طبیعت کوه و دریا، این منطقه مقصدی دوستداشتنی برای طبیعتگردان است. پارک ملی نایبند به عنوان اولین پارک ملی دریایی کشور شناخته میشود. حدود 27 هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است. وجود چشماندازهای بینظیر طبیعی، تپههای مرجانی، تخمگذاری لاکپشتان دریایی و... پارک ملی نایبند را به بهشتی برای گردشگران تبدیل کرده است.
خلیج نایبند در ساحل شمالی با وسعت 4130 هکتار، یکی از ارزشمندترین زیستگاههای دریایی خلیج فارس است. جنگلهای حرا، سواحل ماسهای درخشان در بخشهای شمالی و شرقی و سواحل صخرهای جنوبی خلیج و بخش غربی منطقه حفاظت شده نایبند، درختان کهنسال انجیر معابد در دماغه نایبند، دشت هموار بخش شمالی، دشتهای مشجر و درههای عمیق و صخرهای در بخش جنوبی چشماندازهای طبیعی سواحل خلیج فارس را در یک قاب رویایی به تصویر کشیده است. این منطقه با هدف حفظ و حراست از زیستگاه کل و بز، قوچ و میش، جبیر و جیرفتی، در سال 1357 از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده نایبند انتخاب و معرفی شد.
پوشش گیاهی پارک ملی نایبند شامل: گیاهان آبزی نظیر علفهای دریایی و جلبکها در اکوسیستمهای ساحلی و گیاهان مقاوم شورپسند نظیر گز، علف شور، شصت عروسان و خار شتر در مناطق به دور از ساحل است. از سایر گونههای گیاهی در ارتفاعات و دشتهای مرتفع میتوان، کنار، کهور ایرانی، انجیر معابد، انار شیطان، استبرق، قیچ، دافنی و صبرزرد و… را نام برد. درختان حرا در حوزههای نایبند مهمترین پوشش گیاهی منطقه را تشکیل میدهد. این پوشش در سواحل گلی برخوردار از جریان جزر و مدی آرام میروید.
جنگل حرا یکی از شگفتیها و زیباییهای طبیعت خلیج فارس در پارک ملی دریایی نایبند است. حرا دارای برگهای سبز، چند ساله، پایا و نوعی ریشههای هوایی است که بهطور عمودی از لجن بسته خارج میشود و عمل تنفس و هواگیری را انجام میدهد. گلدهی آنها در ماههای اسفند و اردیبهشت انجام میشود. از مشخصات این گیاه آن است که دانههای آن قبل از پراکنده شدن، قسمتی از رشد خود را در داخل میوه انجام میدهد و زمانی که تخم گیاه در آب قرار گیرد، پوست آن باد میکند و شکافته میشود. در کنار این گیاهان جانداران دوزیستی زندگی میکنند که با ایجاد سوراخهایی، تهویه را در سطح فوقانی گلولای میسر میسازند. در زمان جزر، ریشههای این درخت به حالت میخی شکل در میآید و به هنگام مد دریا، در نواحی عمیقتر آن، تاج درخت در زیر آب غوطهور میماند.
از جانوران مهم میتوان به جبیر اشاره کرد که جز گونههای نادر است. سایر پستانداران خشکزی موجود در پارک شامل گرگ، شغال، خرگوش، روباه و انواع جوندگان میشود. علاوه بر آن نایبند زیستگاهی مناسب برای زاد و ولد پستاندارانی نظیر قوچ و میش، کل و بز است. از پستانداران دریایی که در بخش آبهای آزاد پارک یافت میشود، میتوان انواع دلفین و نهنگ را نام برد. از دیگر آبزیان منطقه میتوان به دو نوع لاکپشت عقابی و لاکپشت سبز اشاره کرد. خرچنگ نیز در این مناطق بسیار زیاد دیده میشوند. ماهی گلخورک نیز در این منطقه مشاهده میشود. این ماهی دارای چشمهای برجسته است و حالت جهنده دارد و کانالهایی را در کنار دریا میسازد.
پرندگان مهاجری که در این مناطق مشاهده میشوند، شامل: فلامینگو، گیلانشاه، پلیکان سفید، سلیم، آبچلیک، کاکایی، پرستوهای دریایی و اگرت پاخاکستری میباشند.
