به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی ساعدنیوز به نقل از خبرآنلاین، سارکوسوکوس، یک گونه شکارچی بود که در طول دوران کرتاسه اولیه (حدود 110 میلیون سال پیش) در بسیاری از رودخانه‌های بزرگ آفریقا زندگی می‌کردند. در شرایطی که طول بزرگترین تمساح‌های زنده (تمساح‌های آب شور) تا 6 متر می‌رسد، سارکوسوکوس حدود 9 تا12 متر طول داشت و همراه با دینوسوکوس‌ها، بزرگترین کروکدیل‌های شناخته شده برای انسان‌ها هستند.
دلیل آنکه کروکدیل‌های ماقبل تاریخ تا این اندازه بزرگ بودند، سرعت رشد مداوم آنها بود. در شرایطی که سرعت رشد کروکدیل‌های فعلی بعد از سن ده سالگی کند می‌شود، دوره جوانی و رشد سارکوسوکوس ها به مراتب طولانی تر از اینها بود. این کروکدیل‌ها با دارا بودن 100 دندان تیز که همگی در داخل یک فک به طول بیش از 1 متر قرار داشتند و وزنی بیش از 6300 کیلوگرم، حتی می‌توانستند دایناسورهای غول‌پیکری مثل اسپینوساروس را بکشند.
حدود 60 میلیون سال پیش، معدن زغال‌سنگ سره‌خون در کلمبیا، خانه تیتانوبوآ، مار بزرگی بود که می‌توانست انواع کروکدیل، لاک‌پشت‌های غول پیکر دریایی و یا شش ماهی را ببلعد.
بزرگترین مار زنده شناخته شده برای انسان، مار آناکوندای سبز است که 10 متر طول دارد ولی یک تیتانوبوآی بالغ بین 12 تا 13 متر طول داشته و وزنش به بیش از نهصد کیلوگرم می‌رسیده. (این آمار از بزرگترین فسیل به دست آمده از تیتانوبوآ به دست آمده و داده‌های متفاوتی در این باره وجود دارد.)
