شرایط نگهداری و مراقبت از قناری در خانه

قناری ها پرندگانی رنگارنگ، اجتماعی و بومی جزایر قناری هستند. این پرندگان سرسخت بوده و مراقبت از آنان ساده است. طول عمر قناری ها به طور معمول بین 10 تا 15 سال است با این حال گاهی تا 20 سال نیز عمر می کنند. هرچه اطلاعات شما در مورد این حیوانات دوست داشتنی بیشتر باشد، رابطه بین شما و قناری طولانی تر و دوستانه تر خواهد بود.

انواع قناری

قناری ، به دو صورت وحشی و اهلی یافت می شود . قناری وحشی ، اغلب سبز و زرد است با خطوطی در رگه های مایل به قهوه ای که در پشتش نقش بسته است ؛ اما در اسارت در رنگ های مختلف و گوناگون تکثیر شد .در سال 1899 توسط پرورش دهنده ای به نام هلدر ، قناری طوسی تولید گشت .او توانست با تکثیر های متوالی از یک نسل و تغییر زمینه زرد قناری سبز ، از رنگ زرد به سفید ، قناری هایی آبی و خاکستری تولید نماید و از ترکیب این قناری های آبی خاکستری با قناری سبز ، قناری طوسی خوش رنگ پدید آورد .طول این پرنده 5/12 سانتی متر و فاصله نوک بال ها 20 تا 23 سانتی متر و وزن آن 15 تا 20 گرم است .

قناری سالم چه خصوصیاتی دارد؟

برای پرورش قناری و هم چنین خرید آن بهتر است از افراد خبره و معتبر مشاور بگیرید ؛ و از آن ها بخواهید که شما را در این امر راهنمایی کنند . قناری سالم خصوصیات و ویژگی های زیر را دارد :

جست و خیز ، چشمان پر فروغ و حرکاتی توام با نشاط ، پرهای تمیز بدون ریش ریش فلس های پنجه و ساق پا و پاهایی عاری از قارچ و … ، ناخن ها و انگشتان پرنده نباید کج باشد ، بال ها آویزان و شل نباشد . در یک قناری سالم و جوان بال ها به طور محسوسی از روی دم به هم مماس هستند . ضروریست که از هر طرف قفس ، به آرامی و به وسیله دست به پرنده اشاره کنید ؛ بایستی هر بار به طور واضح به اشارات شما واکنش نشان دهد این بدان خاطر است که پرنده ممکن است از یک چشم نابینا باشد. اگر قناری ماده چشم هایش به طور محسوسی کوچک و کم فروغ بود مساوی است با بیماری کبدی که برای جوجه کشی مناسب نیست .

خرید و انتخاب قناری و قفس قناری

قناری ها پرندگان زیبا ، با رنگ های روشن از جزیره قناری می باشند . مراقبت از آن ها راحت و ساده است . طول زندگی آن ها بین 10 تا 15 سال می باشد و گاهی اوقات تا 20 سال نیز زندگی می کنند . در نتیجه وابستگی زیادی بین فرد و این پرنده ایجاد می شود که در این قسمت در مورد مراقبت از آن به شما توضیح خواهیم داد.

1. انتخاب قناری خانگی

• هنگام انتخاب یک قناری خانگی عوامل مختلفی را در نظر بگیرید . افرادی که صرف نظر از رنگ و نژاد قناری به صدای قناری علاقه مند هستند باید یک پرنده نر را انتخاب کنند.
• برای اینکه بدانید پرنده سالم است ، پرنده باید پر های صاف، نرم و شفاف و چشمانی نافذ، آگاه داشته باشد و بانشاط و پرتحرک باشد.
• قناری های نر اگر در دوره پرریزی نباشند، صدای دلنشین تری نسبت به ماده ها دارند.
• اگر دو قناری را در قفس مجزا در یک اتاق، قرار دهید ، آنها با هم رقابت می کنند و به خواندن تشویق می شوند.
• یک قناری سالم اطراف مقعد و دم آن باید تمیز باشد و آثاری از فضله روی آن نباشد.

2. قفس قناری

یک قفس بزرگ بخرید : قناری ها مایلند که از بخش جانبی پرواز کنند و در نتیجه باید فضای بزرگی را برای آن ها در نظر بگیرید . این قفس باید از نظر ارتفاع بلند باشد و حدود 16 الی 30 سانت پهنا داشته باشد و هرچقدر که قفس بزرگ تر باشد ، قناری بهتر از قبل رشد خواهد داشت.

3. محل نگهداری قفس

قفس باید از نور کافی برخوردار باشد :همچنین نباید آن را به در و پنجره نزدیک کنید زیرا نور مستقیم خورشید برای این پرندگان آزار دهنده است . فضا نباید بیش از حد گرم باشد و باید آن ها را به یک دیوار نزدیک کنید تا حس امنیت در آن ها ایجاد شود.

• می توانید قفس را از جایی آویزان کنید یا این که آن را روی یک بلندی قرار دهید.
• قفس قناری در برابر پنجره نگذارید تا تابش مستقیم نور خورشید باعث افزایش دما و آسیب به پرنده نشود.
• در هنگام شب، اگر خانه شلوغ است و چراغ ها روشن است، روی قفس را با حوله یا پارچه ای بپوشانید.

4. زیر قفس یک نشمین گاه بلند قرار دهید

این نشمین گاه ها ارتفاع های مختلفی دارند اما برای قناری باید ارتفاع بلندی داشته باشند زیرا قناری ها افقی پرواز می کنند. مراقب باشید که این نشیمن گاه ها در اطراف قفس قرار نگیرند و پرنده را محدود نکنند.

5. قفس را به طور منظم تمیز کنید

زیر قفس را روزنامه بیاندازید . هر روز باید کاغذ زیر قفس را بردارید و ظرف آب و غذای قناری را بشویید . یک بار در هفته قفس را با آب و صابون و ماده ضد عفونی کننده تمیز کنید و از سفید کننده ها اجتناب کنید زیرا یک قفس کثیف می تواند قناری را مستعد بیماری ها و مشکلات مختلف کند.

جیره غذایی قناری

غذای قناری معمولا از دانه های روغنی و غلات تشکیل می شود. قسمت عمده جیره قناری را معمولا دانه قناری ساده و شلغم قرمز تشکیل می دهد. البته دانه های دیگر نیز به مقدار کم به آن اضافه می شوند تا غذای مخصوص قناری به دست آید.

شاهدانه

یکی از انواع دانه ها که به جیره غذایی این پرنده اضافه می شود، شاهدانه است که جزو دانه های روغنی است. شاهدانه یک منبع سرشار از انرژی است و در عین کوچکی دارای مقدار زیادی چربی بوده و انرژی زیادی را برای پرنده فراهم می کند. جالب است بدانید بیشتر قناری ها در جستجوی شاهدانه که ممکن است در ته ظرف غذای آن ها مانده باشد، تمام غذای خود را کف قفس می ریزند. این امر از علاقه زیاد این پرنده به شاهدانه حکایت می کند.

بذر کتان

بذر کتان نیز از دانه های مفید برای پرورش قناری در منزل است و مصرف آن به ویژه در دوران پرریزی بسیار مفید است. همچنین اضافه کردن مقداری تخم مرغ آب پز رنده شده به همراه پوسته، به تغذیه و رشد بهتر قناری کمک چشمگیری می کند.

آب را فراموش نکنید!

قناری فقط مدت ۲۴ ساعت بدون آب زنده می ماند، بنابراین همواره ظرف تمیزی را پر از آب در قفس قرار دهید. آب شیر بیشتر مناطق برای این پرنده مناسب است، با این وجود اگر آب لوله کشی کیفیت خوبی ندارد، از آب معدنی استفاده کنید.

تولید مثل قناری ها در منزل

به منظور تولید مثل و پرورش قناری در منزل می توانید از دستگاه های جوجه کشی خانگی استفاده کنید. قناری های ماده معمولا در هر دوره روزانه یک تخم و در مجموع چهار تخم می گذارند. یکی از راهکار ها برای جوجه شدن همزمان تخم ها، برداشتن سه تخم نخست از قفس است.

• سه تخم اول را از قفس برداشته و آن ها را داخل یک قوطی کبریت که قبلا به وسیله تکه هایی از پارچه پشمی کاملا مفروش کرده اید، قرار دهید و به جای آن ها سه تخم مصنوعی در آشیانه قناری بگذارید.
• سپس در روز چهارم پس از آنکه قناری آخرین تخم خود را گذاشت، تخم های اصلی را سرجای خود برگردانید و قناری ماده نیز از همان روز خوابیدن روی تخم ها را آغاز می کند.

با این روش همه جوجه ها باهم از تخم خارج می شوند و به همین علت احتمال زنده ماندن آن ها بیشتر خواهد بود. خارج کردن قناری نر از قفس درست پیش از تخمگذاری پرنده ماده نیز معمول است. انجام این کار به قناری ماده اجازه می دهد که خود به تنهایی جوجه هایش را بزرگ کند.
جوجه قناری ها ۱۳ روز بعد از تخم خارج می شوند. جوجه های جوان پس از ۱۳ روز قدرت ترک آشیانه را پیدا می کنند و بعد از گذشت یک هفته دیگر کاملا از والدین خود مستقل می شوند. طی این دوره باید برای جوجه ها غذای مخصوص فراهم کرد و جوجه ها را به تدریج به خوردن دانه های سخت تر عادت داد.

بیماری های قناری

قناری ها پرندگان مقاومی هستند و در شرایط ایده ال تا ۲۰ سال عمر می کنند و این یکی از دلایل پرطرفدار بودن نگهداری از آن هاست. با این وجود تشخیص بیماری پرنده در ابتدا به نگهداری از آن برای مدت طولانی کمک می کند. همانطور که قبلا گفته شد، قناری ها پرندگانی پرجنب و جوش هستند، بنابراین چنانچه مشاهده کردید که پرنده برای مدت چند روز ساکت و کم تحرک است، حتما به وجود بیماری در پرنده مشکوک شده و با دامپزشک مشورت کنید.

بیماری های رایج قناری + روش پیشگیری و درمان

• اسهال قناری ناشی از عفونت روده (علت: خوردن آب یا غذای فاسد) – برای پیشگیری از این بیماری دانه های پرنده را بررسی و از عدم وجود کپک اطمینان حاصل کنید. آب پرنده را زود به زود عوض کنید.
• بیماری درد چشم (زخم چشم، پلک چسبیده یا وجود قی یا مایع در چشم) – برای درمان این بیماری چشم قناری را با پماد استید بوریک بشویید. سپس محلول ۱۰% آرژیرول را درون چشم پرنده بریزید.
• بیماری چاقی (وجود توده چربی زرد رنگ روی شکم پرنده) – در گام نخست پرنده را به یک قفس بزرگتر ببرید. غذاهای پرچرب را از رژیم پرنده حذف کنید. بهترین غذا در این دوران دانه کتان است.

نکات مهم هنگام گرفتن قناری در دست

اگر تجربه نداشته باشید، ممکن است در گرفتن پرنده مردد باشید، ولی باید بدانید که گاز گرفتن قناری ها دردناک و ناراحت کننده نیست، بنابراین هیچ جای نگرانی وجود ندارد. به یاد داشته باشید که پرنده، بیشتر از شما می ترسد. در جعبه را باز کرده و آن را مقابله در قفس قرار دهید. قناری باید از جعبه به قفس برود. اگر حرکت نکرد، از یک شاخه چوب کمک بگیرید، ولی به آرامی از آن برای راندن پرنده استفاده کنید.

هیچ گاه پرنده را از ناحیه گلویش نگیرید و همیشه سعی کنید که تمام وزن بدن او را در دست نگه دارید. اگر پرنده را از ناحیه دمش بگیرید به جای پرنده، فقط پرهایش در دستتان می ماند! برای گرفتن قناری باید هنگامی که بال ها در حالت استراحت می باشند، کف دستتان را به پشت حیوان گذاشته و با انگشتانتان دور بدن و پرهایش را احاطه کنید. اگر تصادفاً پرنده از دست شما در رفت و پرواز کرد، به راحتی با یک تور، یک دستمال و یا یک تکه پارچه می توانید او را بگیرید. مراقب باشید که او را محکم نپیچید و فشار ندهید زیرا در این صورت موجب شکستگی استخوان ها و یا خفگیش خواهید شد.

چند روز اول سعی نکنید پرنده را در دست بگیرید، فقط با او به آرامی صحبت کنید و در ضمن مزاحمش نشوید و بدانید که هرگونه حرکت یا صدای ناگهانی موجب وحشت او می شود و در پاسخ به آن ممکن است آرام در یک جا بنشیند و یا با بی قراری، دم و سرش را تکان دهد.

شرایط نگهداری و مراقبت از جوجه طوطی