معرفی شهر کاپادوکیا

کاپادوکیه یا کاپادوکیا سرزمینی است در مرکز آناتولی (خود آناتولی به معنای محل برآمدن خورشید بزبان یونانی می باشد و از اینجهت می توان برابر با خراسانش دانست) و محوطه ای را در بر می گرفت که امروز میان نوشهیر، نیغده، آکسرای، کرشهیر و قیصریه قرار دارد. از نامی ترین قسمت های این سرزمین امروزه بنام گورمه یاد می گردد که مجسمه های باستانی را در دل خود جای داده است. این محوطهٔ باستانی از سال ۱۹۸۵ از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته شده و ثبت گردیدند. از دیگر دیدنیهای باستانی این دیار شهر زیرزمینی است که در درین کویو واقع است و هرساله گردشگران زیادی را بسوی خود جلب می کند و بر شهرت خویش میفزاید.در حدود 2000 هزار سال قبل از میلاد و در اوایل دوران هیتیته ، انسان ها در منطقه گرومه ساکن شدند و منطقه کاپادوکیا بعدها تبدیل به مرز بین امپراتوری های بزرگ گشت ، زمانی این منطقه مرز یونانیان و ایرانی ها و سپس یونانیان بیزانتین بود و به همین دلیل از موقعیت سیاسی پر اهمیتی برخوردار شد و همین باعث شد تا مردمی که در این ناحیه از ترکیه زندگی می کردند مخفی شوند و بدین ترتیب یک تمدن زیرزمینی در این مکان ایجاد شد و شهرهای زیرزمینی به وجود آمد .در دوره اولیه مسیحیت اینجا تبدیل به یک پناهگاه مذهبی شد و مسیحیان بسیاری در اثر آزار و اذیت حکومت رم در قرن 4 میلادی به کاپادوکیا فرار کردند و بدین ترتیب جوامع مسیحی در این منطقه تاسیس شد و به همیت دلیل آثاری مربوط به دوران اولیه مسیحیت را در قسمت هایی از این سایت می توان مشاهده کرد ، کاخ ها و صومعه ها توسط راهب ها تاسیس و گسترش داده شد و نقاشی های دیواری بیزانتی که فرسکو نامیده می شدند در کلیساهای درون غارها کشیده شد ، جالب است بدانید که این کلیساها که متعلق به قرن هفتم میلادی می باشند هنوز سالم مانده اند چرا در زیر زمین و در انزوا بوده اند .خوب است بدانید که برخی از غارها و قسمت های کاپادوکیا تبدیل به موزه شده و برخی از آن ها هم محلی برای زندگی مردم این منطقه هستند ، خیلی جالب است که در قرن 21 هنوز مردمانی در غار زندگی می کنند ، برخی از خانه ها مرمت و بازسازی شده اند و به عنوان هتل از آن ها استفاد می شود ، همان طور که گفته شد Cappadocia در اثر فرسایش و آسیب های طبیعی شکل گرفت.

سفری به تاریخچه کاپادوکیا

فرسایش در طول قرن ها، چشم انداز باور نکردنی دره گورمی ترکیه و کاپادوکیا را شکل داد اما هزاران سال پیش انسان ها از مادر طبیعت رد شدند و شروع به ساختن یک مجتمع مسکونی و تونل های باورنکردنی در دل سنگ های نرم این منطقه کردند. در آغاز قرن چهارم میلادی، یک تمدن شهری، اما به صورت زیرزمینی، در اینجا ساخته شد.فوران های آتشفشانی در این ناحیه باستانی، باعث شده که خاک این منطقه با خاکستر ضخیم پوشیده شود. این سنگ های نرم آتشفشانی با ضخامت ۱۰ متر، توف tuff نامیده می شوند. باد و آب در طول سال ها، با بخش های نرم رویی این سنگ ها را برده اند و تنها بخش های سخت آن ها را بر جای گذاشته اند. این قسمت ها به شکل های مخروطی، ستونی، قارچ مانند و دودکشی و با ارتفاعی حدود ۴۰ متر تا اسمان پیش رفته اند. اما این پایان تاریخ کاپادوکیا ترکیه نیست بلکه آغازی برای شروع یک زندگی توسط انسان هاست. روزگاری همهٔ سرزمین گسترده میان دو رود هالیس و فرات را کاپادوسیه می گفتند. بعدها بخش شمالی را پونتوس و بخش میانه و جنوبی را کاپادوسیه بزرگ خواندند. از زمان مادها کاپادوسیه بخشی از شاهنشاهی ایران بوده است. در تاریخ برای نخستین بار در پایان سده ششم پیش از میلاد است که نامی از کاپادوکیه می رود و آن هم در سنگنبشته های سه زبانه دو تن از پادشاهان هخامنشی، داریوش بزرگ و خشایارشا. از دیر باز فرهنگ و آیین ایرانی آنچنان در ارمنستان و کاپادوسیه پذیرفته و گسترش یافته بود که می توان گفت که مردمان این نواحی در زمان هخامنشیان و اشکانیان دیگر انیرانی شمرده نمی شدند. پرستش ایزدان ایرانی به ویژه مهر و آناهیتا در کاپادوسیه رواج داشت و نویسندگان یونانی چگونگی برگزاری مراسم مذهبی ایرانی را در آنجا گزارش کرده اند. از زمان هخامنشیان تا قرون اولیه میلادی کاپادوسیه سرزمین اختلاط و آمیزش فرهنگ ها و دین های گوناگون بوده است. روایات مورخان یونانی مخصوصاً استرابو دربارهٔ هم آمیختگی آیینهای ایرانی و انیرانی در کاپادوسیه و دیگر کشورهای باختری ایران از لحاظ تاریخ دین های ایرانی اهمیت خاصی دارد.نامگذاری ماه های سال با نامهای ایزدان مزدیسنا که در سدهٔ پنجم پیش از میلاد در کاپادوسیه انجام گرفته، باستانی ترین گواهی تاریخی دربارهٔ رواج و گسترش کیش زرتشتی در باختر ایران است. نوشته و اسناد یونانی و لاتینی مربوط به گاه شماری کاپادوسی در جلد اول کتاب معروف کامون به نام متون و آثار نگاره های مربوط به راز آیینهای مهر، جمع آوری و گزارش شده است. ایران شناسان زمان ما هر کدام دربارهٔ اهمیت گاه شماری ایرانی- کاپادوسی و تاریخ آغاز و رواج آن در آسیای صغیر، بحث ها کرده و رأی های گوناگون داده اند.

آب و هوای کاپادوکیا

کاپادوکیا واقع در مرکز ترکیه و در ارتفاعات بالا است و به همین دلیل از آب و هوایی خشک برخوردار است ، یعنی در تابستان هوا در این جا گرم و خشک و در زمستان سرد و برفی می باشد ، به همین دلیل اگر می خواهید به کاپادوکیا سفر کنید ، بهتر است که فصل بهار یا پاییز را برای سفر انتخاب نمایید ، شب های کاپادوکیا همواره سرد است حتی در تابستان هم بهتر است که در هنگام شب لباس گرمی به همراه داشته باشید .

جاذبه های گردشگری کاپادوکیا

شهر کاپادوکیا یکی از شهر های مرکزی و توریستی کشور ترکیه می باشد که در حدود 300 کیلومتری شهر آنکارا واقع شده است و به سبب جاذبه های گردشگری و تاریخی فراوانی مانند موزه فضای باز زلو، معبد اسکی گوموسلر، شهر های زیر زمینی کایماکلی، گورمه و غیره که در دل خود جای داده است نظر گردشگران زیادی را به خود جلب می کند.

شهرهای زیرزمینی کاپادوکیا

کاپادوکیا تنها روی زمین جاذبه ندارد بلکه در زیرزمین های آن نیز خبرهای زیادی است. شهرهای زیرزمینی کاپادوکیا از دوره برنز به یادگار مانده اند. مشهورترین شهر زیرزمینی آن هم شهر کایماکلی است که از دوره بیزانس است. این شهرها سال ها پنهان بودند ولی در سال ۲۰۱۴ یکی از بزرگترین آن ها کشف شد. شهرهای زیرزمینی از مدرسه، اصطبل و دیگر ملزومات زندگی برخوردارند. فکر کردن به چنین پدیده ای مسحور کننده است. ظاهرا مسیحیان این شهرها را برای در امان ماندن از هجوم اقوام عرب و ایرانی می ساخته اند. بسیاری از این اتاق ها به وسیله تونل به هم راه دارند. شهرهای افسانه ای ۸ طبقه است و بعضی از آن ها هنوز مسکونی است.و شامل تعدادی کلیسای زیر زمینی نیز می شوند این کلیساها برای اعمال و عبادات روزانه افراد این شهر ساخته شده اند و برخی از آنها به صورت مجللی رنگ آمیزی و سنگ تراشی شده اند

شهر زیرزمینی کایمالکی

توریست ها فقط می توانند از ۴ طبقه فوقانی آن بازدید کنند.در کاپادوکیه تعداد ۳۶ شهر زیرزمینی شناخته شده وجود دارد که بزرگترین آن کایمالکی نام دارد شما می توانید با بازدید از آنها به زمان باستان سفر کنید. این ۳۶ شهر به گونه ای طراحی شده اند که در تابستان و زمستان دمای مناسبی برای افراد فراهم کنند برخی از این شهرها تا ۸ طبقه زیر زمین نیز ادامه دارند و تا امروز حدس زده می شود که تعداد زیادی شهر زیرزمینی نیز همچنان کشف نشده باشندطبقات مختلف بوسیله همین تونل ها به هم متصل هستند. انبارهای ظروف سفالی در طبقه چهارم نشانگر غنی بودن مردم این شهر در گذشته بوده است. تا طبقه چهارم برای بازدید گردشگران باز است. هر طبقه دارای دریچه های تهویه هوا است و این باعث می شود که طراحی هر اتاق و فضای باز منوط به دسترسی به تهویه باشد.

شهر زیرزمینی درینکویو

درینکویو که در 40 کیلومتری گورمه قرار دارد منطقه ای از استان نوشهیر است و عمیق ترین شهر زیرزمینی کاپادوکیا است. امکان بازدید از این شهر در سال 1969 برای گردشگران ایجاد شد. این شهر با عمق 85 متر امکان اسکان به 20000 نفر همراه با منابع غذایی و دام را داشته است.یکی از مهم ترین عناصر در این شهر زیرزمینی عمیق، تعداد زیاد دریچه های تهویه هواست. در برخی از طبقات، اضافه بر دریچه تهویه، چشمه هایی نیز وجود دارد که از ورود مواد سمی به دریچه های تهویه جلوگیری می کند. در این شهر همه تونل ها، مسیر ها و راهروها به اتاق هایی می رسند که ساختاری عمومی دارند و این می تواند نشانه ای بر این باشد که این شهر را مانند یک پناهگاه ساخته اند.در طبقه دوم این شهر زیرزمینی اتاقی با ساختار منحصر به فرد و سقف طاقی شکل گنبدی وجود دارد که آموزشگاه علوم دینی بوده است. بین طبقات راه پله ای عمودی وجود دارد که به وسیله آن می توان به کلیسای طبقه پنجم رفت. در راه روها سنگ های بزرگی مثل سنگ آسیاب وجود دارد که برای محافظت از درها از نفوذ بیگانگان استفاده می شده است و در هنگام خطر بوسیله این سنگ ها درهای ورودی را مسدود می کردند.طبقه دوم این شهر زیر زمینی دارای ساختاری منحصر به فرد با سقف های طاقی است که در زمان باستان مدرسه و آموزشگاه علوم دینی به حساب می آمده است. برای ارتباط بین طبقات راه پله های عمودی وجود دارد که تا طبقه پنجم ادامه دارد. نکته جالب این راهروها وجود سنگ هایی مانند سنگ آسیاب است که به جهت محافظت از ورود و نفوذ بیگانگان استفاده می شده است و در زمان خطر، به واسطه این سنگ ها ورودی های شهر را مسدود می کردند تا مانع از ورود شوند.

شهر زیرزمینی اوزکونک

این شهر در 14 کیلومتری شمال غربی آوانس واقع شده است. برخلاف کایماکلی و درینکویو، حفره های باریک و طولانی ای بین طبقه های مختلف شهر وجود دارد که این طبقات را به هم متصل می کند. تهویه هوا هم در هنگام هجوم دشمنان و بستن کامل درها، توسط همین حفره ها تامین می شود.در بالای تونل ها حفره هایی برای تخلیه روغن داغ بر روی دشمنان وجود داشته است. این شهر مانند کایماکلی و درینکویو دارای تهویه هوا، چاه آب و کارخانه ساخت نوشیدنی و درهای سنگی بوده است.تهویه هوا هم در هنگام هجوم دشمنان و بستن کامل درها، توسط همین حفره ها تامین می شود.در بالای تونل ها حفره هایی برای تخلیه روغن داغ بر روی دشمنان وجود داشته است. این شهر مانند کایماکلی و درینکویو دارای تهویه هوا، چاه آب و کارخانه ساخت نوشیدنی و درهای سنگی بوده است. این شهر در سال 1972 به صورت اتفاقی توسط یک کشاورز کشف شد. در کل، ده طبقه تا عمق 40 متر کشف شده است که البته چهار طبقه آن برای بازدید گردشگران باز است .

موزه فضای باز گورمه

در روستای گورمه مجموعه ای از کلیساهای سنگی در دل غارها با دیوارهایی پوشیده از نقاشی مربوط به قرن 10 و 12 که جزو میراث فرهنگی جهانی یونسکو است وجود دارد. این کلیسا ها که باقی مانده از دوران گسترش مسیحیت در این منطقه هستند شما را با معماری ترکیه در گذشته و فرهنگ مردم این منطقه آشنا خواهد کرد. در بسیاری از این نقاشی ها چشم های افراد درون نقاشی خراشیده و کنده شده اند آن هم به این دلیل که ساکنان این نواحی در گذشته متعقد بودند این چشم ها یادآور چشم های شیطان هستند.گورمه بسیار مورد توجه علاقه مندان به طبیعت و ورزش کاران است. دوچرخه سواری و صخره نوردی از تفریحاتی است که گردشگران این مناطق از آن غافل نمی شوند. کشف نقاط مختلف با دوچرخه کوهستانی هیجان سفر را برای شما دوچندان خواهد کرد. یکی دیگر از ورزش های مورد استقبال گردشگران سوارکاری است. کاپادوکیا ترکیه به اسب های زیبایش هم معروف است. می توانید با کرایه کردن اسب از سایت های سوارکاری تجربه ای هیجان انگیز از کشف جای جای این منطقه داشته باشید.

کلیسای نانری

در سمت چپ موزه روباز گورمه بنای 7 طبقه سنگی ای وجود دارد. معماری خارق العاده این بنا شما را متحیر خواهد کرد. در این کلیسا سالن ناهارخوری، آشپرخانه و برخی از اتاق ها در طبقه اول و عبادتگاه طبقه دوم برای بازدید گردشگران باز است. کلیسای طبقه سوم که دارای گنبدی با چهار ستون و سه سایه بان است از طریق تونل قابل دسترسی است.علاوه بر نقاشی حضرت عیسی (ع) که به طور مستقیم بر روی سنگ نقش زده شده است، نقاشی هایی به رنگ قرمز هم دیده می شود. (در آن زمان رنگ قرمز رنگی خاص به شمار می آمد و در کمتر جایی به کار برده می شد) طبقه های مختلف کلیسا که توسط تونل ها و درهای "میلزتن" به هم متصل می شوند مانند نمونه های مشابه در شهرهای زیرزمینی هستند که در مواقع خطر برای بستن درها استفاده می شده است.

کلیسای المالی

نام این کلیسا به معنی سیب است و دلیل این نام گذاری وجود باغ سیب در نزدیکی ورودی در کلیسا بوده است. المالی یکی از معماری های ارزشمند این منطقه می باشد. دیوارهای این کلیسا پوشیده از نقاشی هایی است که این نقاشی ها اشاره به کتاب مقدس و زندگی حضرت عیسی و حضرت ابراهیم دارند. و دلیل آن چیزی نیست جز وجود یک باغ سیب در نزدیکی ورودی کلیسا. آثار کشیده شده بر روی آن قدمتی به مدت 12 قرن دارد که به زندگی حضرت عیسی و حضرت ابراهیم و همچنین به کتاب مقدس اشاره میکند که آن را مهم ترین معماری منطقه تبدیل کرده است.

کلیسای کاریکلی

نام این کلیسا به دلیل ردپاهای نقاشی شده در ورودی آن است. نقاشی های دیواری این کلیسا به خوبی محافظت شده است و به موضوعات عهد جدید مربوط می شود. قدمت این بنا به قرن 12 می رسد. این بنای سنگی محلی برای شناخت فرهنگ ساکنان کاپادوکیا در گذشته است.

کلیسای هالاکدره

این کلیسا یک نمونه برای امکانات رفاهی است که دارای یک آشپزخانه، آرامگاه بزرگ، پنج اتاق با اندازه های مختلف و یک عبادتگاه با چهار ستون که با سر حیوانات خشک تزیین شده وجود دارد. دیوارهای آن از مجسمه های چهره انسان پوشیده شده و بخاطر انباشته شدن رسوبات سطح حیاط یک متر بالاتر از زمین داخل ساختمان میباشد.

کلیسای باربارا

این کلیسا نام خود را از یک قدیس مصری گرفته است و قدمت آن به نیمه دوم قرن 11 می رسد. معماری این کلیسا مشابه کلیسای کاریکلی است. قسمت داخلی به شکل صلیب است و میانه کلیسا گنبدی شکل است. دیوارها و سقف این کلیسا با نقاشی هایی از حضرت مسیح، قدیسان، اشکال هندسی و موجودات اساطیری منقش شده است.

کلیسای ایلانلی

نام این کلیسا به معنی مار است و کلیسایی ساده با سقف کوتاه است. این کلیسا به دلیل نقاشی ای که در آن قدیسان در حال از بین بردن اژدها (مار غول پیکر) هستند به این نام، نام گذاری شده است.

کلیسای سنت جین

این کلیسای دو طبقه در قسمت ابتدایی شهر گولشهیر واقع شده است و شامل عبادتگاه، انبار نوشیدنی، کانال های آب و اتاق هایی برای زندگی در طبقه پایین است. کلیسا در طبقه بالا با صحنه هایی از کتاب مقدس تزیین شده است. با توجه به کتیبه کلیسا زمان این کلیسا مربوط به سال 1212 است. طبقه پایین کلیسا به شکل صلیب ساخته شده است. کلیسا با حیوانات و طرح های هندسی تزیین شده است.

کلیسای کارانلیک

نام این کلیسا به معنی کلیسای تاریک است. کارانلیک در دل یک غار است و قدمتش به قرن 11 می رسد. این کلیسا چهار ستون دارد و با نقاشی هایی از عهد جدید تزیین شده است. این نقاشی ها نمونه خوبی برای هنر بیزانس در قرن یازدهم هستند.

کلیسای توکالی

توکالی بزرگترین کلیسای گورمه است و در سال 1980 بازسازی شد. غار اصلی این کلیسا شامل نقاشی هایی با سبک قرن نهم حومه این منطقه است. در زیرزمین این کلیسا یک سرداب وجود دارد. این کلیسا در واقع چهار کلیسا را در خود جای داده است. توکالی 50 کیلومتر از گورمه فاصله دارد اما جزو موزه گورمه محسوب می شود.

موزه فضای باز زلو

در این روستا صومعه هایی مربوط به دوران بیزانس وجود دارد. صومعه هایی مانند دیگر نقاط کاپادوکیای ترکیه کاملاً سنگی که هر گردشگری را مجذوب اسرارآمیز بودن خود می کند. اینجا زمانی محل سکونت یکی از بزرگترین جامعه های این منطقه بوده است. دره های زلو صخره نوردان زیادی را از سراسر دنیا به خود جذب می کند. این موزه فضای باز، بین "اورگوپ" و "آوانوس" واقع شده است. زلو نقاشی های گورمه را ندارد اما شامل سه دره گسترش یافته است که دو عدد از آن ها به وسیله یک تونل بهم متصل می شوند. این تونل ها شامل اتاق های بسیاری هستند که کنده کاری هایشان شما را متحیر خواهد کرد.در ابتدای ورودی دره اول مسجدی سنگی با مناره های زیبا خواهید دید سپس توجه تان به سمت ساختمان هایی به شکل گنبدی در سمت راست جلب خواهد شد. در سمت مخالف پله هایی فلزی خواهید دید که توسط تونلی به دره دوم می رسد. در دره سوم آسیاب سنگی بزرگی وجود دارد که تا اواخر دهه پنجاه استفاده می شده است. در این دره کلیسایی به نام "اوزومولو" هم وجود دارد که به معنی انگور است و دلیل نام گذاری اش این است که در ترکیه نماد حضرت مسیح انگور است!. باید توجه داشته باشید که معماری این کلیسا ها با کلیساهایی مانند کلیساهای اسپانیا متفاوت است.

دره سرخ کاپادوکیا

این دره زیبا ترین دره ی کاپادوکیا است که بین دو روستای گورمه و کاوسین قرار گرفته است. صخره های این دره به رنگ های صورتی و زرد و نارنجی هستند. همچنین در میان صخره ها، باغ های سرسبز، تاکستان ها و زمین های کشاورزی بسیاری وجود دارد که متعلق به کشاورزان بومی هستند. درون صخره ها کلیسا های پنهانی وجود دارد که قدمت آن ها به عهد بیزانس می رسد.

دره ایهلارا

موقعیت مکانی این دره در نزدیکی کوه "حسن" و "ملندیز" در استان آکسرای قرار گرفته است و 15 کیلومتر طول دارد. این دره طی سالیان زیاد با عبور رود "ملندیز" از میان آن بوجود آمده است که از دره "ایهلارا" سرچشمه و به صومعه "سلیمه" منتهی می شود. این دره 4000 هزار نفر جمعیت دارد و دارای کلیساهایی سنگی با دیوارهایی منقش به طرح ها و نقاشی های باستانی است. این کلیساها به کلیساهای ابتدایی سوریه و مصر شباهت دارد. مسیحیان در دوره امپراطوری رم برای به جا آوردن مراسم مذهبی خود این معماری های منحصر به فرد را خلق کردند. کلیساها در این دره به دو دسته تقسیم می شوند.اولی کلیساهایی در نزدیکی روستای ایهلارا که با نقاشی هایی تاثیر گرفته از ایران و سوریه تزیین شده اند. دسته دوم در نزدیکی روستای بلیسرما واقع شده که در سبک بیزانس قرن 10 و 11 است و به هنر مقدونیه مشهور است. از دسته اول می توان کلیسای "آگاکالتی"، کلیسای "ایلانلی"، کلیسای "سومبولو" را نام برد و از دسته دوم به کلیسای "دیرکلی"، کلیسای "کاراگدیک"، کلیسای "کرکدامالتی" اشاره کرد.به غیر از کلیسا در دره ایهلارا، ساختمان هایی حجاری شده در دل سنگ هم وجود دارد. این دره چهار ورودی دارد و دسترسی به آن بوسیله 394 پله امکان پذیر است. سه مسیر گردشگری به طول های 4، 7 و 15 کیلومتر وجود دارد که با انتخاب هر کدام می توانید از رستوران ها و کافه های بین مسیر هم استفاده کنید و استراحت کنید. به غیر از پیاده روی و کوه نوردی، می توانید این مناظر را از درون بالن تماشا کنید.

دره راهبان

این دره در چند کیلومتری گورمه کلپادوکیا قرار دارد. این دره در برگیرنده تعداد زیادی از دودکش های افسانه ای است که شبیه به قارچ هستند. برخی به این دودکش ها، نام دودکش پری داده اند و دلیلش هم این است که در گذشته معتقد بودند این سازه ها دودکش خانه پریانی هستند که در زیر زمین زندگی می کنند. این دودکش ها در اشکال و اندازه های متفاوت در همه جای دره به چشم می خورند.کلیسای سیمون، درون یکی از این دودکش های افسانه ای با سه سر مخروطی ساخته شده است. ورودی آن با زنجیرهای ضدتهاجم تزیین شده است. سیمون در قرن پنجم به دلیل شایعاتی که در مورد معجزات او وجود داشت در انزوا و در بالای این ستون ها زندگی می کرد.

دودکش های افسانه ای

چشم اندازی زیبای منطقه کاپادوکیا توسط فرسایش آتشفشان تشکیل شده است. لایه های نازک خاکستر به یک سنگ نرم تبدیل شده که به آن توف می گویند و به مرور این سنگ ها با باد و باران فرسوده شده و باعث ایجاد دودکش های زیبای افسانه ای شدند که ما امروزه در این منطقه می بینیم.

سوگانلی

دره های دوقلوی سوگانلی با قلعه های سنگی هرمی شکل پراکنده شده اند که برای اولین بار در دوره روم خالی شده اند. در زمان شکوفایی دوره بیزانس ، سوگانلی به یک مرکز بزرگ راهبان تبدیل وقلعه های سنگی آن به کلیساها و سلول های راهب تبدیل شده Kilise سیاه و سفید (کلیسای کلاه) Yilanli Kilise( کلیسای مار) و Sakli Kilise (کلیسای مخفی) هستند . نقاشی های دیواری بهترین اثار دیدنی در این خوشه کلیسای کوچک است.Soganli مکانی عالی برای سفر یک روزه است ، با جاده ای که به اینجامنتهی می شود با روستاهای آرام و مکانهای جالب تاریخی . دو مورد از بهترین جاذبه های گردشگری صومعه Keslik متعلق به دوره بیزانس و ویرانه های باستانی رومی Sobesos است .

حاجی بکتاش

حاجی بکتاش در شمال کاپادوکیا واقع شده و چهل دقیقه با گورمه فاصله دارد. اینجا مرکز فرقه بکتاشی است که در قرن 13 توسط حاج بکتاش ولی، پایه گذاری شد. شما می توانید از درویش درگاه که امروز موزه شده است، سیلهان، بستاسلار(پنج سنگ)، سماوی (معبد علوی) دیدن کنید.

گولشهیر

این شهر در جنوب رودخانه "کیزیلیرماک" واقع شده است و در دوران باستان آن را "زوروپاسوس" می نامیدند. بعدها در طول امپراطوری رومیان "آراپسون" نام گذاری شد و در نهایت امروزه این شهر را "گولشهیر" به معنای شهر گل رز می نامند. در زمان عثمانیان در این شهر، شهرکی ساختند که شامل 30 خانه، یک مسجد، یک مدرسه و چشمه ای میان شهر بود.

آچیکسرای

در جاده نوشهیر-گولشهیر با یک روستای غاری شکل خالی از سکنه رو به رو خواهید شد. خانه و کلیساهای کوچک برش داده شده از سنگ که شما را شگفت زده خواهد کرد. این روستا به دلیل نماها و سازه های عجیب شبیه قارچ، درخت و چهره انسان بسیار شهرت دارد. این سکونت گاه کوچک به قرن دهم برمی گردد. در آچیکسرای نقاشی های منحصر به فردی از گاو خواهید دید که توسط جوامع نوسنگی در آناتولی و همچنین هیتی ها مقدس شمرده می شده اند.

معبد اسکی گوموسلر

این معبد در ده کیلومتری شمال شرق شهر نیجده واقع است. در این معبد نقوشی به چشم می خورند که قدمت آن ها به قرن یازده می رسد.

کاپادوکیا بالن سواری؛ چشم انداز بی نظیر شهر سنگی کاپادوکیا از بالن

کاپادوکیا یکی از مناطق بسیار مناسب برای بالن سواری در جهان محسوب می شود. بسیاری از گردشگران دلیل سفر خود به این منطقه را بالن سواری در کاپادوکیا اذعان کرده اند. شرایط پروازی مناسب، چشم انداز بی نظیر دره ها و صخره ها و بافت تاریخی و باستانی همگی مزید بر این علت هستند که بالن سواری را حتماً در لیست تفریحاتتان در این شهر افسانه ای جای دهید.بالن سواری در کاپادوکیا جزو محبوب ترین تفریحات است. فرقی نمی کند که این سفر هوایی را بر فراز کلیساهای گورمه یا دره های کاپادوکیا تجربه کنید، در هر صورت زیبایی های بصری این مناطق لحظات فوق العاده ای برایتان رقم خواهد زد.

آوانوس

آوانوس یک شهر شلوغ در کنار رودخانه Kizilirmak است. قسمت قدیمی این شهر در پیچ و خم جاده های سنگفرشی که توسط عمارتهای مخروبه عثمانی پوشانده شده است ، در دامنه کوه قرار دارد. جذابیت اصلی آوانوس سفالهای آن است. این شهر دارای سابقه صنعت سفالگری است که به دوره هیتی ها باز می گردد و اکنون نیز مانند آن زمان ، صنعتگران محلی از گل رس قرمزهای متمایز رودخانه Kizilirmak برای کارهای خود استفاده می کنند. کارگاه ها و فروشگاه های پاتر در کنار جاده اصلی مرکز شهر ، در کنار رودخانه هستند و بسیاری از آنها خوشحال می شوند که به شما اجازه بدهند به تماشای اثار رفته و یا خودتان در ساخت یک گلدان ساده شرکت کنید.موزه جدید این شهر (موزه سرامیک گورای( این میراث سفال را با مجموعه ای حیرت انگیز از سرامیک تبدیل کرده است . همچنین به راحتی می توانید ازیک سری غارهای حک شده زیر کارگاه سفالگری گورای بازدید کنید.

منظره طلوع خورشید در کاپادوکیا

اگر شما جزو کسانی هستید که کمپ زدن در ترکیه را انتخاب کرده اید، مجبورید سحرخیز باشید چون در کاپادوکیا خورشید ساعت ۳۰: ۴ طلوع می کند. دیدن منظره طلوع خورشید در آنجا به یک میلیون دلار می ارزد. دیدن این که چگونه رنگ آسمان از نارنجی تا بژ تغییر می کند خیره کننده است. به خصوص که خیلی زود صدها بالونِ رنگارنگ در آسمان نمایان می شوند.

و در پایان ....

کاپادوکیا منطقه ی کهنی است که در شرق و مرکز آناتولی، و در فلات ناهموار شمال رشته کوه توروس، یعنی در مرکز ترکیه امروزی واقع شده است. مرزهای این منطقه در طول تاریخ مدام جابه جا شده اند. چشم انداز کاپادوکیا شامل گستره ی وسیعی از سنگ های آتشف شانی نرم است که به واسطه ی فرسایش، به برج ها، مخروط ها، دره ها و غارها تبدیل شده اند. کلیساهای کنده شده در دل سنگ و تونل های درهم پیچیده ی زیرزمینی که یادگار دوره های بیزانس و اسلامی هستند، در سرتاسر این منطقه پراکنده شده اند.

معرفی شهر زیبای آتلانتا