سندروم واژن بی قرار یا اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم PGAD یکی از مشکلاتی است که برخی از بانوان در برخی از برهه های زندگی خود با آن درگیر می شوند.در این موقعیت فرد دارای میل جنسی بسیار زیادی است و این عامل سبب بروز برخی از مشکلات برای آنان می شود.سندروم جنسی مداوم سبب اختلالاتی در انجام فعالیت های روزانه و ناتوانی در شرکت در بسیاری از آنان می شود.در این مقاله قصد داریم تا شما عزیزان را با سندروم واژن بی قرار و علائم و دلایل ایجاد آن آشنا کنیم و روش های متداول درمان این اختلال را به شما معرفی کنیم.
سندروم واژن بی قرار چیست؟
یکی از انواع اختلالات جنسی در زنان سندروم واژن بی قرار است که باعث ایجاد احساس بی قراری در واژن می شود. این سندروم با نام هایی از جمله اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم، سندروم جنسی مداوم، اختلال برانگیختگی زنان و ... شناخته می شود. این سندروم منجر به تحریک مداوم و غیر قابل کنترل آلت تناسلی در زنان می شود که ممکن است با ارگاسم همراه باشد و یا نباشد. در نتیجه ی این تحریک فرد به برقراری رابطه ی جنسی ترغیب می شود تا به آرامش برسد و درد و ناراحتی ایجاد شده را از بین ببرد اما رسیدن به ارگاسم فقط باعث تسکین موقتی این احساسات می شود.
این سندروم در واقع اختلالی مرتبط با میل جنسی نیست بلکه مشکلی جسمی مرتبط با افزایش گردش خون در محدوده ی واژن است که نتیجه ی آن میل زیاد به رابطه ی جنسی است. زنان دارای این اختلال، احساسات غیر عادی در نواحی کلیتوریس، واژن و اطراف آن، نقاط حساس بدن زن و حتی گاهی در ناحیه ی مقعد گزارش کرده اند.
در واقع این افراد به طور مداوم و گاهی بدون دلیل احساس تحریک شدگی و احساساتی شبیه نزدیک به ارگاسم بودن دارند. این احساسات گاهی با انجام برخی کار های عادی روزانه مانند سوار شدن بر اتوموبیل یا دست شویی رفتن و یا حتی ارتعاشات تلفن همراه می تواند ایجاد شود. گاهی صرفا نشستن بر روی نشیمنگاه باعث فشار بر اعصاب آن ناحیه شده و احساس تحریک شدگی در ناحیه ی تناسلی اتفاق می افتد.
علائم سندروم واژن بی قرار
می توان این گونه گفت که افراد دارای این سندروم به طور مداوم احساسات ناراحت کننده ای در ناحیه ی تناسلی از جمله کلیتوریس، واژن، مقعد و باسن خود تجربه می کنند. این احساسات می تواند شامل خیس کردن خود، خارش، فشار، سوزش، گز گز کردن و تپیدن در آن ناحیه باشد.این احساسات در زمان عدم تمایل به رابطه جنسی بروز می کنند و فرد مدام حس می کند که هر لحظه ممکن است دچار ارگاسم شود حتی این سندروم ممکن است منجر به ارگاسم خود به خودی یا حتی ارگاسم های پشت سر هم شود. با به ارگاسم رسیدن ممکن است این احساسات برای مدتی از بین بروند اما بعد از مدت کوتاهی مثلا چند ساعت به طور ناگهانی دوباره بروز می کنند.
برای تشخیص این سندروم پنج معیار بیان شده است که به صورت زیر است:
- تحریک غیر ارادی ناحیه ی تناسلی که برای مدت طولانی برای ساعت ها یا روز ها و یا ماه ها ادامه یابد.
- هیچ علتی برای این برانگیختگی تناسلی نمی توان یافت.
- برانگیختگی جنسی با تمنای جنسی همراه نیست.
- حس مداومت برانگیختگی تناسلی ناخواسته و به صورت غیر ارادی ایجاد می شود.
- پس از رسیدن به ارگاسم، برانگیختگی تناسلی از بین نمی رود.
علل ابتلا به سندورم واژن بی قرار
در واقع هنوز علت دقیقی برای این اختلال مشخص نشده است اما عوامل زیادی می تواند منجر به برانگیختگی مداوم اندام تناسلی زنان شود مثلا مشکلات هورمونی یا مصرف برخی دارو ها می تواند به ایجاد این مشکل کمک کند. برخی از این عوامل به شرح زیر است:
- وجود بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا فشار خون بالا می تواند عامل ایجاد واژن بی قرار باشد.
- آنومالی های مادرزادی در ناحیه ی کلیتوریس یا وجود ضایعاتی در سیستم نخاعی می تواند به ایجاد این سندروم کمک کند.
- استرس و عصبانیت یا وجود عفونت در ناحیه ی تناسلی از دیگر عوامل بروز این اختلال خواهد بود.
- اختلالات هورمونی که ممکن است به علت مصرف برخی دارو ها یا مواد مخدر اتفاق بیافتد نیز می تواند عامل ایجاد سندروم واژن بی قرار باشد.
- دارو های تجویز شده برای برخی بیماری ها از جمله داروهای ضد اضطراب، مشکلات گوارشی یا سرطان و فشار خون بالا ممکن است عوارضی مانند این سندروم را در پی داشته باشند.
- برخی افراد به دلیل حساسیت داشتن به وسایل پیشگیری از بارداری نیز ممکن است دچار این سندروم شوند.
باید توجه داشت که مصرف قهوه و الکل و نیز احساس ترس یا ناراحتی های عصبی می تواند اوضاع این اختلال را بدتر کند.
روش های تشخیص سندروم واژن بی قرار
بسیاری از متخصصان برای درمان سندروم واژن بی قرار نیازمند به شناسایی عوامل ایجاد آن و بررسی زمینه ای در مورد ایجاد اولیه و منشاء بوجود آمدن آن هستند.بنابر این بکار گیری روش های تشخیص سندروم واژن بی قرار یکی از ناگزیر ترین عوامل در جریان درمان آن محسوب می شود.روش ها و ملاک های تشخیص قطعی سندروم بی قراری واژن شامل موارد زیر است:
- تعداد و زمان بروز بی قراری واژن در یک بازه زمانی مشخص
- تعیین علت ایجاد بی قراری واژن
- تمایل فرد برای تجربه ارگاسم و یا غیر عادی بودن آن
- میزان کنش های فعال پس از تجربه ارگاسم های اولیه در طول یک روز
روش های درمان سندورم واژن بی قرار
درمان هایی برای تسکین این اختلال وجود دارد هرچند که هنوز درمان قطعی برای این سندروم پیدا نشده است. برای تسکین علائم می توان از یخ یا دارو های بیهوشی در ناحیه ی تناسلی استفاده کرد. البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که بدون تشخیص متخصص و بدون اجازه ی او نباید از هیچ دارویی در این زمینه استفاده کرد.در حال حاضر مدیریت علائم بهترین درمان موجود برای این سندروم است زیرا در اکثر اوقات علتی برای بروز این اختلال مشخص نیست. درمان های روان شناختی به ویژه درمان شناختی رفتاری CBT می تواند کمک کننده باشد. اگر اختلال شدید باشد نیز از الکترو شوک برای درمان ممکن است استفاده شود که در آن شوک های خفیفی به نواحی خاصی از مغز داده می شود. دارو های هورمونی و یا دارو های ضد افسردگی نیز می تواند به تسکین علائم کمک کند.
آسیب های سندورم واژن بی قرار
افراد دارای این اختلال چون به طور ناخودآگاه دچار تحریک جنسی مداوم هستند دچار حالت های ترس و اضطراب می شوند. همچنین این افراد اصلا احساس لذت نمی کنند و حتی ممکن است به دلیل درد از روابط جنسی معمول نیز اجتناب کنند و اگر این اختلال درمان نگردد می تواند در نهایت منجر به افسردگی و حتی خودکشی گردد.این سندروم ممکن است منجر به عدم تمایل به رابطه ی جنسی، عدم لذت از رابطه ی زناشویی و نرسیدن به ارگاسم شود. این افراد پس از مدتی مفهوم لذت جنسی را از یاد می برند زیرا به ارگاسم رسیدن برای آن ها دیگر برای لذت بردن اتفاق نمی افتد بلکه صرفا تبدیل به راهی برای نجات از درد می شود.در واقع چون تحریکات ناشی از این اختلال چندین بار در روز و در مدت چند هفته تا چند سال می تواند ایجاد شود به علت تأثیری که بر زندگی روزمره ی فرد می گذارد می تواند علائم روان شناختی همچون اضطراب، افسردگی، نا امیدی، حملات پانیک، بی خوابی، احساس گناه و پریشانی به وجود آورد.
توصیه هایی برای درمان سندروم واژن بی قرار
راه کار هایی برای کاهش علائم برای سندروم واژن بی قرار وجود دارد که می توان در کنار درمانی که متخصص برای فرد در نظر گرفته است انجام داد. برای مثال می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- مهم ترین نکته در درمان هر بیماری پذیرش آن است. فرد باید این مسئله را بپذیرد و احساس گناه را کنار گذاشته و خود را دوست بدارد. در این مورد یک روانشناس متخصص می تواند کمک زیادی به فرد بکند.
- اگر فرد هنگام نشستن دچار برانگیختگی یا احساسات ناخوشایند می شود می تواند از بالشتک های مخصوصی که در وسط دارای حفره هستند استفاده نماید.
- ورزش کردن البته به طور آرام و سبک می تواند کمک کننده باشد. باید دقت شود که ورزش های سنگین و پر تحرک با افزایش سطح برخی هورمون ها در بدن می تواند به برانگیختگی بیشتر منجر گردد.
- با مشغول کردن خود به کار های مورد علاقه و درگیر کردن ذهن با مسائل دیگر می توان تا حدودی حواس خود را از این مشکل پرت کرد.
- استفاده از گیاهان دارویی آرام بخش در صورت بی خوابی شبانه می تواند کمک کننده باشد البته بهتر است در این مورد نیز با متخصصین مشورت صورت گیرد.
- انجام تمرینات ریلکسیشن و شل کردن عضلات تناسلی هنگام حمله با کمک دم و بازدم نیز می تواند به فرد کمک کند.