اضطراب بر تمام بخش‌های زندگی شما تأثیر می‌گذارد و زندگی زناشویی‌تان از این قاعده مستثنا نیست. اضطراب چه به صورت موقت و چه به حالت مزمن (مانند اختلال اضطراب فراگیر) بر زندگی جنسی افراد و کیفیت رابطه‌ی جنسی‌شان تأثیرات به سزایی دارد. تجربه‌ی اضطراب جنسی موجب کاهش لذت رابطه جنسی و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی زناشویی می‌شود.
ابتدا باید درک کنید که اضطراب یک مسأله‌ی جدی است و هرگونه اضطرابی بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد و آن را کاهش میدهد. اضطراب جنسی نیز بر کیفیت زندگی زناشویی تأثیر بسیار زیادی می‌گذارد و می‌تواند زوجین را دچار مشکلات بزرگتری بکند که ناشی از کیفیت پایین رابطه‌ی جنسی‌شان است. در ادامه برخی از نشانه‌هایی را به شما می‌گوییم که داشتن آن‌ها با اضطراب جنسی در ارتباط است.
اجتناب از صمیمیت مسأله‌ی بسیار گسترده‌ای است و می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد. برخی افراد به دلیل ترس از وابستگی یا عشق، دلخوری از شریک عاطفی یا حتی ترس از بروز حمله‌ی قلبی هنگام رابطه از صمیمیت و رابطه‌ی جنسی امتناع می‌کنند. این اضطراب‌ها و گره‌های ذهنی موجب می‌شود فرد نتواند به راحتی ارتباط برقرار کند و رابطه‌ای صمیمانه و دلچسب را تجربه کند.
برخی اوقات موضوع گسترده‌تر است و مربوط به یک تجربه‌ی جنسی ناخوشایند در گذشته مانند تجاوز جنسی است. در این صورت مراجعه به روانشناس یا متخصص سلامت روان ضروری ست تا بتوانید با آسیب‌های ناشی از گذشته کنار بیاید و بتوانید بار دیگر رابطه‌ی سالم و لذت بخش را تجربه کنید.
هنگام برقراری رابطه‌ی جنسی در یک رابطه مهم‌ترین نکته این است که به صمیمت لازم با شریک جنسی‌تان رسیده باشد. مطالعه‌ای نشان میدهد که زوج‌هایی که اضطراب‌هایشان در مورد رابطه‌ی جنسی را با یکدیگر در میان نمی‌گذارند بسیار بیشتر از سایر زوج‌ها مشکلات مربوط به مسائل جنسی را تجربه می‌کنند.
شاید در رابطه‌ی شما یک سری تابو‌ها وجود داشته باشد که موجب بروز اضطراب جنسی می‌شوند و به دلیل تابو بودن شما قادر نباشید در مورد آن‌ها صحبت کنید؛ اما باید بدانید که صداقت در مورد رابطه‌ی جنسی یکی از بهترین راهکار‌ها برای کاهش اضطراب جنسی است. در صورت نیاز با یک زوج درمانگر ملاقات کنید و در یک محیط امن در مورد تمامی ناامنی‌هایتان صحبت کنید تا در نهایت بتوانید رابطه‌ی جنسی باکیفیت را تجربه کنید.
اضطراب میل جنسی را به شدت کاهش میدهد. اگر ذهن شما درگیر مسأله‌ای باشد که قادر به حل کردن آن نیستید، میل جنسی در شما به شدت کاهش پیدا می‌کند و این مسأله کاملاً طبیعی است.گاهی اوقات فرد مضطرب شروع به درمان و مصرف دارو می‌کند. دارو‌های ضدافسردگی اغلب جهت کاهش اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرند و یکی از اثرات جانبی این دارو‌ها کاهش میل جنسی است. در صورت بروز این عوارض حتماً با پزشک معالجتان مشورت کنید تا اقدامات لازم صورت بگیرد.
اضطراب جنسی برخی افراد ناشی از توجه بیش از اندازه به ظاهرشان است. این افراد دائم درحال چک کردن بدنشان هستند و هر چیزی که باب میل‌شان نباشد موجب بالارفتن اضطراب و کم شدن اعتماد به نفس‌شان می‌شود. زمانی که در مورد بدن یا ظاهرتان دچار احساس ناامنی هستید به سختی می‌توانید برانگیخته شوید و رابطه‌ی جنسی دلنشینی را تجربه کنید.
برخی افراد نیز به صورت وسواسی نگران عملکردشان در رابطه جنسی هستند و همین مسأله شور و شوق‌شان برای رابطه را کاهش میدهد. بهترین راه برای این افراد داشتن یک ارتباط شفاف و یک مکالمه‌ی کامل با شریک جنسی‌شان است تا در مورد برخی موارد با هم به تفاهم برسند و هیچ یک از آن‌ها نگران عملکردشان در رابطه نباشد.
اضطراب مسأله‌ای بسیار مهم در زمینه‌ی ارگاسم است. اضطراب جنسی بر توانایی فرد برای رسیدن به ارگاسم تأثیر می‌گذارد و ارگاسم را دشوار می‌کند. این مسأله فارغ از جنسیت است و اضطراب بر عملکرد جنسی زنان و مردان به یک اندازه تأثیرگذار خواهد بود. مطالعات زیادی در زمینه‌ی عدم ارگاسم بانوان و اختلال نعوظ آقایان وجود دارد که نشان میدهد زنان و مردان به صورت یکسان تحت تأثیر اضطراب جنسی قرار می‌گیرند و از داشتن یک رابطه‌ی لذت بخش محروم می‌شوند.
در صورت ایجاد اختلال در عملکرد روزانه شغلی یا اجتماعی می توانید به یک مشاور یا روانپزشک مراجعه کنید. او می تواند تعیین کند که آیا استرس به علت اختلال اضطراب، وضعیت پزشکی یا هر دوست. اگر تاثیر استرس بر رابطه جنسی شما آزار دهنده شده است و اضطراب مداوم بر روی زندگی زناشویی و عملکرد جنسی شما فشار می آورد می توانید برای درمان به یک کلینیک سکس تراپی مراجعه کنید.
