به گزارش سایت خبری ساعدنیوز،معنای کلی هر دو عبارت AWD و 4WD این است که قدرت حاصل از موتور به چهار چرخ خودرو منتقل می شود و اتومبیل به حرکت در می آید. آیا تابه حال به تفاوت مکانیسم عملکرد آن ها اندیشیده اید؟ چرا در برخی از خودروها از عبارت AWD و در برخی دیگر از عبارت 4WD استفاده می شود؟ اگر مفهوم هر دو کلمه یکسان است، چرا از دو عبارت متفاوت برای بیان آن ها استفاده می شود؟
به طورکلی، خودروهای دارای چهار چرخ محرک، طبقه بندی خاصی دارند و هر یک با علامت اختصاری یا عبارت خاص خود شناخته می شوند. باوجود یکسان بودن مفهوم عبارت های AWD و 4WD، باید گفت که خودروهای AWD و 4WD کاملاً با هم فرق دارند. در این مقاله به اختصار به بررسی انواع طبقه بندی خودروهای چهار چرخ محرک پرداخته شده است.
4WD ، دو دیفرانسیل یا چهار چرخ محرک :
این سیستم دارای قدمت بیشتری نسبت به AWD است و برخی اوقات آن را 4×4 هم می نامند که در دو نوع موقت و دائم هستند. در نوع موقت، راننده بسته به موقعیت، توسط اهرم یا دکمه مخصوص وضعیت آن را مشخص می کند که نیرو به دو چرخ منتقل شود یا چهار چرخ. از سیستم 4WD یا همان دو دیفرانسیل اغلب در خودروهای شاسی بلند و آف رود استفاده می گردد.
نوع چهار چرخ محرک موقت (Part Time Four- Wheel Drive OR 4WD)
در خودروهای مجهز به این سیستم، فقط چرخ های عقب متحرک هستند. چهار چرخ خودرو زمانی فعال می شود که راننده، این حالت را انتخاب نماید. چنین خودروهایی، دیفرانسیل مرکزی ندارند؛ ازاین رو هنگامی که حالت چهار چرخ فعال می شود، محورهای جلو و عقب به یکدیگر قفل می شوند و گردش آن ها با سرعت یکسان است. البته این موضوع در هنگام پیچیدن در سطوح با اصطکاک بالا، مشکلات زیادی را به همراه دارد. به همین دلیل همواره توصیه شده است که رانندگان فقط در هنگام رانندگی در مسیرهای صخره ای و ناهموار( Off-road)، از این تغییر حالت به حالت چهار چرخ محرک استفاده کنند. یادآوری می شود که فعال کردن دائمی سیستم چهار چرخ محرک، به خودرو آسیب می رساند.
نوع چهار چرخ محرک دائم (Full Time Four- Wheel Drive OR 4WD)
این سیستم، نوع پیشرفته تر سیستم بالایی است؛ زیرا قدرت موتور همواره در حال انتقال به چهار چرخ خودرو است. خودروهای مجهز به این سیستم، از یک دیفرانسیل مرکزی برخوردار هستند که امکان چرخش چرخ های جلو و عقب را با سرعت های متفاوت فراهم می آورد. ازاین رو، استفاده از حالت چهار چرخ در جاده، آسیبی به خودرو وارد نمی کند. در این سیستم، به دلیل استفاده از دو چرخ مضاعف برای حرکت، کشش خودرو نیز بسیار افزایش یافته و کنترل آن بهتر است.
مزیت های 4WD:
- نیروی جلو برنده عالی در جاده های خاکی، صخره ای و ناهموار ( Off-road)
- می تواند غیرفعال شود تا در مصرف سوخت صرفه جویی کند
- تکنولوژی قوی و اثبات شده
معایب 4WD:
- اضافه کردن وزن و پیچیدگی به خودرو
- نمی توان از این سیستم در تمامی شرایط استفاده کرد
- هزینه بسیار زیاد نسبت به خودرو تک دیفرانسیل
نوع تمام چرخ متحرک (All -Wheel Drive = AWD)
عملکرد این سیستم بسیار مشابه عملکرد سیستم چهار چرخ محرک دائم است؛ یعنی نیرو به طور دائم به چهار چرخ منتقل می شود. اما تفاوت عمده در این است که در این سیستم نیرویی که به هر چرخ منتقل می شود به طور الکترونیکی تحت کنترل است. بر خلاف سیستم قبلی که مخصوص حرکت خودرو به ویژه خودروهای شاسی بلند در مسیرهای ناهموار و خارج از جاده است، این سیستم مخصوص حرکت خودروها در جاده است. مکانیسم عمل این سیستم به گونه ای است که می تواند نیروی وارد بر هر چهار چرخ را تنظیم کند. این موضوع باعث می شود تا تسلط روی کنترل خودرو در جاده به ویژه در پیچ ها افزایش یابد. این سیستم معمولاً روی خودروهای اسپرت و سوپراسپرت وجود دارد.
مزیت های AWD :
- افزایش چسبندگی خودرو به جاده و کنترل بهتر آن تحت شرایط مختلف
- فرمان پذیری و هندلینگ مناسب برای انواع نیرو های کششی
- در تمامی اوقات فعال است
معایب AWD :
- مصرف سوخت بیشتر
- افزایش وزن خودرو و پیچیده شدن مکانیزم عملکردی
- برای جاده های خاکی، صخره ای و ناهموار( Off-road)خیلی مناسب نیست
کدام سیستم مناسب تر است؟
اگر اکثر موارد در جاده های خاکی و ناهموار( Off-road) سیر می کنید، یقیناً 4WD بهترین انتخاب است. در آب و هوای زمستانی که اکثر رانندگان آن را تجربه می کنند، مناسب تر است که سیستم انتقال قدرت خودش وضعیت بحرانی را تشخیص دهد و بدون دخالت راننده (منظور جا زدن دنده کمک یا فعال کردن سیستم دو دیفرانسیل با دکمه) تصمیم گیری مورد نیاز را انجام دهد. پس AWD برای این گونه افراد مناسب تر است. اگر شما در منطقه خیلی کوهستانی برف خیز زندگی نمی کنید نیازی نیست که یک خودروی 4WD تهیه نمایید، بلکه خودرویی که دارای سیستم انتقال قدرت AWD است مناسب شما است.
