به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، هانیه توسلی این عکس را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و نوشت:
فشار گیج کننده ای در زیر پوستم وجود دارد… می خواهم همه چیز را سوراخ کنم و هرچه ممکن است فرو بروم. می خواهم به اعماق زمین برسم. عشق من در آنجاست، در آنجایی که دانه ها سبز می شوند و ریشه ها به هم می رسند و آفرینش در میان پوسیدگی، خود را ادامه می دهد، گویی بدن من یک شکل موقتی و زودگذر آن است. می خواهم به اصلش برسم. می خواهم قلبم را مثل یک میوۀ رسیده به همۀ شاخه های درختان آویزان کنم.
…همیشه سعی کرده ام مثل یک در بسته باشم تا زندگی وحشتناک درونی ام را کسی نبیند و نشناسد… سعی کرده ام آدم باشم، در حالیکه در درون خود یک موجود زنده بوده ام… ما فقط می توانیم حسی را زیر پایمان لگد کنیم، ولی نمی توانیم آن را اصلاً نداشته باشیم.
…نمی دانم رسیدن چیست، اما بی گمان مقصدی هست که همۀ وجودم به سوی آن جاری می شود. کاش می مردم و دوباره زنده می شدم و می دیدم که دنیا شکل دیگریست. دنیا اینهمه ظالم نیست و مردم این خست همیشگی خود را فراموش کرده اند…و هیچکس دور خانه اش دیوار نکشیده است.
معتاد شدن به عادت های مضحک زندگی و تسلیم شدن به حدها و دیوارها کاری برخلاف طبیعت است.
…محرومیت های من اگر به من غم می دهند در عوض این خاصیت را هم دارند که مرا از دام تمام تظاهرات فریبنده ای که در سطح یک رابطه ممکن است وجود داشته باشد نجات می دهند، و با خودشان به قعر این رابطه که مرکز طپش ها و تحولات اصلی است نزدیک می کنند. من نمی خواهم سیر باشم، بلکه می خواهم بهه فضیلت سیری برسم.
…بدی های من چه هستند، جز شرم و عجز خوبی های من از بیان کردن، جز نالۀ اسارت خوبی های من در این دنیایی که تا چشم کار می کند دیوار است و دیوار است و دیوار است. و قحطی فرصت است و ترس است و خفگی است و حقارت است.
از نامه های فروغ به ابراهیم گلستان.
هانیه توسلی: فیلتر کنید که فلاکت درز نکند!
3 سال پیش
3 سال پیش
3 سال پیش
3 سال پیش
3 سال پیش
3 سال پیش
3 سال پیش