والت دیزنی، بزرگترین شرکت انمیشن جهان

شرکت والت دیزنی یک شرکت آمریکایی است که به عنوان یکی از بزرگ ترین شرکت های رسانه ای و سرگرمی جهان شناخته می شود. این شرکت که دفتر مرکزی آن در بربنک کالیفرنیا واقع شده است، در تاریخ ۱۶ اکتبر سال ۱۹۲۳ توسط ۲ برادر به نام های والت و روی دیزنی تأسیس شد. بسیاری از انیمیشن هایی که ما در دوران کودکی خود دیده ایم و با آن ها بزرگ شده ایم، محصول شرکت دیزنی هستند. همه ی ما با انیمیشن هایی مانند میکی ماوس، سفید برفی، سیندرلا و پینوکیو خاطره داریم و هیچ موقع از دیدن آن ها سیر نمی شویم. این شرکت هم مانند بسیاری از شرکت های بزرگ، با تلاش و پشتکار مؤسسان آن به جایگاه فعلی خود رسیده است. برای خواندن داستان شکل گیری این برند با زومیت همراه باشید.

داستان شکل گیری برند دیزنی

والتر دیزنی در تابستان سال ۱۹۲۳ در سن ۲۲ سالگی با آرزوهای زیادی برای رسیدن به موفقیت و پولدار شدن به کالیفرنیا رفت. او فیلم کوتاهی با نام «سرزمین عجایب آلیس» ساخته بود، در این فیلم دختربچه ای به نام ویرجینیا دیویس نقش اصلی فیلم را بر عهده داشت و با شخصیت های انیمیشن همبازی بود. والت دیزنی تصمیم داشت این فیلم را به عنوان اولین قسمت از مجموعه ی داستانی «کمدی های آلیس» به یک توزیع کننده در نیویورک بفروشد. همین اتفاق شروعی بود تا ۲ برادر دیزنی شرکت خود را با سهم یکسان و با نام Disney Brothers Cartoon Studio در همان سال تأسیس کنند. مدتی بعد و به پیشنهاد روی دیزنی، آن ها نام شرکت را به Walt Disney Studio تغییر دادند. انیمیشن های آن ها فروش خوبی داشت و آن ها توانستند دفتر خود را به یک ساختمان بهتر در خیابان هایپریون هالیوود منتقل کنند.

میکی ماوس

بعدِ از دست دادن شخصیت اسوالد، والت تصمیم گرفت شخصیت جدیدی یعنی «میکی ماوس» را خلق کند. او به کمک انیماتور ارشد خود این موش معروف را طراحی کرد و به او شخصیت داد. انیماتور او ۲ قسمت از انیمیشن میکی ماوس را تهیه کرد، اما والت نتوانست آن ها را بفروشد؛ زیرا در آن زمان فیلم ها صامت بودند. و فیلم های صدادار انقلاب بزرگی در صنعت سینما به شمار می رفتند. آن ها قسمت سوم کارتون میکی ماوس را با صدای همگام شده تهیه کردند. اینگونه بود که شخصیت میکی ماوس تبدیل به یک ستاره شد و در میان مردم به محبوبیت رسید. بعد از آن مجموعه ی کارتونی بلند میکی ماوس ساخته شد. والت دیزنی خیلی زود و به طور همزمان مجموعه ی دیگری با نام «سمفونی های احمقانه» تهیه کرد. او برای ساخت هر مجموعه ی کارتونی خود از عوامل و شخصیت های متفاوت استفاده می کرد تا انیماتورها بتوانند اتفاقات جدید را فارغ از فضای طنزآمیز میکی ماوس و همراه با احساسات و موسیقی تجربه کنند. درنهایت انیمیشن تمام رنگی «گل ها و درخت ها» توانست در سال ۱۹۳۲ جایزه ی اسکار را برای بهترین کارتون سال برنده شود. بعد از آن تا آخر دهه ی ۱۹۳۰ هر سال یکی از انیمیشن های دیزنی برنده ی جایزه ی اسکار شد.

سفیدبرفی و هفت کوتوله

یک شب در سال ۱۹۳۴، والت دیزنی به انیماتورهای خود گفت قصد ساختن یک فیلم انیمیشن بلند دارد و داستان سفیدبرفی و هفت کوتوله را برای آن ها تعریف کرد. چند نفر با این ایده مخالفت کردند؛ اما شور و اشتیاق والت دیزنی توانست همه را جذب کند و کار به صورت جدی روی این پروژه آغاز شد. ساخت این فیلم ۳ سال طول کشید؛ اما درنهایت در کریسمس سال ۱۹۳۷ به پایان رسید و مورد استقبال بی سابقه ی مردم قرار گرفت. سفیدبرفی تبدیل به پرفروش ترین فیلم آن زمان شد اما چند سال بعد فیلم بربادرفته توانست رکورد آن را بشکند. والت دیزنی بعد از موفقیت این انیمیشن متوجه شد که انیمیشن های کوتاه می توانند مخارج کوچک را تأمین کنند اما درآمد اصلی در تهیه ی فیلم های انیمیشنی بلند است.

کار کردن روی پروژه های بعدی به سرعت آغاز شد. اما عمر این دوران شیرین کوتاه بود و جنگ جهانی دوم آغاز شد. ۲ فیلم بعدی یعنی «پینوکیو» و «فانتازیا» در سال ۱۹۴۰ عرضه شدند. این ۲ فیلم از نظر تکنیکی شاهکار بودند؛ اما به دلیل جنگ جهانی و کم شدن تعداد بازاریابان خارجی، هزینه ی زیادی برای شرکت داشتند. «دامبو» درسال ۱۹۴۱ با بودجه ی بسیار محدودی عرضه شد. اما «بامبی» که در سال ۱۹۴۲ ساخته شد، یکی دیگر از انیمیشن های گران بود و باعث پایین آمدن سرعت تولید انیمیشن های این شرکت شد. بنابه درخواست وزارت امور خارجه ی آمریکا، این شرکت به ساخت فیلم های آموزشی برای ارتش پرداخت. بعد از تمام شدن جنگ برای کارمندان این شرکت سخت بود که بخواهند فعالیت های پیش از جنگ خود را ادامه دهند. چندین سال بعد این شرکت مجموعه ای از انیمیشن های کوتاه منتشر کرد. سال ۱۹۵۰ سال خوبی برای شرکت والت دیزنی بود. فیلم های «جزیره ی گنج»، «سیندرلا» و اولین شوی تلویزیونی در ایام کریسمس، شرکت را در مسیر قبلی خود و روبه جلو حرکت دادند.

ساخت دیزنی لند

والت دیزنی هیچ موقع از چیزهایی که داشت راضی نبود. زمانی که فیلم ها و برنامه های تلویزیونی او به موفقیت رسید، او احساس کرد که می خواهد کار خودش را گسترش دهد. او ۲ دخترش را همیشه به مراکز تفریحی مانند پارک ، شهربازی و کارناوال ها می برد. اما درنهایت در همه ی مراکز تفریحی روی یک نیمکت می نشست و بازی بچه ها را تماشا می کرد. او با خودش فکر کرد باید پارکی وجود داشته باشد که والدین نیز بتوانند همراه با فرزندانشان خوش بگذرانند. او بعد از چند سال فکر کردن و برنامه ریزی، نهایتا در تاریخ ۱۷ جولای ۱۹۵۵ پارک جدید خود یعنی دیزنی لند را افتتاح کرد.

این پارک از زمان گشایش خود به عنوان الگویی برای طراحی تمام پارک های تفریحی قرار گرفت. معروف شدن این پارک در سطح بین المللی توانست میلیون ها بازدیدکننده را از سراسر دنیا به خود جذب کند. والت دیزنی گفته است اگر قوه ی تخیل وجود نداشت، این پارک هرگز نمی توانست به این شکل ساخته شود و مورد محبوبیت قرار بگیرید. در طی این سال ها جاذبه های زیادی به این پارک اضافه شده است و هنوز هم مانند سال ۱۹۵۵ از آن استقبال می شود.

والت دیزنی بعد از موفقیت دیزنی لند تصمیم گرفت پارک دیگری در سواحل شرقی بسازد. این شرکت زمینی در فلوریدا خریداری کرد و ساخت «دیزنی ورلد» آغاز شد. این پارک در تاریخ ۱ اکتبر سال ۱۹۷۱ افتتاح شد. این پارک برخلاف دیزنی لند، دارای هتل، زمین گلف و مراکز خرید است.

والت دیزنی در دهه ی ۱۹۶۰ با اکران فیلم «مری پاپینز» به اوج خود رسید اما این دوره از موفقیت های این شرکت در تاریخ ۱۵ دسامبر ۱۹۶۶ و با مرگ والت دیزنی به پایان رسید. او هرگز نتوانست افتتاح پارک دوم خود یعنی دیزنی ورلد را ببیند. برنامه ریزی های که والت انجام داده بود، باعث شد شرکت چندین سال بعد از مرگ او و بدون نیاز به نظارت های برادر وی، روی دیزنی به فعالیت های خودش ادامه دهد. انتشار فیلم «کتاب جنگل» در سال ۱۹۶۷ نشان داد که این شرکت همچنان می تواند با قدرت به فعالیت های خود ادامه دهد. روی دیزنی که شاهد ساخته شدن و افتتاح پارک دیزنی ورلد بود در اواخر سال ۱۹۷۱ درگذشت. بعد از او افرادی مدیریت شرکت را بر عهده گرفتند که مستقیما توسط برادران دیزنی آموزش دیده بودند.

زندگی شخصی والت دیزنی

والتر الایِس دیزنی در تاریخ ۵ دسامبر ۱۹۰۱ در شیکاگوی آمریکا به دنیا آمد. او چهارمین فرزند خانواده ی الایس دیزنی و فلورا کال بود. این خانواده در سال ۱۹۰۶ و زمانی که والت ۵ ساله بود، به یک مزرعه در ایالت میسوری نقل مکان کردند. زمانی که آن ها در مزرعه زندگی می کردند، یکی از همسایه های آن ها که دکتر بازنشسته ای بود از والت خواست تصویر اسبش را برای او نقاشی کند. بعد از این ماجرا والت مهارت های نقاشی خودش را با آبرنگ توسعه داد. دیزنی در سال ۱۹۱۱ به کانزاس سیتی رفت و در انستیتوی هنری کانزاس سیتی ثبت نام کرد و با والتر فایفر آشنا شد. خانواده ی فایفر از دوستداران تئاتر بودند و همین موضوع دیزنی را با دنیای تصاویر متحرک آشنا کرد. دیزنی اغلب اوقات خود را در خانه ی آن ها می گذارند. او و برادرش روی، صبح ها ساعت ۴:۳۰ از خواب بیدار می شدند تا بتوانند قبل از شروع مدرسه روزنامه پخش کنند و از این راه درآمدی به دست بیاورند.

او و همکارش بعد از مدتی کسب وکار خودشان را به عنوان سازنده ی تبلیغات راه اندازی کردند. اما این کار درآمد مناسبی نداشت و دیزنی برای کار به شرکتی در کانزاس سیتی رفت. این شرکت از تکنیک های انیمیشن برای ساخت تبلیغات خود استفاده می کرد و دیزنی نیز به این موضوع علاقه مند شد. او یک دوربین فیلم برداری از محل کار خود به امانت گرفت و در خانه مشغول آزمایش روش های جدید برای تهیه ی انیمیشن شد. او نتوانست دیگران را متقاعد کند که از روش های او برای فیلم سازی استفاده کنند؛ بنابراین تصمیم گرفت به همراه یکی از همکارانش کسب و کار جدیدی راه اندازی کند. مشتری اصلی آن ها تئاتری به نام نیومن بود که انیمیشن های آن ها را در سالن خود پخش می کرد. او بعد از مدتی تعدادی انیماتور استخدام کرد، اما نتوانست به درآمدی که می خواست برسد؛ بنابراین مشغول تهیه ی کارتونی به نام «سرزمین عجایب آلیس» شد. این کارتون که ترکیبی از واقعیت و انیمیشن بود توانست راه او را برای ورود به هالیوود باز کند. اگرچه در آن زمان نیویورک مرکز صنعت کارتون بود، اما والت به لس آنجلس رفت؛ زیرا برادرش در آنجا بود و دور ه ی نقاهت بیماری سل را می گذراند.

بعد از موفقیت فروش «سرزمین عجایب آلیس» و راه اندازی شرکت والت دیزنی، دختری به نام لیلیان باوندز برای کار به شرکت آن ها ملحق شد. لیلیان و والت در سال ۱۹۲۵ ازدواج کردند. آن ها در سال ۱۹۳۳ صاحب دختری شدند و نام او را دایان گذاشتند. لیلیان و والت در سال ۱۹۳۶ دختر دیگری به نام شارون را به فرزندخواندگی قبول کردند.

والت دیزنی در کل سال هایی که فعالیت هنری می کرد، توانست ۲۶ جایزه ی اسکار برنده شود. او بعد از جنگ جهانی اول تبدیل به یک فرد سیگاری قهار شد. پزشکان در سال ۱۹۶۶ تشخیص دادند که او سرطان ریه دارد. او بعد از بستری شدن در بیمارستان و تنها ۱۰ روز بعد از تولد ۶۵ سالگی درگذشت. ارزش املاک او در آن زمان به ۲۰ میلیون دلار می رسید. والت ۴۵ درصد از آن ها را برای همسر و فرزندان خود به ارث گذاشت. ۱۰ درصد از آن را به خواهر و برادرزاده هایش بخشید و ۴۵ درصد باقیمانده را به مراکز خیریه اهدا کرد.

وضعیت فعلی شرکت والت دیزنی

والت دیزنی سختی های زیادی در زندگی خود کشید. او تحصیلات خود را تا کلاس هشتم ادامه داد؛ ولی هیچ موقع دست از تلاش برنداشت و همیشه مشغول مطالعه و یادگیری انیمیشن بود. او با تلاش های بی وقفه ی خود نشان داد که بدون تحصیلات دانشگاهی نیز می توان به موفقیت رسید. والت دیزنی به یاد گرفتن چیزهای جدید اهمیت زیادی می داد و دیگران را نیز به این کار تشویق می کرد. او در این رابطه گفته است: «تنها کاری که باید انجام دهید این است که جهل خود را بپذیرید؛ سپس مشاهده خواهید کرد که دیگران برای دادن اطلاعات به شما چقدر مشتاقانه عمل می کنند.» والت دیزنی از زمانی که پسر بچه ی کوچکی بود، برای تأمین مخارج خودش بسیار زحمت می کشید. او گفته است: «من هرگز به خاطر کارهایی که کرده ام پشیمان نیستم. حتی به یاد نمی آورم که این کارها من را آزار داده باشد. من هرگز به یاد نمی آورم که در زندگی خود احساس ناراحتی کرده باشم. من همیشه خوشحال بودم و بابت کارهایی که انجام می دادم، هیجان زده بودم.»

امروزه شرکت دیزنی ۱۴ شهربازی در سراسر دنیا و تعداد زیادی شبکه ی تلویزیونی دارد. شرکت هایی مانند والت دیزنی پیکچرز، پیکسار و لوکاس فیلم نیز زیرمجموعه ی این شرکت هستند. شرکت والت دیزنی به مدت ۹۰ سال برای تولید سرگرمی های خانوادگی فعالیت کرد و همچنان شاهد تولید آثار باکیفیتی از این شرکت هستیم.

داستان زندگی والت دیزنی نشان می دهد که تخیلات و داشتن رؤیاهای بزرگ ارزش بسیار زیادی در زندگی دارد. او همچنین نشان داد که داشتن این رؤیاهای بزرگ کافی نیست؛ بلکه تلاش و پشتکار نیز به همان اندازه اهمیت دارند. تلاش های مستمر، کلید پیروزی او بر سختی ها و مشکلات بود. او اعتقاد داشت «انجام دادن کارهای غیر ممکن تا حدودی سرگرم کننده است.»

نستل بزرگترین شرکت صنایع غذایی جهان