به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، صادق زیباکلام در بخشی از یادداشت خود در روزنامه شرق با اشاره به تاریخچه برجام نوشت: پنج سال پیش در تیر ۹۴ پس از قریب به 21 ماه مذاکرات فشرده و مستقیم میان ایران و آمریکا سرانجام توافق هسته ای حاصل شد؛ توافقی که به نام «برجام» مشهور شد.
تندروهای داخلی به روحانی زنهار می دادند که مرتکب اشتباه بزرگی شده است. تندروها البته فقط هشدار و زنهار نمی دادند؛ بلکه در عمل هم از هیچ تلاشی برای تخریب و بی اعتبارکردن برجام خودداری نمی کردند. آنان از ابتدای مذاکرات هسته ای در شهریور ۹۲ بنای مخالفت را گذاشته و در آبان همان سال وقتی قرار شد ظریف و جان کری مستقیما با یکدیگر گفت وگو کنند، در ساختمان سابق سفارت آمریکا در تهران جمع شدند و جریان «دلواپسان» را به وجود آوردند.
دلواپسان در تمام دو سالی که مذاکرات در جریان بود، ازهیچ مخالفت و سنگ اندازی بر سر راه آن خودداری نکردند و بعد هم که توافق هسته ای صورت گرفت، از پرتاب هیچ تیغ و تیشه ای بر سر راه موفقیت آن فروگذار نکردند.
مابقی داستان برجام را می دانیم. تندرو دیگری در آمریکا وارد کاخ سفید شد و به کمک جریاناتی در ایران، تیر خلاص را به شقیقه برجام شلیک کرد. دلواپسان اگرچه برای برجام اشک می ریختند؛ اما لبخند رضایت را وقتی ترامپ از برجام خارج شد، بر روی لبان شان می شد به وضوح مشاهده کرد. نه تنها برجام به تیر غیب از پا درآمده بلکه جریان داخلی اشاره شده، یک موفقیت سیاسی هم به دست آورده بود و دولت روحانی را به باد انتقاد گرفت که نباید از ابتدا دولت با طناب پوسیده واشنگتن به درون چاه می رفت.
یکی پس از دیگری دلواپسان نوبت گرفته و تیم مذاکره کننده و دولت روحانی را مذمت می کردند. آنان در هر فرصتی، برجام ورشکسته و به بن بست رسیده را بر سر روحانی می کوبیدند.اما واقعیت آن است که شاید سال آینده که اصولگرایان آرزو دارند قوه مجریه را هم مانند مجلس به دست بیاورند، خودشان بتوانند به برجامی جدید با آمریکا دست یابند.
ساده ترین پرسشی که می توان داشت، آن است که چرا دلواپسان باید اجازه می دادند میانه روها و روحانی میوه برجام را بچینند؟ مگر خودشان نمی توانند؟ همه مان می دانیم اگر توافقی با آمریکا صورت بگیرد، اولین فایده آن کاهش تحریم ها و گشایش اقتصادی است. آیا تندروها نمی توانند با بوق و کرنا بانگ برآورند: «ای مردم دیدید که هشت سال روحانی وضع کشور را چقدر خراب کرده بود؛ اما حالا به حول و قوه الهی، شاهد هستیم که وضع اقتصادی چقدر بهبود پیدا کرده».
