به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، یکی از پرسشهای رایج و پردغدغه در میان جوانان و زوجین، امکان بارداری بدون دخول یا رابطه جنسی کامل است. این سوال که آیا تماس سطحی اندامهای تناسلی یا وجود مایع منی در نزدیکی واژن میتواند به حاملگی منجر شود، منشأ نگرانیها و باورهای نادرست بسیاری شده است. پاسخ کوتاه و علمی به این سوال مثبت است؛ بله، بارداری بدون نفوذ کامل امکانپذیر است، هرچند احتمال آن در مقایسه با رابطه جنسی همراه با دخول، کمتر است. درک مکانیسمهای بیولوژیکی این فرآیند، از جمله زندهماندن اسپرم و نقش مایع پیشاب، برای فهم دقیق این موضوع ضروری است.
در این مقاله، قصد داریم به دور از هرگونه ابهام و با تکیه بر اطلاعات علمی، به صورت شفاف توضیح دهیم که چگونه و در چه شرایطی اسپرم میتواند خود را به تخمک برساند و منجر به بارداری شود، حتی زمانی که دخول صورت نگرفته است. ما سناریوهای مختلف را بررسی کرده، به باورهای غلط رایج پاسخ میدهیم و در نهایت یک جمعبندی دقیق برای درک بهتر ریسکهای موجود ارائه خواهیم داد تا افراد بتوانند با آگاهی کامل از سلامت جنسی خود محافظت کنند.
برای درک چگونگی وقوع بارداری، ابتدا باید با دو عامل کلیدی آشنا شویم: اسپرم و مایع پیشاب (Pre-ejaculate). اسپرم، سلول تولیدمثلی مردانه است که وظیفه آن رسیدن به تخمک و بارور کردن آن است. اسپرمها در مایعی به نام منی (Semen) شناور هستند و پس از انزال از بدن مرد خارج میشوند. اسپرم برای زندهماندن و حرکت به محیطی مرطوب و گرم نیاز دارد و میتواند در شرایط ایدهآل در دستگاه تناسلی زنانه تا 5 روز زنده بماند. اما خارج از بدن، در محیط خشک و در معرض هوا، طول عمر آن بسیار کوتاه بوده و تنها چند دقیقه است.
مایع پیشاب، که گاهی با منی اشتباه گرفته میشود، مایعی شفاف و لغزنده است که قبل از انزال کامل از مجرای ادراری مرد خارج میشود. وظیفه اصلی این مایع، خنثیکردن اسیدیته باقیمانده از ادرار در مجرا و روانسازی مسیر برای خروج منی است. نکته بسیار مهم این است که تحقیقات نشان دادهاند مایع پیشاب میتواند حاوی اسپرمهای فعال باشد. این اسپرمها بازمانده انزالهای قبلی هستند که در مجرا باقی ماندهاند. بنابراین، حتی اگر انزال کامل صورت نگیرد، تماس مایع پیشاب با ناحیه واژن میتواند ریسک بارداری را به همراه داشته باشد و این یکی از دلایل اصلی شکست روش پیشگیری طبیعی (خارج کردن آلت قبل از انزال) است.
حال که با نقش اسپرم و پیشاب آشنا شدیم، میتوانیم سناریوهایی را که در آنها احتمال بارداری بدون رابطه کامل وجود دارد، بررسی کنیم. یکی از شایعترین سناریوها، تماس مستقیم ناحیه تناسلی با یکدیگر است (Dry Humping یا رابطه سطحی). اگر در حین این عمل، مرد به انزال برسد یا مایع پیشاب حاوی اسپرم از آلت او خارج شود و این مایع مستقیماً روی ورودی واژن یا لبههای آن ریخته شود، اسپرمها این شانس را دارند که با استفاده از رطوبت طبیعی واژن، به سمت داخل حرکت کرده و خود را به رحم برسانند. وجود لباس زیر میتواند یک مانع فیزیکی باشد، اما اگر لباسها نازک و آغشته به مایع منی شوند، ریسک انتقال، هرچند بسیار کم، همچنان وجود دارد.
سناریوی دیگر، انتقال اسپرم از طریق دستها است. اگر دستها به مایع منی یا پیشاب آلوده شوند و سپس با ناحیه واژن تماس پیدا کنند یا وارد آن شوند (Fingering)، اسپرمهای زنده و فعال میتوانند به راحتی به محیط داخلی واژن منتقل شوند. از آنجایی که اسپرم در محیط مرطوب و گرم زنده میماند، انتقال سریع آن از طریق دست آلوده به مایع منی تازه، یک مسیر کاملاً ممکن برای وقوع بارداری است. به همین دلیل، رعایت بهداشت و شستن دستها قبل و بعد از هرگونه تماس جنسی برای جلوگیری از بارداری ناخواسته و همچنین عفونتها، اهمیت بسیار بالایی دارد.
در کنار سناریوهای واقعی، باورهای غلط بسیاری نیز در مورد بارداری بدون دخول وجود دارد که باعث ایجاد استرس بیمورد میشود. لازم است بدانیم که اسپرم یک سلول بسیار حساس است و برای بقا به شرایط خاصی نیاز دارد. به عنوان مثال، بارداری از طریق نشستن روی توالت فرنگی، شنا در استخر مشترک، استفاده از حوله یا لباس مشترک تقریباً غیرممکن است. اسپرم در آب استخر به دلیل وجود کلر و سایر مواد شیمیایی و همچنین پخش شدن در حجم زیاد آب، به سرعت از بین میرود و توانایی رسیدن به واژن و بارور کردن تخمک را ندارد.
همچنین، اسپرمی که روی سطوح خشک مانند ملحفه، حوله یا پوست خشک شده باشد، کاملاً غیرفعال و مرده محسوب میشود و هیچ قدرتی برای حرکت و ایجاد بارداری ندارد. شرط اصلی برای وقوع حاملگی، وجود یک مسیر مستقیم و مرطوب برای انتقال مایع منی تازه به ورودی واژن است. بنابراین، ترس از بارداری در اثر تماسهای غیرمستقیم و محیطی، مبنای علمی نداشته و تنها به اضطراب افراد دامن میزند. تمرکز باید بر روی جلوگیری از تماس مستقیم مایع منی یا پیشاب با ناحیه واژن باشد.
در پاسخ به سوال اصلی، "آیا امکان بارداری بدون دخول وجود دارد؟"، باید گفت بله، این امر از نظر بیولوژیکی کاملاً ممکن است، اما احتمال آن به شرایط خاصی بستگی دارد. بارداری زمانی رخ میدهد که اسپرم زنده و فعال بتواند از طریق ورودی واژن به دستگاه تناسلی زنانه راه پیدا کند. این اتفاق میتواند در شرایط زیر رخ دهد:
ریختن مایع منی یا پیشاب حاوی اسپرم در نزدیکی یا روی ورودی واژن.
تماس مستقیم اندامهای تناسلی که منجر به انتقال مایعات جنسی شود.
انتقال اسپرم از طریق دستهای آلوده به مایع منی تازه به داخل یا ورودی واژن.
در مقابل، بارداری از طریق تماسهای غیرمستقیم مانند استخر، حوله، توالت یا اسپرم خشک شده امکانپذیر نیست. کلید پیشگیری از بارداری ناخواسته، آگاهی از این راهها و استفاده از روشهای پیشگیری مناسب در هر نوع تماس جنسی است.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
