به گزارش سرویس کودک پایگاه خبری ساعدنیوز، بسیاری از والدین برای آرام کردن یا خواباندن کودک، از روشهایی مانند تکان دادن روی پا استفاده میکنند. این روش در نگاه اول مؤثر و بیضرر بهنظر میرسد؛ اما تکرار مداوم آن میتواند با تأثیر بر سیستم عصبی، عضلانی و حتی روانی کودک، پیامدهایی جدی به همراه داشته باشد. شناخت این عوارض و آشنایی با روشهای بهتر، گامی مهم در شکلگیری عادات سالم خواب برای کودک است.
یکی از مهمترین پیامدهای خواباندن کودک روی پا، ایجاد وابستگی حرکتی است. کودک به جای یادگیری خودتنظیمی برای خواب، به تکانهای فیزیکی عادت میکند. این موضوع باعث میشود که در نبود این حرکتها، کودک توانایی خوابیدن نداشته باشد و دچار اضطراب و بیخوابی شود.
در طولانیمدت، کودک ممکن است تنها در شرایط خاص (مثلاً فقط روی پای مادر) بتواند بخوابد. این مسأله نه تنها روند خوابیدن را دشوار میکند، بلکه استقلال خواب کودک را به تعویق میاندازد و باعث اختلال در کیفیت خواب شبانه میشود.
قرار گرفتن کودک در وضعیت نشسته یا نیمهنشسته روی پا، باعث وارد آمدن فشار غیرطبیعی به ستون فقرات، گردن و مفاصل او میشود. این فشار در درازمدت میتواند باعث مشکلات اسکلتی، ناهماهنگی در رشد و حتی انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات شود.
نوزادان و کودکان خردسال هنوز ساختار اسکلتی منعطف و آسیبپذیری دارند. خواباندن آنها در موقعیتهایی که با انحنای طبیعی بدنشان هماهنگ نیست، ممکن است زمینهساز مشکلات حرکتی یا ناهنجاریهای رشدی در آینده شود.
در برخی حالتهای خواباندن روی پا، سر و گردن کودک بهدرستی حمایت نمیشود. این وضعیت میتواند مسیر تنفس کودک را محدود کند و موجب وقفههای کوتاه در تنفس شود. همچنین، فشاری که روی شکم یا اندامهای تحتانی کودک وارد میشود، جریان خون را مختل کرده و احساس ناراحتی ایجاد میکند.
کودکی که بارها در چنین شرایطی بخوابد، ممکن است خواب بیکیفیتی داشته باشد یا با گریههای شبانه و بیدارشدنهای مکرر، چرخه خواب خود را بههم بریزد.
عادت دادن کودک به خواب روی پا، اغلب منجر به ایجاد الگوی رفتاری تکرارشوندهای میشود که ترک آن بسیار دشوار خواهد بود. این وابستگی نه تنها برای کودک، بلکه برای والدین نیز فشار روانی ایجاد میکند؛ بهویژه زمانی که مادر یا پدر در شرایطی نیستند که بتوانند به خواباندن فیزیکی بپردازند.
والدینی که به این شیوه وابسته شدهاند، در صورت عدم همراهی با کودک، دچار احساس گناه، اضطراب یا خستگی شدید میشوند که خود میتواند سلامت روان آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
برای جلوگیری از عوارض گفتهشده، بهتر است از روشهایی استفاده شود که به کودک کمک میکند بهتنهایی به خواب برود. استفاده از روتینهای خواب شبانه مثل حمام گرم، قصهگویی، نور کم، لالایی آرام و لمس ملایم، میتواند به آرامسازی ذهن و بدن کودک کمک کند.
همچنین قرار دادن کودک در گهواره، تختخواب ایمن و استفاده از صداهای سفید (white noise) میتواند در کنار یک روتین منظم، کیفیت خواب کودک را بهبود بخشد و وابستگی او را کاهش دهد.
گرچه خواباندن کودک روی پا ممکن است راهحلی سریع و آسان بهنظر برسد، اما در بلندمدت میتواند سلامت جسمی، روانی و رفتاری کودک را تحت تأثیر قرار دهد. ایجاد عادتهای خواب سالم، با استفاده از روشهای غیرمخرب، نه تنها به آرامش کودک کمک میکند بلکه سلامت خانواده را نیز تضمین مینماید.
برای مشاهده مطالب مرتبط با کودکان اینجا کلیک کنید
