به گزارش سرویس اطلاعات دارویی پایگاه خبری ساعدنیوز، قرص متیمازول (Methimazole) یکی از داروهای اصلی و رایج برای کنترل پرکاری تیروئید بهویژه در بیماری گریوز است. این دارو با مهار تولید هورمونهای تیروئیدی، به تعادل سطح هورمونها در بدن کمک میکند و از عوارض خطرناک پرکاری تیروئید جلوگیری مینماید.
با توجه به حساسیت بالای غده تیروئید در بدن و تأثیر گسترده آن بر قلب، مغز و سوختوساز، مصرف نادرست متیمازول میتواند منجر به اختلالات جدی در سلامت عمومی شود. بنابراین شناخت نحوه صحیح مصرف، دوز مناسب و تداخلات دارویی آن، موضوعی حیاتی برای بیماران و حتی پزشکان محسوب میشود.
دوز متیمازول به عوامل متعددی از جمله شدت بیماری، وزن بیمار، و پاسخ بدن به دارو بستگی دارد. به طور معمول، دوز ابتدایی برای بزرگسالان مبتلا به پرکاری تیروئید بین 15 تا 30 میلیگرم در روز است که معمولاً در یک یا چند نوبت مصرف میشود.
در کودکان، دوز مصرفی به صورت 0.4 تا 0.6 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین میشود. معمولاً پس از 4 تا 6 هفته از شروع درمان، پزشک براساس آزمایشات تیروئیدی دوز را تعدیل میکند. حداکثر دوز مصرفی نباید از 40 میلیگرم در روز تجاوز کند مگر در شرایط خاص و تحت نظر پزشک.
متیمازول را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد اما توصیه میشود هر روز در یک زمان مشخص و به طور منظم خورده شود. بلعیدن کامل قرص با یک لیوان آب بهترین روش مصرف است. از خرد کردن یا جویدن قرص اجتناب کنید مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
در صورت فراموشی یک دوز، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر زمان نوبت بعدی نزدیک است، دوز فراموششده را نادیده بگیرید و از دو برابر کردن دوز خودداری نمایید. مصرف دقیق و منظم دارو در اثربخشی آن نقش حیاتی دارد.
یکی از مهمترین نکاتی که بیماران باید به آن توجه کنند، پیگیری آزمایشهای منظم خون جهت بررسی عملکرد تیروئید و شمارش گلبولهای سفید است. در برخی موارد نادر، متیمازول ممکن است باعث کاهش شدید گلبولهای سفید (آگرانولوسیتوز) شود که میتواند خطرناک باشد.
در صورت مشاهده علائمی مانند گلودرد شدید، تب، خستگی مفرط یا خونریزی غیرعادی فوراً به پزشک مراجعه نمایید. همچنین مصرف متیمازول در دوران بارداری نیاز به ارزیابی دقیق پزشکی دارد و نباید بدون مشورت با پزشک صورت گیرد، زیرا ممکن است بر رشد جنین تأثیر بگذارد.
متیمازول میتواند با برخی داروها تداخل ایجاد کند و اثربخشی یا عوارض آن را افزایش دهد. برخی از داروهایی که باید با احتیاط مصرف شوند شامل موارد زیر است:
داروهای رقیقکننده خون مانند وارفارین
داروهای ضد صرع مانند فنیتوئین
داروهای مهارکننده سیستم ایمنی
داروهای قلبی مانند دیگوکسین
حتماً قبل از شروع متیمازول، لیستی از داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید تا از بروز تداخلات دارویی جلوگیری شود.
در دوران بارداری، مصرف متیمازول باید با احتیاط و تحت نظر دقیق پزشک انجام شود. مصرف این دارو به ویژه در سهماهه اول بارداری ممکن است باعث بروز ناهنجاریهای مادرزادی شود؛ به همین دلیل در این دوران معمولاً جایگزینهایی مانند پروپیل تیواوراسیل (PTU) ترجیح داده میشود.
در دوران شیردهی، مقادیر کمی از متیمازول به شیر مادر منتقل میشود، اما در دوزهای کمتر از 20 میلیگرم در روز معمولاً مشکلی ایجاد نمیکند. با این حال پزشک باید وضعیت مادر و نوزاد را به دقت تحت نظر داشته باشد.
قرص متیمازول یکی از مؤثرترین درمانها برای کنترل پرکاری تیروئید است، اما مانند هر داروی دیگری نیاز به مصرف آگاهانه و دقیق دارد. شناخت دوز مناسب، رعایت زمانبندی مصرف، توجه به هشدارها و انجام آزمایشهای منظم، از عوامل کلیدی در موفقیت درمان هستند. مشاوره با پزشک و پرهیز از خوددرمانی، اصلیترین گام در استفاده ایمن از این داروست.
برای مشاهده مطالب مرتبط با اطلاعات دارویی اینجا کلیک کنید
