به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعدنیوز، میرزا محمد رفیع ملقب به رفیع‌الدین مشهور به واعظ قزوینی (زادهٔ 1027 هجری قمری در قزوین، درگذشتهٔ 1090 هجری قمری در قزوین) فقیه و ادیب ایرانی است که به لحاظ شهرتش در وعظ و خطابه به واعظ قزوینی مشهور شد و همین تخلص را در اشعارش برگزید.
وی علاوه بر دیوان شعر صاحب آثار دیگری همچون ابواب الجنان، الموعظه و الحمله الحیدریه می‌باشد.
این شعر به بیان سختی‌ها و دغدغه‌های زندگی پرداخته است. شاعر از فشارهای اجتماعی و اقتصادی صحبت می‌کند که باعث شده‌اند او و دیگران دائماً در تلاش برای تأمین معیشت باشند و از زندگی واقعی لذت نبرند. در نهایت، احساس می‌کند که زندگی و فکر دائمی به معیشت، او را به مرگ نزدیک کرده است.
2 ماه پیش