به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از تایمز، شین تامورا، جوان 27 سالهای که در گذشته در سطح دبیرستان فوتبال بازی میکرد، چند روز پیش از شهر لاسوگاس به نیویورک رفته بود. او با در دست داشتن اسلحه به ساختمانی تجاری در مرکز شهر وارد شد و در جریان تیراندازی، چهار نفر را کشت. سپس در طبقهای که دفتر چند شرکت بزرگ از جمله فدراسیون ملی فوتبال آمریکایی (که در انگلیسی با حروف اختصاری NFL شناخته میشود) قرار داشت، به زندگی خود پایان داد.
پلیس در جریان بررسیهای اولیه، نامهای چند صفحهای در جیب تامورا پیدا کرد که هدف اصلی او را روشن کرد. در این نامه، تامورا نوشته بود که سالها از مشکلات روحی، افسردگی، نوسانات خلقی و دردهای جسمی ناشی از ضربههای مکرر به سر رنج میبرده و معتقد بوده که دچار بیماریای به نام انسفالوپاتی مزمن ضربهای شده؛ این بیماری در اصطلاح علمی CTE نام دارد و ناشی از ضربههای مکرر به مغز در ورزشهای پربرخورد مانند فوتبال آمریکایی است. او نوشت: «مغز من را فوتبال نابود کرد و حالا هیچکس مسئولیت نمیپذیرد.»
تامورا در پایان نامهاش از پزشکان خواسته بود مغز او را پس از مرگ بررسی کنند تا تأیید شود که واقعاً دچار این بیماری بوده. او میخواست مرگش هشداری باشد برای همه آنهایی که خطرات این ورزش را نادیده میگیرند.
این بیماری، یعنی انسفالوپاتی مزمن ضربهای (CTE)، طی سالهای اخیر موضوع بحثبرانگیزی در آمریکا شده است. پژوهشها نشان دادهاند که بسیاری از بازیکنان سابق فوتبال آمریکایی، سالها پس از بازنشستگی دچار افسردگی شدید، اختلالات روانی، زوال عقل و حتی تمایل به خودکشی میشوند. در یکی از مهمترین تحقیقات پزشکی، مغز بیش از 90 درصد از بازیکنان سابق این ورزش که پس از مرگ کالبدشکافی شده بودند، نشانههایی از این بیماری را نشان داده است.
اما با وجود این شواهد، فدراسیون فوتبال آمریکایی (NFL) که یکی از ثروتمندترین و پرتماشاگرترین لیگهای ورزشی دنیاست، اغلب از پذیرش مسئولیت در این زمینه طفره رفته یا فقط در مواردی خاص خسارت مالی پرداخت کرده است. این موضوع باعث خشم بسیاری از فعالان حوزه سلامت، خانواده بازیکنان و حالا، ظاهراً قربانیان شده است.
دوستان و خانواده شین تامورا گفتهاند که او مدتی بود با مشکلات روانی شدید، تغییرات ناگهانی خلق و خو، بیخوابی و خشمهای غیرقابل کنترل دست و پنجه نرم میکرد. گفته میشود او بهطور مرتب داروهای ضدافسردگی مصرف میکرد و تحت درمان روانپزشکی بوده. در خودرویی که او در نزدیکی محل حادثه پارک کرده بود، چند اسلحه دیگر و داروهای تجویزی نیز پیدا شده است.
حادثهای که او رقم زد، اکنون موجی از شوک و بحث در رسانههای آمریکایی بهراه انداخته است. برخی کاربران در فضای مجازی با انتشار هشتگهایی مانند #CTE و #فوتبالمراکشت، خواستار پاسخگویی فدراسیون فوتبال آمریکایی شدهاند. بسیاری معتقدند اگر این سازمان بهموقع به مسائل بازیکنان آسیبدیده رسیدگی میکرد و برنامههایی برای پیشگیری و حمایت روانی در نظر میگرفت، شاید چنین فاجعهای رخ نمیداد.
در واکنش اولیه، فدراسیون فوتبال آمریکایی تنها بیانیهای کوتاه منتشر کرد که در آن از قربانیان حادثه ابراز تأسف کرده اما هیچ اشارهای به نامه تامورا یا مسئله بیماری مغزی نکرد. این سکوت، خشم عمومی را تشدید کرده و بار دیگر پای رسانهها، فعالان اجتماعی و حتی پزشکان را به میدان کشیده است. خبرنگاران در رسانههای آمریکایی با اشاره به پروندههای مشابه، مانند خودکشیهای چند بازیکن سابق و تشخیص CTE در مغز آنها، فدراسیون را به پنهانکاری و بیمسئولیتی متهم کردهاند.
پلیس نیویورک گفته تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و هنوز مشخص نیست آیا تامورا از قبل برای این حمله برنامهریزی کرده بود یا تحت تأثیر یک بحران روانی ناگهانی قرار گرفت. همچنین پلیس اعلام کرده که هیچ نشانهای از همکاری دیگران یا ارتباط او با گروههای افراطی وجود ندارد. با این حال، انگیزه پشت این حمله، بحثی عمیقتر را در جامعه آمریکا درباره سلامت روان، مسئولیت سازمانهای ورزشی و خطرات فوتبال آمریکایی بهراه انداخته است.
در نهایت، مرگ شین تامورا، هرچند اقدامی خشونتآمیز و تأسفبرانگیز بود، اما نوری انداخت بر یک بحران پنهان که سالهاست جان دهها بازیکن و خانوادههایشان را در آمریکا تحتتأثیر قرار داده است. اکنون این سؤال مطرح است که آیا این حادثه میتواند فدراسیون فوتبال آمریکایی و دیگر نهادهای ورزشی را وادار به تغییر رویکرد کند یا باز هم مرگ یکی دیگر، در سکوت فراموش خواهد شد؟
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
