به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی بی اس، دونالد ترامپ پس از دیدار جنجالی خود با ولادیمیر پوتین در آلاسکا که آن را «روز بسیار موفق» توصیف کرد، اعلام نمود قصد دارد بزودی با ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین، دیدار کند. این خبر در شرایطی منتشر شد که نشست آلاسکا نه تنها دستاورد مشخصی برای توقف جنگ روسیه علیه اوکراین به همراه نداشت، بلکه با واکنشها و تردیدهای گستردهای در داخل و خارج آمریکا روبهرو شد. ترامپ تلاش کرد تا نتیجه این نشست را به عنوان گامی در مسیر صلح معرفی کند، اما بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که پوتین بیش از هر طرف دیگری از فضای سیاسی و رسانهای این رویداد سود برده است و اکنون زلنسکی باید با شرایطی پیچیدهتر در مذاکرات آینده حضور یابد.
نشست آلاسکا که در 15 اوت 2025 برگزار شد، نخستین دیدار مستقیم میان ترامپ و پوتین از زمان آغاز دور جدید ریاستجمهوری ترامپ به شمار میرفت. تمرکز اصلی مذاکرات بر جنگ اوکراین بود، اما خروجی نهایی آن فاقد توافق روشن بر سر آتشبس یا توقف درگیریها بود. ترامپ با خوشبینی خاص خود اعلام کرد که دو طرف به درکی مشترک برای حرکت مستقیم به سوی «توافق صلح» رسیدهاند و به جای آتشبس موقت، هدف نهایی را پایان کامل جنگ عنوان کرد. در مقابل، پوتین در کنفرانس خبری پس از نشست، ادعا کرد که پیشرفتهای مهمی حاصل شده، اما جزئیاتی ارائه نداد. این در حالی است که بسیاری از ناظران تأکید دارند هیچ سند عملی، توافق مکتوب یا نقشه راه مشخصی در پایان نشست منتشر نشد و همین امر تردیدها درباره واقعی بودن ادعای موفقیت ترامپ را افزایش داده است.
اظهار ترامپ درباره دیدار آینده با زلنسکی نیز بر پیچیدگی معادلات افزود. او اعلام کرد که روز دوشنبه در واشینگتن با رئیسجمهور اوکراین دیدار خواهد کرد تا نتایج نشست آلاسکا را بررسی کند و درباره امکان آغاز روند صلح مستقیم گفتوگو نماید. زلنسکی نیز از این موضوع استقبال کرد اما همزمان تأکید نمود که هیچ روندی نمیتواند بدون حضور فعال اوکراین در مذاکرات ادامه یابد و امنیت و آینده کشورش باید تضمین شود. اوکراین از ابتدای جنگ بارها نسبت به توافقات پشتپرده میان قدرتهای جهانی ابراز نگرانی کرده و بیم آن دارد که در چارچوب توافقات احتمالی، بخشی از سرزمین یا حقوق حاکمیتیاش قربانی شود. از این رو، زلنسکی میکوشد در هر مرحله مذاکرات، بهویژه در دیدارهای پر سر و صدای ترامپ با پوتین، جایگاه اوکراین را تثبیت کند.
واکنش اروپا به نشست آلاسکا و برنامه دیدار ترامپ با زلنسکی، بیانگر نگرانی عمیق نسبت به آینده امنیتی قاره سبز بود. رهبران اروپایی از جمله نخستوزیر بریتانیا و مقامات اتحادیه اروپا، بار دیگر تأکید کردند که روسیه نباید هیچ حقی برای وتو یا مداخله در مسیر پیوستن اوکراین به ناتو و اتحادیه اروپا داشته باشد. آنها اعلام کردند که هر توافقی که بدون در نظر گرفتن حاکمیت اوکراین صورت گیرد، نه تنها غیرقابل قبول است، بلکه میتواند به بیثباتی گستردهتر در اروپا منجر شود. این موضع نشان میدهد که اروپا به شدت نگران است توافقات احتمالی میان واشینگتن و مسکو منافع راهبردی اوکراین و در نهایت امنیت اروپا را قربانی سازد.
در داخل آمریکا نیز دیدار ترامپ با پوتین با انتقادهایی جدی همراه شد. بسیاری از دموکراتها و حتی بخشی از جمهوریخواهان هشدار دادند که نشست آلاسکا بیشتر به فرصتی برای بازگشت دیپلماتیک پوتین به صحنه جهانی تبدیل شد تا اقدامی عملی برای حل بحران. جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی، این نشست را «هدیهای به مسکو» توصیف کرد که بدون ارائه هیچ امتیاز مشخصی به غرب، برای پوتین اعتبار و مشروعیت بینالمللی به همراه داشت. او یادآور شد که چنین رویکردی میتواند یادآور تجربههای پرابهام گذشته باشد؛ جایی که نشستهای پر سروصدای ترامپ با رهبران جنجالی، عملاً دستاورد ملموسی برای آمریکا و متحدانش نداشت.
در سوی دیگر، هواداران ترامپ تلاش میکنند از این نشست به عنوان آغاز مسیری تازه برای «دیپلماسی مستقیم و بدون واسطه» یاد کنند. به باور آنان، ترامپ با کنار گذاشتن مدلهای سنتی مذاکرات چندجانبه، میکوشد با ارتباط مستقیم با رهبران روسیه و اوکراین، به توافقی سریع دست یابد. او حتی در جریان اظهاراتش پس از نشست آلاسکا تأکید کرد که قصد ندارد به آتشبس کوتاهمدت بسنده کند، بلکه تنها یک توافق صلح جامع میتواند بحران اوکراین را حل کند. این رویکرد در نگاه اول بلندپروازانه به نظر میرسد، اما منتقدان معتقدند که چنین نگاهی نادیده گرفتن واقعیتهای میدانی و خواستههای متحدان اروپایی است که عملاً میتواند به شکست منجر شود.
در کییف، جامعه سیاسی با دقت تحرکات ترامپ را دنبال میکند. بسیاری از نخبگان سیاسی و رسانههای اوکراین نسبت به احتمال تضعیف موضع زلنسکی در مذاکرات هشدار دادهاند. نگرانی اصلی این است که ترامپ در تلاش برای رسیدن به توافق سریع، ممکن است فشارهایی برای سازش بر اوکراین وارد کند؛ سازشهایی که میتواند شامل پذیرش وضع موجود در بخشی از سرزمینهای اشغالی توسط روسیه باشد. زلنسکی که طی سالهای گذشته بر مقاومت و دفاع تمامعیار تأکید کرده است، اکنون در برابر یک چالش دیپلماتیک تازه قرار دارد: چگونه میتواند در برابر فشار احتمالی واشینگتن مقاومت کند و همزمان از حمایت اروپا بهرهمند بماند؟
از منظر تحلیلگران، چشمانداز نشست دوشنبه میان ترامپ و زلنسکی به شدت مبهم است. از یک سو، این دیدار فرصتی است تا اوکراین جایگاه خود را در روند مذاکرات تثبیت کرده و مانع حاشیهنشینی شود. از سوی دیگر، خطر آن وجود دارد که ترامپ با استناد به «روز بسیار موفق» خود با پوتین، بخواهد دستاوردی سریع در قالب وعدههای دیپلماتیک ارائه دهد، حتی اگر این دستاورد بیشتر جنبه نمادین داشته باشد تا واقعی. در چنین شرایطی، دیدار زلنسکی و ترامپ میتواند تعیینکننده آینده مسیر صلح یا تداوم جنگ باشد.
در مجموع، نشست آلاسکا به رغم تبلیغات گسترده ترامپ، دستاورد عملی و ملموسی نداشت و بیش از آنکه به روند صلح واقعی کمک کند، فرصتی برای بازگشت پوتین به صحنه جهانی فراهم ساخت. اکنون نگاهها به دیدار آینده ترامپ و زلنسکی دوخته شده است؛ دیداری که اگر با نتایج مثبت و توافقات عملی همراه باشد، شاید بتواند امیدی تازه برای کاهش تنشها بیافریند. اما اگر صرفاً به یک نمایش سیاسی دیگر تبدیل شود، نه تنها به حل بحران کمکی نخواهد کرد، بلکه بر پیچیدگی اوضاع خواهد افزود. جامعه جهانی، بهویژه اروپا و سازمان ملل، بر این باورند که تنها راه پایان دادن به جنگ، روندی شفاف، چندجانبه و مبتنی بر حقوق بینالملل است، نه توافقات پشتپرده میان رهبران قدرتهای بزرگ.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
