به گزارش سرویس هنر و رسانه پایگاه خبری ساعدنیوز، برنامه «اکنون» در قسمت هجدهم میزبان امیر آقایی است. آقایی در این گفتوگو خیلی کم راجع به سینما و نقشهایی که ایفا کرده است حرف زده و بیشتر زمان گفتوگو به صحبت درباره شعر و عادت نوشتن و علاقهاش به نویسندههای مختلف میگذرد. گزیدهای از صحبتهایش را میخوانیم.
هر روز از ساعت ده صبح تا دو بعدظهر مینشینم و مینویسم. شاید در این سه چهار ساعت فقط سه سطر بنویسم اما خودم را موظف میکنم که حتما بنویسم. اصولا معتقدم دیسیپلین کار میکند. قبلا این دیسیپلین را نداشتم یک بار مصاحبهای قدیمی از هاروکی موراکامی در یک مجله رسیدم که گفته بود در روزهایی که مینویسم شبها زودتر از موعد میخوابم و زودتر از موعد بیدار میشوم و دوازده کیلومتر میدوم و دو ساعت شنا میکنم.
مبنای انتخاب نقشها | سوال «چگونه نقشها را انتخاب میکنی؟» مال دهه گذشته است. الان متاسفانه نقش ما را انتخاب میکند. روزگاری سینمایی داشتیم که حرفی برای گفتن داشت اما حالا اینطور نیست. در همین اندک پیشنهادها انتخاب من نقشی است که ازم دور باشد و من را به چالش بکشد. حتی چالشهایی که شاید خیلی دیده نشود و درونی باشد. سلیقهام در بازیگری بازی درونی است. معتقدم شما باید از درون به یک نقش برسید. بازی بیرونی مال من نیست.
در همهجای دنیا هنوز بازیهای بیرونی بیشتر جواب میدهد. شما برندگان بازیگری ده سال گذشته اسکار را ببینید. هر نقشی که به لحاظ ظاهری خیلی گلدرشت اجرا شده توفیق داشته. من در بازیگری بازی نکردن را دوست دارم. شاید هم به خاطر سنوسالم باشد که شخصیتم دارد به سمتی میرود که زیستن نقش را بیشتر از بازی کردن دوست دارم. در شعر، گونه هایکو دارد به سمت کوتاه حرف زدن میرود و در سینما همین بازی درونی.
هایکو دریچهای را به جهان درون برای من باز کرد. خیلیها به من خرده میگیرند و میگویند در شهر زندگی نمیکنی، معاشرت نمیکنی، هیچجا نیستی. اگر این انتخاب تنهایی، انزواست بلی من منزوی هستم. من جهانی را کشف کردهام که از آن جهان دارم تلمز میکنم و مینویسم.
تاکشو «اکنون» به میزبانی سروش صحت و تهیهکنندگی محمدرضا رضائیان روزهای سهشنبه به شکل اختصاصی از پلتفرم «فیلیمو» منتشر میشود.
منبع: فرادید