به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری ساعدنیوز، هر چه سریعتر حرکت کنیم، زمان برای ما کندتر میگذرد و طولها کوتاهتر میشوند. در جهان پرشتابِ ذرات و کهکشانها، حتی گذر لحظهها هم چهرهای نسبی دارد.
🪐 نسبیت به ما یادآور میشود که واقعیت، بسته به دیدگاه ما تغییر میکند. هیچ حقیقت مطلقی در حرکت وجود ندارد — تنها ناظری که مینگرد و جهانی که در برابرش در حرکت است.
⏰ پس طبق نظریهی نسبیت خاص اینشتین، سرعت همیشه نسبی است — نه مطلق.
🔹 یعنی هیچ ناظر یا جسمی در جهان وجود ندارد که بتوان گفت بهطور مطلق در حال حرکت یا در حال سکون است. هر حرکتی فقط نسبت به چیز دیگری معنا دارد.
برای مثال:
🔺اگر در قطاری نشستهای و توپ را به جلو پرتاب کنی، سرعت توپ نسبت به تو کم است، اما نسبت به فردی که بیرون ایستاده، بیشتر است.
🔺حتی خود زمین، نسبت به خورشید در حرکت است، خورشید نسبت به کهکشان، و کهکشان نسبت به جهان — پس سکون مطلق بیمعناست.
🔸 تنها چیزی که در نسبیت مطلق باقی میماند، سرعت نور است (≈ 299,792 km/s در خلأ).
هیچ ناظر یا جسمی نمیتواند از آن عبور کند یا آن را متفاوت ببیند — نور برای همه یکسان است.
🧠 خلاصه:
⚡ سرعت نسبی است، اما سرعت نور مطلق است.
منبع اینساتگرام: black_holez
برای مشاهدۀ مطالب بیشتر در حوزۀ علم و فناوری بر روی لینک کلیک فرمایید
