اغلب کودکان دوست دارند لباسی بر تن داشته باشند که در آن احساس راحتی داشته باشند، اما اغلب والدین اصرار دارند کودک مطابق سلیقه آنان لباس بپوشد چرا که دوست دارند کودکشان همیشه مرتب و منظم باشد. چرا كه اين دسته از پدر و مادرها چنين مي پندارند كه آراسته بودن كودك نشانگر مرتب و آراسته بودن والدين او است،برخي ديگر ممكن است لباسهاي كودك را مشابه لباس خود انتخاب نمايند. هيچ یك از اين مباني ارزشي، براي كودك مهم نيستند، او فقط دوست دارد كه لباسهايش راحت و مشابه ديگر همبازي هايش باشد تا در ميان آنها احساس تفاوت نكند و به موازات همه اينها به مقدار كافي زيبا باشد.
نکات مهم در رابطه با شستشوی لباس کودکان
توجه به نوع پوشش کودکان تا چه اندازه اهمیت دارد؟
ساختارهای روانی کودک معمولا همراه با شادی و تفکرات ساده است و مسایلی از قبیل کدورت و انتقام در آنها گذراست. انتخاب های آنها نیز همواره نشأت گرفته از همین نوع نگاه است. پس باید برای کودک لباس هایی انتخاب شود که بتواند این نوع نگاه و سلیقه را تامین کند. شادی و شاد زندگی کردن نشانه اصلی زندگی کودکانه است و اگر نوع انتخاب ها، از جمله انتخاب نوع پوشش برای کودکان مطابق با روحیه آنها نباشد، در آینده آنها را دچار مشکل خواهد کرد.
کودکان چه لباس هایی را بیشتر دوست دارند؟
معمولا کودکان رنگ های شاد و رنگ هایی که در آن فضای روانی خوبی نهفته باشد را بیشتر دوست دارند. طبق تحقیقاتی که به عمل آمده فضای روانی کودکان رنگ صورتی، آبی روشن، سرخ آبی و زرد لیمویی را بیشتر می پسندند و موضوع دیگری که در انتخاب کودکان بسیار نقش دارد این است که آنها دنیای کودکانه خود را دارند و نگرشی که والدین به دنیا دارند را ندارند.در واقع آنان به غیر از حس کودکانه خود نگرش دیگری به دنیا ندارند. مثلا در مراسم عزاداری، والدین با توجه به نگرش خود رنگ لباس را انتخاب می کنند که طبیعتا یک رنگ تیره است ولی برای کودک این نگرش تعریف نشده است و او باز لباس های مورد علاقه خود را انتخاب می کند.
تاثیر رنگ بر روحیه ی کودکان
آبی، قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد کودکان و نوجوانان به رنگ بیشتر از شکل واکنش نشان می دهند و با لذت تمام به آن دل می بندند. تحقیقات نشان داده کودکانی که در نقاشی های خود رنگ های سرد مانند آبی یا سبز را انتخاب می کنند، متفکرتر و سنجیده تر هستند. به کار بردن رنگ های قهوه ای و خاکستری نشان دهنده ناراحتی های درونی آنان است.
استفاده آزادانه از رنگ قرمز توسط کودکان خصومت یا نیاز به صحبت را نشان می دهد و از طرفی هم بیانگر عشقی ساده و بی آلایش است.
رنگ آبی در نقاشی کودکان بیانگر سازگاری، تمایل به اطاعت و کنترل یا سرکوب احساسات است و نیز کودکانی که زیاد از رنگ سبز استفاده می کنند، معمولا به طور محسوسی فاقد احساسات قوی و آشکار هستند. کودکان بندرت به رنگ های قهوه ای، سیاه یا خاکستری علاقه دارند. استفاده در هم و برهم از رنگ قهوه ای مشخصه اعتراض به والدین است.همچنین اگر کودک به طور مداوم از رنگ سیاه برای رنگ آمیزی استفاده کند، نشان دهنده اعتراض، ترس یا اضطراب است.
نكاتي كه كودك در مورد لباس به آنها اهميت مي دهد به قرار زير مي باشد
رنـــــگ لباس
كودك لباس را به دليل رنگهاي جذاب و شاد آن دوست دارد. او درباره تناسب رنگ لباس و اين كه آيا چنين رنگي به او مي آيد يا نه چيز زيادي نمي داند و به همين دليل ممكن است حتي در يك زمان لباس هايي با رنگ هاي مختلف و ناهماهنگ را براي پوشيدن انتخاب نمايد. كودكان بيشتر مايل به پوشيدن رنگ هاي قرمز، سبز، نارنجي، زرد، آبي و صورتي هستند.
طـــرح و شكــل لباس:
دگمه هاي رنگي و شكل هاي دوخته شده و برجسته بر علاقه كودك به لباس مي افزايد. كودك به اين گونه چيزها بيش از مدل لباس اهميت مي دهد.
جديد و نـــو بـــودن لباس:
به دليل عقايد و نظراتي كه همواره از طرف مردم در مورد لباس نو ابراز مي شود، كودك علاقه مند به پوشيدن لباس نو است. به طور مثال كودك هنگام خريد يك جفت كفش نو آنها را در همان فروشگاه به پا كرده و مورد استفاده قرار مي دهد. لباس بايد طوري باشد كه بپوشد و مورد استفاده قرار دهد. چنين لباسهايي جاذبه زيادي براي كودك دارند و در تقويت ايجاد حس استقلال در او مؤثرند.
بـــافت لباس:
اين مسئله براي كودك حائز اهميت است. آنها معمولاً مواد نرم مانند ابريشم، مخمل يا خز را دوست دارند.
تنـــاسب با لباس همبازي هايشان:
بچه ها معمولاً دوست دارند لباس هايشان از نظر رنگ يا مد مشابه رنگ لباس ديگر همبازي هايشان باشد چرا كه نمي خواهند متفاوت از ديگران به نظر برسند.
لباس مـــورد علاقه:
كودك دوست دارد لباس مورد علاقه خود را چندين بار پشت سر هم بپوشد. در چنين مواردي او را راحت بگذاريد و به او اصرار بر پوشيدن لباس ديگري به سليقه خودتان نكنيد.
عدم تـــوجه به قيمت لباس:
كودك تفاوت ميان لباس ارزان قيمت و گران قيمت را درك نمي كند.بنابراين والدين نبايد حتي در صورت داشتن پول كافي، در خريد لباس هاي گران قيمت براي فرزندان خود اصرار ورزند، به عوض آن بهتر است اين پول را در موارد ديگري از قبيل هزينه هاي آموزشي كودك در كلاس هاي گوناگون و مورد علاقه اش خرج كنند تا در آينده فردي مفيد براي جامعه اش گردد. منظور از عدم خريد لباس هاي گران قيمت، لباسهايي است كه داراي هزينه هاي سرسام آوري هستند. لباس كودك بايد به اندازه كافي شيك، زيبا، جذاب و با كيفيت مطلوب باشد.
