روستای ایگل در فاصله ی حدود 25 کلیومتری شمال شرق تهران واقع شده است که جمعیتی حدود 800 نفر دارد. این روستا قریب به 2 هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد که در مسیر رسیدن به این روستا تابلو هایی که بر روی آن به زبان فارسی و لاتین نوشته شده است، نصب شده اند. روستای ایگِل یا ایگُل یک روستای پر رونق است و آبشاری زیبا و مرتفع با همین نام نیز در آن واقع شده است. جذابیت آبشار ایگل به آن است که منطقه وسیعی را شامل می شود. از چند جای یک صخره بزرگ به پایین می ریزد، حوضچه هایی درست می کند و دوباره به صورت آبشاری کوچک تر به پایین سرریز می شود. در بعضی نقاط از لای درختان و گیاهان راه خود را باز کرده و زیبایی اش دوچندان می شود. در قسمت های دیگر هم از روی خزه سنگ ها قطره قطره می چکد و آبشار قطره ای می سازد. این همه جذابیت، آبشار ایگل را بسیار خاص کرده است. آب آبشار در ادامه به صورت رودخانه، باغ های کشاورزی را آبیاری کرده و به روستا می رسد.
آبشار ایگل در واقع در قسمت شمال شرقی دامنه قله ی توچال قرار دارد و ارتفاعی بالغ بر 2000 تا 2300 متر را دارا می باشد. برای رسیدن به آبشار ایگل شما بایستی از کنار رودخانه ای بگذرید که آب آن برای آشامیدن مناسب بوده و منظره ای زیبا و چشم نواز را برای شما ایجاد کرده است. علاوه بر این چنانچه قصد دارید تا به محل این آبشار زیبا سفر کرده و از زیبایی های آن لذت ببرید، توجه کنید که پس از پارک خودرو بایستی تقریبا 2 ساعت در یک مسیر کم شیب و نسبتا هموار، پیاده روی کرده تا به آبشار برسید. البته پیاده روی در این مسیر می تواند بسیار جذاب بوده و زیبایی های زیادی را برای شما به همراه داشته باشد، چرا که کوه های این منطقه با پوشش گیاهی پونه، تره کوهی و ریواس مزین شده اند و شما در حین پیاده روی به سمت آبشار می توانید از این نعمات خداوندی نیز بی نصیب نمانید.
در منتهی الیه جنوب غربی روستای ایگل و در دامنه شرقی ارتفاعاتی که نهایتاًبه قله توچال منتهی می شود و خانه های ده در آن قسمت واقع شده است،در جبهه شرقی و پایین صخره سنگی که در مجاورت ده و خانه های آن قرار دارد راهرو و زیر زمینی وجود دارد که اکنون ورودی آن مسدود می باشد. چنانچه کسی بخواهد وارد آن شود باید جنوب شرقی صخره را به فاصله حدود یک نیم متر خاکبرداری نماید تا راه ورود به راهرو یا غار نمایان شود.این غار یا راهروی زیر زمینی در نزد اهالی روستا به تخت کیقباد و یا قلعه کیقباد شهرت دارد. در کاوشی که در سال ۱۳۷۹ به وسیله اداره کل میراث فرهنگی استان صورت گرفت ملاحظه گردید تمامی مسیر غار یا راهروی زیرزمینی دست کنده بوده و قطعاتی از سفالهای قرون ۸ و ۹ در آن یافت شد.برای اینکه این اثر ارزشمند تاریخی بیشتر شناخته شود نیازمند مطالعات و پژوشهای باستان شناسی می باشد که امیدواریم روزی این امر محقق گردد.این اثر ارزشمند تحت شماره ۱۰۳۹۱ در مهر ماه سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
به دلیل ارتفاع و کوهستانی بودن منطقه در اوایل بهار هنوز در مسیر و ارتفاعات برف وجود دارد ولی در اواخر بهار و اوایل تابستان بهترین زمان بازدید از منطقه با باغات پر از شکوفه و رودخانه پر آب است و در پاییز میزان آب رودخانه کم می شود و در زمستان هم فقط با تجهیزات کوهنوردی می توان به منطقه رفت.
