به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا سایکوپاتی، وضعیتی است که فرد هیچ اهمیتی برای رفتار صحیح و اشتباه و احساسات دیگران قائل نیست و حقوق دیگران را رعایت نمی کند. آنها نسبت به دیگران سنگدلانه، خشن و بی تفاوت رفتار می کنند و بابت این نوع رفتار هیچ احساس پشیمانی و گناهی ندارند.
آنها اغلب از قانون نافرمانی می کنند و درنهایت مجرم می شوند. دروغ می گویند و یا رفتار خشنی و هیجان زده دارند و حتی مستعد اعتیاد به ویژه اعتیاد به الکل هستند، از تأثیرات این رفتار این است که از عهده مسئولیت های تحصیلی، کاری و خانوادگی برنیایند.
بیماران دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی معمولاً ظاهر گرم و صمیمی یا دوست داشتنی دارند ولی گذشته و سابقه آنها نشانه های اختلال دیده می شود. آنها از ابتدایی کودکی رفتارهای مانند فرار از مدرسه یا خانه، دزدی، دعوا، سوءمصرف مواد مخدر به ویژه الکل و رفتار غیرقانونی را تجربه می کنند.
بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیچ نشانی از اضطراب و افسردگی از خود نشان نمی دهند که این دقیقاً با وضعیت آنها در تناقض است. البته تهدید به خودکشی و اشتغال ذهنی مربوط به مسائل جسمی در این افراد شایع است. معمولاً توضیحی که درباره رفتار خود می دهند تصور می شود این رفتارها ناشی از بی توجهی و بی فکری از آنها سرزده.
۱۰ نمونه علائم و نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی
- بی توجهی به درست و غلط
- دروغگویی مداوم یا فریب دیگران برای بهره کشی
- سنگدلی، بدبینی و بی احترامی نسبت به دیگران
- بازیچه قرار دادن دیگران با استفاده از جذابیت یا شوخ طبعی برای نفع یا لذت شخصی
- تکبر، احساس برتری و استبداد شدید
- مشکلات مکرر با قانون، از جمله رفتارهای مجرمانه
- نقض مکرر حقوق دیگران از طریق ارعاب و بی صداقتی
- تکانش گری یا ناتوانی در برنامه ریزی قبلی
- خصومت، تحریک پذیری قابل توجه، اضطراب، پرخاشگری یا خشونت
- فقدان همدردی نسبت به دیگران و عدم پشیمانی از آزار رساندن به سایرین
- خطرپذیری غیرضروری یا رفتارهای خطرناک بدون توجه به امنیت خود یا دیگران
- روابط ضعیف یا سوء ِاستفاده گرانه
- ناتوانی در درک عواقب منفی رفتار یا عبرت گرفتن از آنها
- مسئولیت ناپذیری مکرر یا ناتوانی از انجام کار یا وفا به تعهدات مالی
بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولا پیش از سن ۱۵ سالگی نشانه هایی از اختلال سلوک از خود نشان می دهند. علائم اختلال سلوک شامل مشکلات رفتاری جدی و دائمی مانند موارد زیر است:
- پرخاشگری نسبت به مردم و حیوانات
- تخریب اموال
- فریبکاری
- دزدی
- نقض شدید قوانین
اگرچه تصور می شود که اختلال شخصیتی ضد اجتماعی حالتی مادام العمر باشد، برخی از نشانه ها (به خصوص رفتار مخرب و مجرمانه) ممکن است در طول زمان کمرنگ شوند. اما مشخص نیست که این اتفاق در نتیجه ی بالا رفتن سن رخ می دهد یا افزایش آگاهی نسبت به عواقب رفتار ضد اجتماعی.
علل به وجود آمدن اختلال شخصیت ضد اجتماعی
شخصیت ترکیبی منحصر به فرد از افکار، عواطف و رفتارهاست. روش افراد برای دیدن، درک و ارتباط با جهان خارج و همچنین نگرشی که نسبت به خود دارند به شخصیت آنان مربوط می شود. شخصیت افراد در دوران کودکی و از طریق تعامل تمایلات ذاتی و فاکتورهای محیطی شکل می گیرد.
علت دقیق اختلال شخصیت ضد اجتماعی معلوم نیست اما:
- ژن ها ممکن است فرد را مستعد ابتلا به این اختلال کرده باشند و موقعیت های زندگی نیز به شکل گیری آن کمک کنند.
- ممکن است در طول شکل گیری مغز، تغییراتی در عملکرد آن رخ داده باشد.
فاکتورهای ریسک
به نظر می رسد که برخی فاکتورهای خاص، ریسک ایجاد اختلال شخصیتی ضد اجتماعی را بالا می برند. فاکتورهایی مانند:
- تشخیص اختلال سلوک در کودکی
- پیشینه ی خانوادگی اختلال شخصیتی ضد اجتماعی یا سایر اختلالات شخصیتی یا بیماری های روانی
- قرار گرفتن در معرض کودک آزاری یا بی توجهی در دوران کودکی
- زندگی خانوادگی بی ثبات، خشونت بار یا از هم گسیخته در دوران کودکی
در این زمینه مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به اختلال شخصیتی ضد اجتماعی قرار دارند.
۸ نمونه از مشکلات و عواقب ناشی از وجود اختلال شخصیت ضد اجتماعی
- آزار و اذیت یا بی توجهی نسبت به همسر یا فرزند
- اعتیاد به الکل یا مواد مخدر
- زندانی شدن
- رفتارهای مربوط به خودکشی یا دیگرکشی
- ابتلا به سایر اختلالات سلامت روانی مانند افسردگی یا اضطراب
- وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی و بی خانمانی
- وارد شدن به گروه های اراذل و اوباش
- مرگ زودهنگام، به خصوص در نتیجه ی خشونت
شکل زیرعلایم رفتار ضداجتماعی در قسمتهای مختلف زندگی را نشان می دهد:
مراجعه به پزشک
معمولا افراد مبتلا به اختلال شخصیتی ضد اجتماعی تنها به اصرار عزیزان خود به پزشک مراجعه می کنند. اگر نسبت به ابتلای دوستان یا اعضای خانواده ی خود به این اختلال مشکوک هستید در کمال ظرافت به آنها پیشنهاد بدهید تا درصدد درمان برآیند. در این مورد بهتر است آنها را تشویق کنید تا اول به یک پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان مراجعه کنند.
جلوگیری
هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از ایجاد اختلال شخصیتی ضد اجتماعی در افرادی که مستعد آن هستند وجود ندارد. از آنجایی که تصور می شود این اختلال ریشه در کودکی داشته باشد، والدین، آموزگاران و پزشکان اطفال ممکن است بتوانند هشدارهای اولیه را تشخیص بدهند. این مسئله به شناسایی کسانی که بیش از همه مستعد ابتلا هستند، مانند کودکانی با نشانه هایی از اختلال سلوک و در نتیجه مداخله ی زودهنگام، کمک می کند.
مراقبت ها، آموزش های اصلاحات رفتاری و مهارت های اجتماعی و حل مسئله، آموزش والدین، خانواده درمانی و روان درمانی زودهنگام، مؤثر و مناسب، ممکن است که به کاهش احتمال مبتلا شدن کودکان مستعد به اختلال شخصیت ضد اجتماعی کمک کنند.
