برخی از افراد تمایل دارند که بخش هایی از منزل خود را به دو یا چند قسمت تقسیم کنند که در چنین مواردی استفاده از پارتیشن های خانگی می تواند ایده خوب و مناسبی باشد. پارتیشن های چوبی و ام دی اف امروزه توانسته اند توجه همه طراحان داخلی را برای ایجاد پارتیشن بندی در منازل و یا محیط های اداری به سوی خود جلب کنند.
پارتیشن خانگی می تواند با سایر پارتیشن ها کمی متفاوت باشد. برای پارتیشن خانگی شما نیاز چندانی به ساخت دیوار درون خانه ندارید؛ چرا که دیوارهای پارتیشن فضای زیادی را اشغال می کنند و از طرف دیگر این دیوارها برای نمای دکوراسیون خانه، چندان مناسب به نظر نمی رسند. پارتیشن دیواری عموماً برای فضاهای اداری، دفاتر و محیط های رسمی به کار می رود. بنابراین راه هایی وجود دارد که در صورت نیاز شما به پارتیشن خانگی بدون نیاز به ساخت دیوار، به کمک شما می آیند. ایده هایی که ما برای پارتیشن خانگی به شما معرفی می کنیم، نه تنها به افزایش و حداکثر رساندن فضای کف زمین به شما کمک می کند، بلکه سبک خاصی را نیز به طراحی و دکوراسیون داخلی شما هدیه می دهد.
از این رو با استفاده از جدا کننده های زیبا و کاربردی، تکنیک های شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، استفاده از المان های بصری، شومینه، آکواریوم، گیاهان طبیعی و توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین مبلمان فضاهای مختلف، می توان علاوه بر بالا بردن ارزش عملکردی فضای زندگی، بر آسایش محیطی افراد در محیط زندگی نیز افزود. از این میان پارتیشن های دکوراتیو نقش بیشتری را در ایجاد فضاهای خصوصی بر عهده دارد که در ادامه به انواع آن خواهیم پرداخت.
پارتیشن PVC
پی وی سی یا ونیل نوعی پلاستیک سخت است که توسط روان کننده ها انعطاف پذیر می شود. این ماده بسیار سبک بوده و در ساخت پارتیشن برای تفکیک سازی فضا کاربرد دارد. از مزایای PVC می توان به مواردی چون قیمت مناسب آن، مقاومت در برابر رطوبت، نگهداری و نظافت آسان، رنگ و طرح های متنوع و عایق بودن آن اشاره کرد.
پارتیشن MDF
در ساخت این نوع پارتیشن بندی از چوب MDF استفاده می شود. ام دی اف جزء فرآورده های چوبی محسوب می شود و به صورت تخته فیبرهایی با روکش های متنوع تولید می شود.از مزایای پارتیشن بندی با جنس MDF می توان به مواردی اشاره کرد از جمله این که قیمت ام دی اف در مقایسه با چوب طبیعی بسیار پایین تر است، همچنین پارتیشن MDF در برابر پوسیدگی، سایش و قارچ از مقاومت بالایی برخوردار می باشد.این المان نوعی عایق صوتی محسوب می شود که از انتقال سر و صدا جلوگیری می کند و علاوه بر آن چگالی چوب ام دی اف در سراسر آن یکسان می باشد، بنابراین از استحکام و مقاومت بالایی برخوردار است.
پارتیشن دکوراتیو
استفاده از پارتیشن های دکوراتیو در جهت تقسیم بندی فضای داخلی صورت می گیرد. استفاده از پارتیشن های دکوراتیو نه تنها از لحاظ زیبایی شناسی، بلکه از جهت کاربردی مورد استقبال بسیاری از افراد قرار دارد.
پارتیشن چوبی
در ساخت پارتیشن چوبی از چوب استفاده می شود. باید توجه داشته باشید که از این مدل پارتیشن در محیط هایی که رطوبت وجود دارد، استفاده نکنید، چرا که باعث آسیب رسیدن به چوب می شود. پارتیشن چوبی نمونه ای از بهترین انواع پارتیشن خانگی می باشد. از این پارتیشن می توان در اتاق نشیمن استفاده کرد
پارتیشن شبکه ای یا پانچ شده
پارتیشن های شبکه ای دید را تا حد زیادی محدود می کنند، اما منجر به از بین رفتن کامل ارتباط بصری نمی شوند. این پارتیشن ها می توانند از الگوهای مختلفی به وجود آمده باشند که میزان فضای خالی بین آن ها بر ارتباط بصری دو فضای تفکیک شده تاثیر مستقیم داشته و در عین حال فضا را تاریک نمی کنند
پارتیشن شیشه ای
پارتیشن های شیشه ای شفاف یا نیمه شفاف راه حل های کم هزینه تری هستند که نور و ارتباط بین دو بخش را نیز از بین نمی برند و در عین تفکیک نمودن دو فضا از یکدیگر، ارتباط بصری میان آن ها را حفظ می کنند.
پارتیشن فلزی
تعجب آور نیست اگر مردم از پارتیشن های فلزی همچون، آهن، برنج، فولاد و آلومنیوم استفاده بیشتری می برند، زیرا این فلز به راحتی دفرمه و خم نمی شود و از استحکام و مقاومت بالایی در برابر فشار و ضربه محیطی و وزن اشیاء سنگین برخوردار است. در عین حال در درجه حرارت های بالا انعطاف پذیری خوبی داشته و می توان طرح های هندسی و پچ و خم های مختلفی بنا به سلیقه و دلخواه ایجاد کرد.
پارتیشن پرده ای
تا به امروز پرده های نخی یا پلاستیکی، ساده ترین و آسان ترین وسیله برای تقسیم کردن فضا بوده اند. علاوه بر این، ارزان قیمت بوده و به راحتی شستشو می شوند. اما ویژگی خوب پرده ها این است که با بسته شدن آن ها حریم شخصی برای شما به وجود می آید و با باز کردن آنها فضای منزلتان مجددا بزرگ و باز جلوه می کند.
کاربرد پارتیشن در دکوراسیون داخلی
استفاده از پارتیشن های داخلی، یک راه کار عملی برای تقسیم بندی فضاهای چندگانه بزرگتر به فضاهای اختصاصی کوچکتر و قابل انعطاف است. بدین صورت که در خانه هایی با پلان باز و یکپارچه، بدون استفاده از دیوارهای بتنی و آجریکه شامل هزینه بالایی در اجرا بوده و محدودیت چیدمان و عدم انعطاف پذیری در فضای زندگی را ایجاد می کنند، می توان دو یا چند فضای جداگانه را در یک فضای بزرگ ایجاد کرد تا علاوه بر افزایش کارکرد فضا، زیبایی ظاهری را نیز به آن اضافه کرد که اصلی ترین فضاهای چندگانه قابل تفکیک، شامل موارد زیر می باشند.
- فضای مشترک پذیرایی و نشیمن
- فضای مشترک نشیمن و اتاق خواب
- فضای مشترک اتاق خواب و مطالعه
- فضای مشترک اتاق خواب و رختکن
- فضای مشترک نهارخوری و آشپزخانه
- فضای مشترک بین راهرو و نشیمن