عوارض جانبی
1- عوارض خطرناک:ایجاد اسیدوز لاکتیک، آلرژی (کهیر، سختی تنفس، ورم کردن لب و صورت و زبان و حلق که بسیار خطرناک است)، تب و لرز و علایم شبه آنفلوانزا و افزایش سریع وزن. در چنین مواردی باید سریعاً مت فورمین را قطع کرد.
2- عوارض کم اهمیت ولی شایع تر:سردرد، درد عضلانی، ضعف، تهوع خفیف، استفراغ و اسهال، نفخ و درد معده.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی:کمی قند خون (در صورت مصرف همزمان با سولفونیل اوره ها، انسولین یا الکل)، اسیدوز ناشی از اسید لاکتیک.
درمان:درمان شدید حمایتی، بخصوص تصحیح عدم تعادل مایعات و اختلالات متابولیک، توصیه می شود. همودیالیز کمک کننده است.
نکات قابل توصیه
1-هنگام مصرف متفورمین از مصرف الکل خودداری کنید.
2-متفورمین بتنهایی باعث افت شدید قند خون نمی شود مگر اینکه همراه با سولفونیل اوره ها و انسولین مصرف شود.
3-قرصهای پیوسته رهش متفورمین هیدروکلراید بایدبطور کامل بلعیده شود و نباید شکسته ، خرد یا جویده شود.
4-در حین درمان با متفورمین ، اندازه گیری دوره ای سطوح هموگلوبولین گلیکوزیله و قند خون ناشتا انجام گیرد.
5-در حین درمان با متفورمین و در شروع درمان با متفورمین ، پارامترهای خون شناسی (شامل هموگلوبین،هماتوکریت،شاخص های گلبولهای قرمز) و عملکرد کلیه(کراتینین سرم) حداقل یکبار در سال ارزیابی گردد.بندرتکم خونی مگالوبلاستیک در درمان با متفورمین دیده شده است که این موارد کمبود ویتامین B12 را نیز شامل میشود.
ملاحضات اختصاصی :
- متفورمین دردیابت غیر وابسته به انسولین ، که با رژیم غذایی کنترل نمی شود و بخصوص در بیماران چاق ، مصرف می شود .این دارو به تنهایی یا به همراه سولفونیل اوره ها تجویز می شود.
- متفورمین در بیماران غیر دیابتی غلظت گلوکز خون را کاهش نمی دهد و به تنهایی موجب بروز کمی قند خون در بیماران دیابتی نمی شود.
- متفورمین موجب بهبود متابولیسم محیطی گلوکز می شود
شرایط نگهداری:
- دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید .
- از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید .
- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و نگهداری کنید .











































