اختلالات روانی مجموعهای از مشکلات و بیماریهای مرتبط با ذهن و روان هستند که بر رفتار و تفکر افراد اثر میگذارند و باعث ایجاد ناراحتی و ناتوانی میشوند و در عملکرد فرد نقص ایجاد میکند. این اختلال معمولا در نوجوانی و یا اوایل جوانی شروع میشود. داروی فلوفنازین یک آنتی سایکوتیک است که برای تسکین علائم اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات روانی تجویز میشود. اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی موجب اختلال در ایدهها و باورها، برخی رفتارهای پرخاشگرانه و توهم میشود که این رفتارهای پرخاشگرانه بیماران ممکن است، باعث آسیب به خودشان یا دیگران شود؛ داروهایی مانند Fluphenazine با به تعادل رساندن مواد شیمیایی مغز، به درمان برخی از رفتارهای پرخاشگرانه در بیماران کمک میکند.
درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر
مانیا
درمان کمکی کوتاه مدت هیجان شدید
تحریکات روانی- حرکتی
اضطراب و رفتارهای ناگهانی شدید
اگر علائم حساسیت به دارو را دارید با مرکز اورژانس تماس بگیرید: کهیر، تنگی نفس، تورم صورت، لب، زبان، گلو. مصرف طولانی مدت این دارو می تواند باعث ایجاد مشکلات حرکتی جدی شود که ممکن است غیر قابل برگشت باشند. هر چه مدت استفاده این دارو بیشتر باشد احتمال ایجاد این مشکلات بیشتر می شود، مخصوصا اگر شما مسن باشید. اگر علائم زیر را داشتید با پزشک خود تماس بگیرید:
حرکات غیر قابل کنترل چشم، لب، زبان، صورت
سفتی گردن و گلو، مشکل در بلع و تنفس
احساس سبک سری و از هوش رفتن، کاهش ضربان قلب، نبض ضعیف، تنفس آهسته
ضعف و احساس بیماری ناگهانی: تب، لرز، گلودرد، تورم لثه ها، زخم های دردناک دهان، درد هنگام بلع، زخم پوست، علائم سرماخوردگی و آنفولانزا، سرفه، کبودی و خونریزی راحت
تشنج
تاری دید، درد چشم، دیدن هاله اطراف نور
ادرار تیره، زردی پوست و چشم
واکنش شدید سیستم عصبی: سفتی عضلات، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزیدن، احساس از هوش رفتن
واکنش پوستی شدید: تب، گلودرد، تورم صورت و زبان، سوزش چشم، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش (مخصوصا در قسمت بالای بدن و صورت) که باعث تاول و یا پوسته پوسته شدن پوست می شود.
عوارض جانبی رایج این دارو عبارتند از:
لرز، احساس بی قراری، حرکات عضلانی غیر قابل کنترل
سفتی عضله گردن و کمر
مشکل در صحبت کردن
رفلکس های بیش از حد فعال
فلوفنازین در بیماران دچار پارکینسون یا اختلالات قلبی ـ عروقی، ریوی، صرع و عفونت حاد باید با احتیاط فراوان مصرف شود. در صدمات کلیوی و کبدی باید با احتیاط مصرف گردد و همچینی در افراد با سابقه یرقان، لکوپنی، کمکاری تیروئید، میاستنی گراو، بزرگی توده پروستات و گلوکوم با زاویه بسته خصوصا در افراد مسن نیز باید با احتیاط مصرف شود.