اگر مبتلا به سرطان خون یا لنفوم هستید، ممکن است به پیوند سلول‌های بنیادی نیاز داشته باشید. درمان سرطان با سلول‌های بنیادی به جایگزینی سلول‌های آسیب‌دیده از سرطان کمک می‌کنند. آنها همچنین به بدن شما اجازه می‌دهند تا سریع‌تر از شیمی درمانی و پرتودرمانی بهبود یابد. سلول‌های بنیادی در داخل مغز استخوان شما، بافت نرم استخوان‌های فرد رشد می‌کنند. آنها همچنین در خون فرد و همچنین خون بند ناف وجود دارند. با بالغ شدن، سلول‌های بنیادی خون به سه نوع سلول موردنیاز بدن تبدیل می‌شوند:
پلاکت‌هایی که به لخته خون شما کمک می‌کنند.
گلبول‌های قرمز که به بدن شما اکسیژن می‌دهند.
گلبول‌های سفید خون که با بیماری مبارزه می‌کنند.
از داروی پلریکسافور (Plerixafor) به منظور آماده سازی بیماران مبتلا به برخی از انوع سرطان (لنفوم غیر هاجکین، میلوما چندگانه) برای پیوند سلول‌های بنیادی استفاده می‌شود. سلول‌های بنیادی که عموما در مغز استخوان یافت می‌شود، در بدن به گلبول قرمز، گلبول سفید و پلاکت تبدیل می‌شوند. این دارو کمک می‌کند که سلول‌های بنیادی از مغز استخوان وارد جریان خون بشوند تا به این ترتیب بتوان آنها را جمع‌آوری و ذخیره کرد. این سلول‌های بنیادی بعد از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی مجددا به بدن بیماری تزریق می‌شوند.
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، سردرد، سرگیجه
گوارشی: اسهال، تهوع
موضعی: واکنش محل تزریق (از جمله ادم، قرمزی، هماتوم، خونریزی، پینه، التهاب، تحریک، درد، خواب رفتگی اندام، خارش، راش پوستی، کهیر)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، کسالت
پوستی: قرمزی، افزایش تعریق
گوارشی: استفراغ، نفخ، باد کردن شکم، درد شکمی، ناراحتی شکم، یبوست، سوء هاضمه، اختلال حس لمس دهان، خشکی دهان
هماتولوژی و انکولوژی: هایپرلکوسیتوز
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلات و استخوان ها
در صورتی که به این دارو یا هر ماده دیگری حساسیت دارید قبل از شروع مصرف دارو به پزشک اطلاع بدهید. ممکن است که در ساخت این دارو از برخی موادی استفاده شده باشد که می‌توانند باعث بروز حساسیت و یا سایر مشکلات بشوند. برای جزئیات بیشتر با داروساز مشورت کنید.
