در بین کشورهای آسیایی، سنگاپور بیشتر از بقیه کشورها دارای جنبه های تجاری و بین المللی است و ممکن است برای شما گردشگران سنگاپور این طور به نظر بیاید که وفق پیدا کردن با فرهنگ خاص این کشور کار ساده ای نیست؛ جالب است بدانید که با این حال قوانین و تابلوهایی وجود دارد که باید نسبت به آن ها آگاهی کاملی داشته باشید تا در زمان اقامتتان در این کشور با مشکلات حقوقی روبرو نشوید. ضمنا تاثیرات فرهنگ های چینی، مالایی و هندی بر پیچیدگی فرهنگ سنگاپور بسیار چشمگیر است.
مذهب سنگاپور
با در نظر گرفتن اقوام و فرهنگ های گوناگونی که در سنگاپور وجود دارد، فقط از طریق همزیستی مسالمت آمیز و درک متقابل است که زندگی در این کشور امکان پذیر می شود. بیشتر جمعیت سنگاپور را چینی ها تشکیل می دهند؛ اما هر قومی، جشن ها و مذهب خاص خودش را دارد. برای مثال چینی های مقیم سنگاپور، بیشترشان کاتولیک، مسیحی یا از پیروان بودا هستند. مهاجرین مالزی از اسلام و هندی ها نیز از مذهب هندو تبعیت می کنند. البته دین های دیگری را هم می توان در این کشور پیدا کرد که نسبت به مذاهب اصلی، افراد کمتری طرفدار آن ها هستند. در واقع، مذهب در این کشور اهمیت زیادی دارد و بیشتر بناهای جالب و دیدنی شان متعلق به معابد، کلیساها و مساجد می باشد.
زبان کشور سنگاپور
بیشتر جمعیت کشور سنگاپور، دو زبانه و حتی برخی از آن ها سه یا چهار زبانه هستند. هر قومی، زبان مادری خودشان را به فرزندانشان یاد می دهند و در کنار آن، در مدرسه ها زبان انگلیسی تدریس می گردد که زبان کارهای اداری و سیاسی به حساب می آید. همین موضوع باعث شده تا زبانی مشترک میان مردم وجود داشته باشد تا فهم یکدیگر برایشان آسان تر گردد. در مجموع، 4 زبان اصلی در این کشور وجود دارد: ماندارین، مالایی، انگلیسی و تامیلی که مورد آخر توسط هندی ها صحبت می گردد. البته اگر جایی زبان سینگلیش (Singlish) هم شنیدید، تعجب نکنید. این زبان غیر رسمی، از ترکیب انگلیسی با زبان های رایج دیگر در این کشور به وجود آمده که معمولاً در آخر جملات انگلیسی، حروف ندا می آورند.
احتمالاً می توانید میزان تنوع غذایی در سنگاپور را حدس بزنید. علاوه بر غذاهای خوشمزه خیابانی این کشور، از غذاهای هندی ، چینی، تایلندی و مالزیایی گرفته تا غذاهای اندونزی، ایتالیایی ، اسپانیایی و حتی فرانسوی ، می توانید همه را در سنگاپور امتحان کنید. معمولاً چینی ها به غذاهای دریایی علاقه بیشتری دارند، اما اگر به دنبال غذاهای تند و پرادویه هستید، غذاهای هندی انتخاب مناسب تری برای شما می باشند.
آداب معاشرت در کشور سنگاپور
مردم سنگاپور برای گفتن حرف هاشان بیشتر از حالات چهره و روش های غیر مستقیم کمک می گیرند. این موضوع باعث می شود که اگر افراد اشکالی در کارشان داشته باشند، آبرویشان نرود. آن ها به جای اینکه مستقیم به شما جواب رد بدهند، از جملاتی مثل «تلاشم را می کنم» یا «حالا ببینم چه پیش می آید» استفاده می کنند تا شخصیت هر دو طرف حفظ شود و دوستی ها لطمه نبیند. معمولاً وقتی از آن ها درخواستی می شود یا سوال می پرسند، کمی قبل از جواب دادن مکث می کنند و این موضوع نشان می دهد که برای حرفتان ارزش قائل شده و در مورد آن خوب فکر کرده اند. در واقع باورش برای سنگاپوری ها سخت است که غربی ها چطور می توانند خیلی سریع جواب سوال را بدهند و از نظرشان، این کار کمی گستاخانه به نظر می آید. سلام کردن و دست دادن در این کشور، در بین اقوام مختلف فرق دارد و هر کدام بنا به محدودیت های مذهبی که از آن پیروی می کنند، آداب معاشرتشان را شکل می دهند.
ارزش های کشور سنگاپور
بیشتر مردم سنگاپور از فردگرایی دوری می نمایند و به گروه و امنیت متقابل معتقد هستند. خانواده، کانون ساختارهای اجتماعی آن ها به حساب می آید و الفاظی مثل وفاداری و احترام به عظیم ترها از اینجا آغاز می گردد. وقتی می گوییم خانواده، در واقع اقوام و دوستان نزدیکی که با آن ها صمیمی هستیم را نیز دربر می گیرد. آبرو، اهمیت زیادی در این کشور دارد که به افراد شخصیت می بخشد. سنگاپوری ها ادعا دارند که جامعه ای مساوات طلب هستند، اما سلسه مراتب در این کشور به گونه ای است که برای عظیم ترها و میانسالان، ارزش و احترام بسیار بالایی قائل می شوند. این موضوع از تعالیم آیین کنفوسیوس نشأت می گیرد و بر این اساس، حتی حقوق میانسالان از بقیه کارکنان بالاتر است. بهترین مکان برای نشستن و بهترین غذا برای آن ها درنظر گرفته می گردد و هنگام معرفی افراد نیز ابتدا از آن ها آغاز می نمایند و حتی اگر شناختی نسبت به آن فرد نداشته باشید هم باید به او احترام بگذارید.
غذا در کشور سنگاپور
با توجه به مطالبی که تا الان خواندید، احتمالاً می توانید میزان تنوع غذایی در سنگاپور را حدس بزنید. علاوه بر غذاهای خوشمزه ی خیابانی این کشور، از غذاهای هندی، چینی، تایلندی و مالزیایی گرفته تا غذاهای اندونزی، ایتالیایی، اسپانیایی و حتی فرانسوی، می توانید همه را در سنگاپور امتحان کنید. معمولاً چینی ها به غذاهای دریایی علاقه ی بیشتری دارند، اما اگر به دنبال غذاهای تند و پرادویه هستید، غذاهای هندی انتخاب مناسب تری برای شما می باشند.
فاین سیتی در سنگاپور
«فاین سیتی» (Fine City) هم به معنی «شهر خوب» و هم به معنی «شهر جریمه ها» می باشد. دولت به منظور ایجاد امنیت و نظم در کشور، قوانین سرسختانه ای مربوط به دخانیات یا تمیزی شهر و آسیب رساندن به اموال عمومی درنظر گرفته است و همین موضوع باعث شده تا سنگاپور، به یکی از امن ترین کشورهای دنیا تبدیل شود. علی رغم جریمه های گوناگون این کشور، سنگاپور توانست مقام محبوب ترین کشور جهان در بین گردشگران را به دست بیاورد که ویژگی های مثبت بی شمار و رفتار دوستانه ی مردمانش را ثابت می کند.
القاب در کشور سنگاپور
نوع خطاب کردن مردم، به این بستگی دارد که با چه قومی رو به رو هستید. برای مثال، چینی ها 3 اسم مختلف دارند: یک نام خانوادگی و دو اسم کوچک. در ملاقات های اولیه باید قبل از نام خانوادگی شان، آقا یا خانم بیاورید و اگر لازم بود، خودشان به شما می گویند که به کدام اسم کوچک صدایشان بزنید. مردم در مالزی، نام کوچک پدرشان را بعد از اسم خودشان می آورند و می توانید از القاب مختلفی از جمله حاجی، حاجیه، سید و شریفه قبل از اسمشان استفاده کنید. اسم هندی ها معمولاً کمی طولانی است و شکل کوتاه شده ی آن را به عنوان لقبشان انتخاب می کنند یا حرف اول نام پدرشان را بعد از اسم خودشان می آورند.
برگزاری مراسمات در سنگاپور
هنگامى که چينى ها به اين سرزمين مهاجرت کردند تاريخ تمدن باستان که حداقل به دو هزار سال قبل از ميلاد مسيح مى رسد را با خود به ارمغان آوردند. چينى ها هرساله، ژانويه، فوريه که سال جديد لونار (Lunar New Year) است جشن مى گيرند. چينى ها سه جشن در طول سال دارند که عبارت اند از:
- جشنوارهٔ کوئينک مينک ( Qing Ming) (يادى از اجداد)،
- يولان ژى (Yu Lan tie) ( عيد مذهبى ارواح گرسنه)،
- جشنوارهٔ اواسط پائيزى (Mid – Autumn).
سال نو چينى ها براساس تقويم کشور چين است. آنها در اين شب غذاى مخصوص درست مى کنند و بعداز سال نو ۲ روز به ديد و بازديد دوستان و آشنايان و فاميل مى روند. آنها بر دَرِ ورودى شان کاغذهايى به رنگ قرمز نصب مى کنند و آن را بعنوان خوش يُمن بودن مى دانند و معتقدند که اين کاغذهاى قرمز برايشان شگون دارد، آويزان مى کنند. آنها پاکت پول براى دختران و پسرانى که ازدواج نکرده اند هديه مى دهند. در کشور سنگاپور سال نو چينى ها دوهفته تعطيل است.
جشنواره کوئينک مينک و يولان ژى
جشن کوئينک مينک در اوايل ماه آوريل در سنگاپور برگزار مى شود. دراين روز آنان براى شادى ارواح مردگان در معابد شمع روشن مى کنند.جشن يولان ژي، در اين هنگام چينيان مقيم سنگاپور در کنار جاده ها کاغذهاى طلايى و نقره اى رنگ نصب مى کنند و همچنين ماشين هاى کاغذى و خانه هاى کاغذى مى سازند.اپراى چينى ها قدمت دويست ساله دارد و اجراى اپراى آنها برخى هنگام بصورت ساختار اپراى پکن است. اپراى پکنى که داراى ساختار پيچيده و فرمى متأثر از تأثر مى باشد که آواز، رقص، پانتوميم و اکروبات را هم شامل مى شود.
جشن مون کيک يا جشن فانوس ها
چينيان مقيم سنگاپور پانزدهمين روز از هشتمين سال قمرى را بعنوان جشن فانوس ها مى شناسند و آن روز را هرساله جشن مى گيرند. دراين روز چينيان کيک هايى به شکل ماه درست مى کنند و آن را با شيرينى هاى خاصى تزئين مى کنند و همچنين فانوس هاى کاغذى با رنگ هاى مختلف شاد در تمامى مغازه هاى اين کشور آويزان مى کنند.
چينگ (Qing Ming) (روشن) يولان جى يه (Yu Lan Jie)
در ماه آوريل جشنواره اى به نام چينگ مينگ به ياد نياکان چينى برگزار مى شود که به معنى روشن است. در اواسط ماه اوت چينى ها جشن يولا جى يه را برگزار مى کنند که در اين مراسم چينى ها از غذا، پوشاک و … براى آمرزش مردگان خيرات مى دهند.مراسم مون کيک (Moon Cake)، اين مراسم در اواسط پائيز برگزار مى شود. پختن کيک در فروشگاه ها و شيرينى فروشى ها آغاز مى شود. در اين هنگام کيک را بصورت مدور درست مى کنند و آن را با آب نبات و شکلات هاى رنگى تزئين مى کنند.
عيد فطر مسلمانان
مسلمانان مقيم سنگاپور عيدفطر (هارى راياپواسا) (Hari Raya Puasa) را که آخرين روز ماه مبارک رمضان است، جشن مى گيرند. آنها اولين روز ماه مبارک شوال را که دهمين ماه قمرى است با خواندن نماز عيدفطر آغاز مى کنند و سپس به ديدن دوستان و آشنايان و افراد فاميل مى روند و اين عيد را به همديگر تبريک مى گويند. مسلمانان اين کشور خيابان ها و کوچه هاى محل سکونت و کسب و کار خود را آذين مى بندند و کودکان منتظر گرفتن هدايا از بزرگ ترها هستند.
اعياد تاميلى ها – سال نو تاميلى ها
تاميلى هاى مقيم سنگاپور نخستين برج از برج هاى منطقة البروج (حمل) (Aries) را جشن مى گيرند. آنها به معابد مى روند و از خداوند خورشيد که از بين برندهٔ همه سياهى ها است، تشکر مى کنند. ارتدوکس هاى هندو صبح زود به سوى اماکن مقدسه رهسپار مى شود تا آئين طهارت را بجا مى آورند.درکشور سنگاپور سه فرهنگ اصلى وجوددارد. چيني، مالزيايى و هندي. اکثريت مردم سنگاپور چينى هستند. البته ديگر فرهنگ ها در اقليت قرار گرفته اند. مثل اروپائيان، اورآسيايى ها، آمريکايى ها و غيره. همان طورى که قبلاً نيز اشاره گرديد آنها مذاهب مختلفى دارند و به زبان هاى مختلف صحبت مى کنند. آئين و جشنواره ها و يا بعبارت ديگر هرکدام فرهنگ خاص خود را دارند. ولى به رغم اين اختلافات نژادى و فرهنگي، اين کشور موفق به حفظ يگانگى و اتحاد همگانى شده است و شايد يکى از عواملى که توانسته سبب موفقيت اين کشور شود همان اتحاد و يکپارچگى اين کشور بوده است. دولت سنگاپور تأکيد زيادى براى حفظ هماهنگى و تساهل مذهبى و نژادى در سنگاپور مى کند.
شوراى ملى هنرها National Arts Council – NAC) NAC ) درسال ۱۹۹۱ تأسيس شد. هدف از تأسيس اين مجموعه پرورش و توسعه هنر در اين کشور بوده است. البته اين مؤسسه سعى دارد مردم را تشويق کند تا به هنر روى آورند و بدان ارج نهند. بنابراين تعداد جشنواره هايى که سالانه در اين کشور برگزار مى شود را افزايش داده است.
همیشه قبل از سفر به هر نقطه از جهان سعی کنید در رابطه با مقصد سفرتان هر نوع اطلاعات لازم را از هر طریق ممکن کسب کنید که در هنگام قرار گیری در آن موقعیت بتوانید و بدانید چه کارها و باید ها و نباید هایی را باید رعایت کنید.