خالها تومورهای پوستی خوش خیم هستند که از سلولهای خال مشتق از ملانوسیت تشکیل شده اند. شیوع آنها در دو جنس زن و مرد یکسان است. خالهایی که در بدو تولد وجود داشته یا در اوایل شیرخوارگی ظاهر می شوند، خالهای مادرزادی نامیده می شوند. تماس با نور آفتاب، محرک رشد سلولی خالهاست. خالها در دوران بلوغ یا بارداری به علت تغییرات هورمونی اندازه بزرگتر پیدا می کنن یا پررنگ تر می شوند. واکنش تجمعی نور فرابنفش (UV)، هم طبیعی و هم مصنوعی، با DNA مشخص شده است تا موجب آسیب ژنتیکی شود که می تواند منجر به رشد ملانوما یا دیگر سرطان ها شود. قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند در دوران کودکی یا بزرگسالی رخ دهد و تنها پس از آن منجر به سرطان پوست می شود.
خال های بدخیم
در صورت وجود این تغییرات احتمال بدخیم شدن خال وجود دارد و باید به پزشک مراجعه کنید:غیر قرینه بودن خال،حاشیه ضایعه ای کنگره ای یا گسترش به داخل پوست اطراف، رنگهای متغیر ضایعه، قطر ضایعه بیش از شش میلی مترئافزایش اندازه یا تغییر رنگ و شکل ضایعه بهترین راه تشخیص نوع خال بیوپسی و خارج کردن ضایعه و ارسال نمونه به آسیب شناسی است. برای ضایعاتی که بزرگ هستند و محل آنها از نظر زیبایی مهم است از روشهای دیگر مثل پانچ استفاده می شود. درمان ضایعات بر اساس نوع جواب آسیب شناسی انتخاب می شود. اگر خال بدخیم باشد از جراحی و برداشتن حاشیه ضایعه استفاده می شود.
خال دیسپلاستیک
یکی دیگر از انواع خال، خال دیسپلاستیک می باشد، خال دیسپلاستیک نوعی خال است که ظاهری متفاوت از خال های معمولی دارد. یک خال دیسپلاستیک ممکن است بزرگ تر از یک خال معمولی باشد و رنگ، سطح و لبه آن می تواند متفاوت باشد. خال دیسپلاستیک معمولا بیش از پنج میلی متر ضخامت دارد. خال دیسپلاستیک می تواند طیفی از رنگ ها از صورتی تا تیره را داشته باشد. خال دیسپلاستیک معمولا لبه های منظمی دارد که در پوست اطراف محو می شود و معمولا مسطح و فلس مانند می باشد.
خال دیسپلاستیک ممکن است در هر جایی از بدن ایجاد شود اما معمولا در نواحی دیده می شود که در معرض خورشید قرار دارد. خال دیسپلاستیک ممکن است در نواحی مانند کف سر و سینه ها که در معرض خورشید قرار ندارند نیز ایجاد شود. برخی افراد تنها یک جفت خال دیسپلاستیک دارند اما برخی دیگر ممکن است بیش از 10 خال دیسپلاستیک داشته باشند. این افراد معمولا تعداد بیشتری از خال های معمولی را دارند.
اغلب خال های دیسپلاستیک به خال های سرطانی یا ملانوما تبدیل نمی شوند. اغلب این خال ها در طول زمان پایدار و بدون تغییر باقی می ماند. محققین برآورد می کنند شانس ایجاد ملانوما یا سرطان پوست بدخیم برای افرادی با بیش از 5 خال دیسپلاستیک 10 برابر بیشتر از کسانی می باشد که به این خال ها دچار نیستند.همه افراد باید از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنند و از لامپ های خورشیدی و دستگاه های برنزه کننده دور بمانند اما افرادی که خال دیسپلاستیک دارند باید بیشتر مراقب پوست خود باشند و از آفتاب سوختگی دور بمانند.
بعلاوه خیلی از پزشکان متخصص پوست توصیه می کنند افرادی با خال دیسپلاستیک باید پوست خود بطور ماهانه بررسی نمایند و در صورت بروز تغییراتی در خال دیسپلاستیک به متخصص پوست مراجعه کنند این تغییرات شامل موارد زیر است:
- تغییر در رنگ خال
- کوچک تر شدن یا بزرگ تر شدن خال
- تغییراتی در شکل، بافت و اندازه خال
- خشک شدن و پوسته پوسته شدن خال
- سخت شدن و توده ای شدن خال
- خارش خال
- ترشحات خونی یا چرکی از خال
نکته دیگری که افراد مبتلا به خال های دیسپلاستیک باید بدان توجه کنند این است که باید پوست آنان توسط پزشک متخصص پوست معاینه شود. گاهی نیاز است بیمار یا پزشک متخصص پوست از خال دیسپلاستیک عکس بگیرد تا تغییرات خال در طول زمان مورد بررسی قرار گیرد. برای افرادی با بیش از 5 خال دیسپلاستیک پزشکان سالانه یا هر دو سال یک بار معاینه انجام می دهند زیرا تا حدی ریسک ابتلا به سرطان پوست بدخیم یا ملانوما وجود دارد. برای افرادی که سابقه خانوادگی در ابتلا به ملانوما دارند پزشکان معاینات متعدد پوستی را هر سه تا شش ماه توصیه می کنند.
طرز تهیه ی 3 نوع ماسک ماست عالی
خال پیوستگاهی:
این نوع خال بیشتر در دوران کودکی دیده می شود.خال ها ی پیوستگاهی سطح صاف یا اندکی برجسته دارند،به شکل گرد یا بیضی ، متقارن و در اندازه ۱میلیمتر تا ۱ سلنتی متردیده می شوند .رنگ خال ها از قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره و حتی سیاه متغیر است. خال های پیوستگاهی در تمام نواحی بدن می توانند وجود داشته باشند. اکثر خال های کف دست و پا و ناحیه تناسلی از این نوع هستند. ممکن است خال های پیوستگاهی در بزرگسالی به خال مرکب تبدیل شوند.
خال مرکب:
خال مرکب، برجسته بوده و ظاهر آن دایره ای یا بیضی و متقارن است. عموما به رنگ قهوه ای روشن یا تیره است. عموما سطحی کاملا صاف یا اندکی ناصاف دارد. این خال ها در دوران بلوغ و یا در زمان بارداری رشد کرده و بزرگ تر و پررنگ تر می شوند. مشاهده شده که این خال ها بر روی موی زبر و تیره پدید می آید. بروز خال مرکب در بدن رایج تر است.
خال داخل درمی:
خال های داخل درمی یکی دیگر از انواع خال است که ظاهری برجسته و گنبدی شکل کروی و نرم دارند. این نوع خال هم رنگ پوست یا اندکی متمایل به رنگ قهوه ای است. در سنین بالا بروز این نوع خال شایع است. امکان دارد روی خال چند تار مو دیده شود. ناصاف و گاهی مانند زگیل است.
خال با هاله ی سفید:
خال هاله دار این نوع خال حاشیه ای از پوست سفید به پهنای ۲۵ میلی متر در اطراف دارد و بیشتر در سنین بلوغ دیده می شود. شایع ترین محل این نوع خال در پشت است. این احتمال وجود دارد که چندین خال در محل ایجاد شود. اما به مرور خال مرکزی تحلیل می رود و ممکن است تنها هاله سفید باقی بماند.
